ผัวคราวพ่อ Chapter 1 ดุอย่างกับหมา
1210 Words
“อุ๊ย อย่าจับตรงนั้นสิคะคุณพี่”
สาวน้อยในชุดวาบหวิวรัดรูปสีดำจับมือหยาบคายที่กำลังลูบเรียวขาออกไปวางบนตักเขาพลางยิ้มหวาน แม้ในใจจะแอบก่นด่าชายแก่รุ่นพ่อผมสีดอกเลาอยู่ก็ตาม
แต่ก็อย่างว่าละนะ หล่อนเลือกจะมาทำงานนี้เอง แม้ไม่ได้ขายตัว แต่ก็ต้องเปลืองตัวแบบนี้บ้างแหละ แลกกับเงินทองที่จะทำให้หล่อนเอาไปซื้อของที่อยากได้โดยไม่ต้องอ้อนวอนผู้ชายใจป๋าที่ไหน
“โธ่ หนูอลิซ เมื่อไหร่จะยอมใจอ่อนไปเที่ยวกับพี่บ้าง”
พี่พ่อมึ-สิ แก่จะลงโลงอยู่แล้ว!
อริสราแอบคิด แต่ยังยิ้มหวานเพื่อเงินจนลูกค้าวีไอพีวัยดึกถึงกับเคลิ้มยิ้มตาม
“ขอหนูคิดดูก่อนนะคะ”
สาวน้อยรินเหล้าให้ลูกค้าประจำจะได้หมดขวดเร็วๆ ใจหล่อนแอบคิดว่าจะหลอกให้เขาซื้อเหล้าแพงที่สุดในร้านเป็นขวดต่อไป จะได้ได้ค่าดริ้งค์เพิ่ม
อริสรารินเหล้าเสร็จก็แอบหันไปถอนหายใจทางอื่น ในห้องนี้เดิมทีมีผู้ชายนั่งกันอยู่ห้าคน แต่ตอนนี้เหลือแค่สองคนแล้ว เพราะอีกสามคนอ็อฟเด็กในร้านออกไปข้างนอกกัน
อึดอัดชะมัด! ยิ่งคนเหลือน้อย ตาแก่นี่ก็ยิ่งมือปลาหมึกคอยจะแตะต้องเนื้อตัวหล่อนอยู่ได้
“อุ๊ย คุณพี่ อย่าซนสิคะ”
สาวมือไวรีบผลักมือน่ารังเกียจออกจากหน้าอกแบบเฉียดฉิวเสี้ยวยาแดงผ่าแปด โธ่! หล่อนคิดถูกหรือคิดผิดนะที่รับงานวันนี้ ตาแก่นี่ชีกอยิ่งกว่าคนอื่นๆ ที่เคยเรียกหล่อนมานั่ง แถมยังตัวเหม็นด้วย จะได้เงินไม่คุ้มเสียหรือเปล่าเนี่ย
“งั้นก็ดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิคนสวย เอ้า ถ้าหนูดื่มรวดเดียวหมดแก้วนี้ พี่จะไม่แตะตัวหนูอีกเลยดีมั้ย”
อริสรามองแก้วเหล้าที่ถูกส่งมาให้อย่างชั่งใจ ปกติหล่อนจะดื่มเป็นเพื่อนแขก แต่อมไว้รอคายทิ้งตอนแขกเผลอตลอดแหละ แต่ถ้าเต็มแก้วขนาดนี้คงได้มีกลืนเข้าไปแน่
เอาวะ! แค่แก้วเดียว ทำอะไรอริสราไม่ได้หรอก
“ได้ค่ะคุณพี่”
สาวน้อยยิ้มหวานก่อนรับแก้วเหล้ามากระดกรวดเดียวหมดตามคำขอ ทำเอาชายแก่ถึงกับปรบมือตาเยิ้ม เขาป้อนถั่วแกล้มให้หล่อนกินต่อ อริสราก็อ้าปากรับด้วยความจำใจ
หล่อนเอาอกเอาใจชายแก่ต่อพร้อมกับแอบคำนวณในใจว่าคราวนี้คงซื้อโทรศัพท์มือถือยี่ห้อดังรุ่นใหม่ล่าสุดได้แล้วล่ะ หลังจากที่เงินก้อนล่าสุดหล่อนเอาไปซื้อรถยนต์ราคาเหยียบหลายล้านเอาไว้ใช้ขับไปมหาวิทยาลัย
เฮ้อ โทรศัพท์เครื่องเก่าก็ใช้มาได้หลายเดือนแล้ว คงได้เวลาเปลี่ยนซะที ทำไมถึงหาเงินเก่งแบบนี้น้า...อริสรา
หล่อนคิดพลางอมยิ้มฝันหวานกับอนาคต โดยไม่ทันรู้ตัวว่าภาพตรงหน้าบิดเบี้ยวชวนงุนงง เหงื่อกาฬไหลหลั่ง ร้อนผ่าวไปหมดทั่วทั้งเรือนร่าง จนลมหายใจของหล่อนเริ่มหอบกระชั้น ผิวกายวูบวาบปรารถนาสัมผัส
“อา...”
เสียงครางเบาๆ ที่ดังลอดริมฝีปากอวบอิ่ม อาการกอดตัวเองและก้มหน้านิ่งของเด็กนั่งดริ๊งก์คนโปรด ทำให้ชายแก่พยักหน้าเป็นสัญญาณให้ลูกน้องกับสาวสวยอีกคนออกจากห้องไป เมื่อประตูปิดลงแล้ว ชายแก่ก็ผลักร่างของอริสราลงกับโซฟาทันที!
“ว้าย!”
“ร้องเลยคนสวย ร้องดังๆ”
เขาถอดเสื้อโยนทิ้ง เผยให้เห็นเรือนร่างแก่ชราน่ารังเกียจ แม้ว่าอริสราจะรู้สึกวูบวาบอยากให้มือหยาบโลนลูบไล้เรือนร่าง แต่หล่อนก็ยังรู้สึกอยากจะปฏิเสธชายตรงหน้าอยู่ดี มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ!
“เดี๋ยวพี่จะทำให้หนูร้องดังๆ เอง อ็อฟยากนักก็ต้องโดนแบบนี้แหละ กูเสียค่าดริ๊งก์ให้มึงไปเป็นล้านแล้ว กูต้องได้เอาคืนบ้าง!”
“มะ ไม่...”
อริสรายกมือผลักอกเขาด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิด หล่อนอ้าปากจะร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็เหมือนลำคอที่แห้งผากไม่สามารถเปล่งเสียงอะไรออกมาได้เลย
หัวใจสาวเต้นรัวด้วยความกลัวจับใจ หล่อนถูกวางยาปลุกเซ็กส์หรือนี่... ไม่น่าประมาทเลย!
ปัง!
สิ้นเสียงประตูกระแทกเปิด ยังไม่ทันที่ชายแก่จะได้ลิ้นรสเนื้อหนังมังสาของสาวรุ่น เขาก็หันไปมองด้านหลังพร้อมกับทำตาเหลือก รีบร้อนลงจากโซฟาหยิบเสื้อขึ้นมาด้วยมือไม้สั่น
“มะ แม่ มาได้ยังไง”
“ก็ตามแอปในมือถือมึงมาไง ไอ้แก่! หน็อย กูว่าแล้วช่วงนี้มึงจะประชุมอะไรดึกนักหนา ถ้าไม่ได้ให้ลูกแอบโหลดแอปตามผัวให้ กูคงไม่ได้มาเห็นว่ามึงทำอะไรทุเรศกับอีเด็กใจแตกรุ่นลูกอยู่แบบนี้!”
ผั๊วะ!
“โอ๊ย แม่ อย่าทำพ่อ...”
“กูไม่ใช่แม่มึง! มานี่เลย กลับบ้าน! ใส่เสื้อด้วย ทุเรศ! เหี่ยวไปหมดทั้งตัวแล้วยังมีหน้ามาเที่ยวอีก ไม่อายเด็กมันบ้างหรือไง หา!”
อริสราพยายามยันตัวขึ้นมา เห็นชายแก่ถูกหญิงรุ่นราวคราวเดียวกันบิดหูลากออกจากห้องไปพร้อมกับโวยวายเสียงดัง ปล่อยให้หล่อนลุกขึ้นยกมือกอดตัวเองไว้ ร่างกายสั่นเทา
รู้สึกอ่อนไหวตรงกลางกายที่แฉะฉ่ำอย่างประหลาด ยิ่งความอวบบวมเป่งถูกกางเกงในเสียดสี หล่อนก็ยิ่งเสียวแปลบๆ อย่างบอกไม่ถูก
“อาส์...”
อริสราลุกขึ้นเดินออกจากห้องโดยแทบไร้สติ ในหัวหล่อนหมุนติ้ว ได้แต่คิดว่าใครก็ได้... ช่วยหยุดความทรมานของหล่อนที!
มือบางแตะผนังเดินไปเรื่อยๆ โดยไร้จุดหมายตามทางเดินที่ปูพรมราคาแพง กระทั่งหล่อนแตะถูกประตูบานหนึ่งที่ถูกดึงเปิดออกพอดี ร่างระหงก็ล้มลงบนพื้นพรมสีแดงเลือดนกเต็มแรง!
“ว้าย! อ้าว... นังอลิซ นี่เจ๊ส่งแกมาอีกคนเหรอ”
อริสราเงยหน้ามองต้นเสียง เห็นหน้าคู่แข่งตลอดกาลของหล่อนที่เป็นเด็กนั่งดริ๊งก์เหมือนกัน แต่ต่างตรงที่อีกฝ่ายมักออกไปกับแขกเสมอ บางครั้งก็ถูกอ็อฟไป บางครั้งก็ให้ฟรีถ้าแขกคารมดีถูกอกถูกใจ
“คือ... ฉัน”
“ฮึ! เข้าไปสิ ขอให้โชคดีแล้วกัน ลูกค้าคนนั้นหล่อเป็นบ้า แต่ก็ดุอย่างกับหมาแน่ะ ฉันไม่อยู่ด้วยหรอกนะ กลัวโดนกัด!”
อริสราพยุงร่างของตัวเองลุกขึ้นด้วยเนื้อตัวสั่น หล่อนไม่รู้จะไปไหนต่อเมื่อถูกทิ้งไว้ในห้องนี้ที่มีแขกนั่งอยู่คนเดียวในมุมมืดจนเห็นหน้าไม่ชัด มือใหญ่ของเขาถือแก้วเหล้าอยู่ด้วย
เพล้ง!
อริสราสะดุ้งสุดตัวเมื่อแก้วในมือชายคนนั้นถูกขว้างเฉียดหล่อนไปกระทบกำแพงแตก! ก่อนที่เสียงห้าวทุ้มจะตะโกนตามอย่างเหลืออด
“ออกไป!!!”
- Writer
