ตอนที่ 9
1266 Words
หลังจากคืนนั้นพี่เจราลก็ไม่โทรหาเธอเลย ไลน์ก็เงียบสนิทไม่รู้ว่าจะโกรธอะไรขนาดไหน มันแค่เรื่องไปเที่ยวนิดเดียวเองนะ แล้วเธอก็เป็นแบบนี้มานานมากตั้งแต่ก่อนจะเจอเขา หรือว่าตอนที่เราคุยๆกันเธอก็ไปเที่ยวเหมือนเดิม
เรื่องติดเที่ยวและชอบเต๊าะพี่เจราลรู้ดีนี่
ทีเขาทำเธอยังไม่ว่าอะไรเลย!
วันนี้พี่เจราลน่าจะกลับมาแต่จะถึงกี่โมงก็ไม่รู้ นี่เขาไม่อยากให้เธอไปรับแล้วเหรอถึงเงียบแบบนี้เนี่ย มันต้องมีสักวิธีสิที่จะทำให้พี่เจราลเป็นคนโทรหาก่อน
เธอเดินไปเลือกชุดจนในที่สุดก็เจอชุดที่น่าจะเซ็กซี่ที่สุดแล้ว เลยหยิบมาใส่แล้วถ่ายรูปยั่วพี่เจราลส่งไปในไลน์ เธอจะรอดูว่าใจแข็งขนาดไหนถ้าเจอยั่วแบบนี้
Cupcake : อยากกินนมข้นจัง
Jallal : เล่นบ้าอะไรอีก
Cupcake : คิดถึงนะ อยากกินไอติมแล้ว
พี่เจราลเงียบหายไปอีกแล้วไม่รู้ว่าโกรธรึเปล่า แต่ผ่านไปไม่ถึงนาทีก็วีดีโอคอลมาหาทันทีเลย
‘เล่นอะไรเค้กพี่ไม่ตลกด้วยนะ’
‘เปล่าตลกนะ คิดถึงผัวต่างหาก’
‘เหรอ งั้นถอดออกดิ’
‘บ้า!’
หลังจากที่คุยกันแล้วเห็นเรือนร่างที่คิดถึงมาก เมื่อวางสายก็เดินไปเข้าอาบน้ำให้สดชื่น มือเลื่อนลงไปสัมผัสแก่นกายกำแล้วขยับเป็นจังหวะถี่ๆ ลมหายใจหอบกระชัดชิด หัวใจเต้นแรง ภาพเมียฉายชัดขึ้นมาในหัว จังหวะขยับข้อมือเร็วและถี่อยู่เพียงไม่นานหยาดน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาทันที แต่แม่งอยากแทงคัพเค้กให้ยับมากกว่าใช้มือช่วยตัวเองแบบนี้ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องขึ้นเครื่องบินกลับแล้ว เรื่องนี้เขายังไม่ได้บอกเมียด้วยสิ
คงต้องให้เพื่อนหรือไม่ก็ลูกน้องมารับแล้วแหละ คิดถึงเมียเหี้ยๆว่ะ เขาว่าเมียแอบไปทำเสน่ห์ใส่รึเปล่า ทำไมเขาถึงรักถึงหลงดีจัง จะถอนตัวก็ไม่ขึ้นแล้วเนี่ย นี่เป็นเวรกรรมล่ะมั้งเพราะด่าเพื่อนที่มีเมียเอาไว้เยอะเลย โดยเฉพาะไอ้ไทก้าที่มันโคตรจะหลงเมีย แล้วสุดท้ายเขามาเป็นเองซะอย่างนั้น
เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันเหี้ยมาก
เหี้ยตรงรักคัฟเค้กเกินไป
หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมงในที่สุดก็มาถึงจนได้ แต่แทนที่เขาจะได้กลับบ้านยังต้องมานั่งรออีก ผ่านไปราวๆสิบห้านาทีถึงได้มีลูกน้องเดินเข้ามาหา
“น้องคัฟเค้กให้ผมมารับแทน”
“แล้วเมียกูเป็นอะไรถึงไม่มา?”
“ปวดท้องครับเลยมาไม่ได้”
“เออ”
ลูกน้องขับรถมาส่งที่คอนโดแล้วก็กลับไป ห้องเงียบมากอย่างกับไม่มีคนอยู่เลย แต่ว่ากุญแจรถยังวางบนหลังตู้เย็นแสดงว่าคัฟเค้กยังไม่ได้ออกไปไหนหรอกมั้ง เขาเดินเอากระเป๋าไปเก็บในห้องนอนถึงเห็นว่าเธอนอนหลับอยู่
“ตัวก็ไม่ร้อนนี้หว่า”
“เจราลมาแล้วเหรอ?” ตื่นมาก็เจอคนที่คิดถึงทั้งคืนนั่งอยู่ข้างเตียงแล้ว แต่ว่าทำไมเขาดูผอมลงล่ะ
“เป็นยังไงมั้ง?” เขาลูบหัวเธอเบาๆด้วยความคิดถึง
“ปวดท้องประจำเดือนพี่เจราล”
“ประจำเดือน?”
“ใช่ ปวดมากเลยอ่ะ”
ห่าเอ้ย!! หมดกันคนอุตส่าห์อดทนมาตั้งหนึ่งอาทิตย์เพื่อมาปลดปล่อยที่นี่ แต่เมียกลับเป็นประจำเดือนซะงั้น
“แล้วซื้อผ้าอนามัยไว้รึยัง ยาล่ะซื้อไว้บ้างไหม?”
“ยังเลย เดี๋ยวหายปวดก่อนจะไปซื้อ”
“เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้เอาอะไรมั้ง แล้วเดี๋ยวหาซื้ออะไรมากินด้วยเลย” เขาลูบหัวเมียเบาๆด้วยความเป็นห่วง พอเป็นแบบนี้หายซ่าไปเยอะเลย จากเมื่อก่อนที่จ้องจะปล้ำเขาให้ได้ทุกวันแต่ตอนนี้มานอนตัวขดตัวงออย่างน่าสงสาร
“เอาผ้าอนามัยแบบมีปีกนะ ยาก็บอกเภสัชเขารู้อยู่”
“มีปีกนี่ใส่แล้วบินได้ป่ะ?”
“อย่ากวนดิ!”
“โอ๋ๆนะ งั้นนอนไปอีกเดี๋ยวพี่มา”
เขามาห้างสรรพสินค้าใกล้ๆแล้วเลือกผ้าอนามัยให้เมีย แต่มันเยอะมากๆ มีสารพัดยี่ห้อเลย แล้วไอ้ที่มีปีกน่ะมันมีหลายขนาดด้วยสิ แบบที่ยาวเท่าไม้บรรทัดหนึ่งก็มีแต่จะยาวเอาโล่รึไงว่ะ! สรุปก็หยิบมันมาเกือบทุกยี่ห้อจนได้เกือบสิบห้อได้ แคชเชียร์แม่งมองหน้าแปลกๆเหมือนไม่เคยเห็น
อะไรว่ะแค่มาซื้อให้เมียจำเป็นต้องมองขนาดนี้ไหมว่ะ
“หน้าผมมีอะไรติดเปล่าครับ”
“ไม่มีค่ะ”
“งั้นเลิกมองแล้วคิดเงิน ผมรีบ!” ไม่ได้อยากหาเรื่องนะ แต่ยัยแคชเชียร์เสือกไม่ยอมคิดเงินสักทีมองเอาอยู่นั้นแหละ
ได้ผ้าอนามัยแล้วต่อไปคือยาแก้ปวดประจำเดือน
ดีหน่อยที่เภสัชเป็นผู้ชาย
“ยาแก้ปวดประจำเดือนครับ”
“นี่ครับ” เขารับยามาแล้วจ่ายเงินไป แต่ว่ายาเหี้ยอะไรว่ะเม็ดใหญ่ฉิบหายเลย นี่คัฟเค้กกระเดือกลงคอได้ไงว่ะ
แล้วสุดท้ายคือเขาแวะไปสั่งอาหารร้านของกิ๊กเก่า แต่ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์อะไรเลย ที่มาร้านนี้เพราะใกล้และอาหารอร่อยถูกปากเท่านั้นเอง
“ได้ข่าวว่ามีเมียเป็นตัวตนแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ หรือว่าคิดถึงฉันเหรอถึงมาหา?”
“อย่าหลงตัวเองน่า ฉันหิวข้าวเฉยๆเลยมาหาอะไรกิน”
“แล้วอย่างอื่นล่ะไม่หิวบ้างเหรอ?”
“ได้ของแล้ว ปล่อยมือฉันจะกลับ”
“งั้นฉันเดินไปส่งนะ”
เขาเดินมาถึงรถแล้วแต่ยัยมายยังเดินตามมาชวนคุยไม่หยุด จนเข้าไปนั่งในรถเตรียมตัวจะกลับคอนโดไปหาเมีย มายก็ดันเปิดประตูมานั่งรถแบบไม่เกรงใจกันเลย แล้วยกขาขึ้นยั่วอีก อารมณ์ที่มันค้างก็ลุกฮือขึ้นหนักมากขึ้น ยอมรับเลยว่าอยากมาก แต่ไม่อยากนอกกายเมียเพราะกลัวว่าคัฟเต้กจะรู้แล้วเลิก
“แค่สนุกๆน่าเจราล ไม่มีผูกมัดอะไรทั้งนั้น”
“ฉันมีเมียแล้ว”
“แต่ตรงนั้นมันบอกว่านายต้องการฉันนี่ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากเราหรอก ถ้านายไม่พูด ฉันไม่พูดก็จะไม่มีใครรู้”
“งั้นฉันจะสนองเธอเอง” เขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆเพราะอยากมากตั้งแต่อยู่เมืองนอก แม้ว่าคนที่ต้องการจะเป็นคัฟเค้กแต่เธอเป็นประจำเดือนนอนซมอยู่ห้องคงทำอะไรไม่ได้ เขามันก็ไม่ใช่คนดีเลิศอะไรแล้วเรื่องทางเพศก็ไม่เคยห้ามใจตัวเองได้เลย
เรื่องเซ็กซ์เขาตามใจตัวเองตลอดและไม่สนใจผลกระทบที่ตามมาเพราะตลอดที่ผ่านมาก็ไม่มีใครชัดเจนเท่านี้มาก่อน ยังไงคัเค้กก็ไม่น่าจะรู้หรอกแล้วเขาจะพยายามทำให้มันเป็นครั้งสุดท้ายที่นอกใจเมียก่อนจะถูกจับได้ เขาขับรถไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุดแล้วทำเรื่องอย่างว่าให้มันจบๆก่อนจะแยกย้ายกันกลับไป
เรื่องนี้ยังไงก็ไม่มีใครรู้อยู่แล้ว
แม้แต่เมียก็ไม่รู้
- Writer
