บทที่๑๓/๑

1972 Words

ห้องพักในคอนโดมิเนียมใกล้มหาวิทยาลัย การตกแต่งเรียบง่ายและสะอาดสะอ้านเพราะเจ้าของเอาใจใส่เป็นอย่างดี เพลงลูกทุ่งที่กำลังโด่งดังในเวลานั้นครางเสียงแผ่วเบาสร้างบรรยากาศให้ห้องพักเป็นอย่างดี แต่ดูเหมือนเสียงหัวเราะของคนเข้ามาใหม่ทำเอาเจ้าของห้องหนุ่มซึ่งเดินมารับที่ประตูหน้าง้ำเอาได้ทีเดียว ‘มาถึงก็หัวเราะเลยนะ’ เขาพูดแล้วเอื้อมมือไปหับบานประตูก่อนจะกดล็อก ‘หน้าพี่เคนไม่รับกับเพลงลูกทุ่งเลย’ คนมาใหม่พูดแล้วหัวเราะคิก ยิ่งเห็นใบหน้าง้ำงอของชายหนุ่มเธอยิ่งหัวเราะเสียงดังขึ้น ก่อนจะหวีดเบาๆ เมื่อถูกกระชากเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของคนหน้างอ ‘ว้าย!’ ‘หน้าพี่มันไม่รับกับอะไรทั้งนั้น นอกจากหน้าก้อยแบบนี้’ ว่าแล้วเขาก็ยื่นหน้ามาจนชิด พรมจูบไปทั่วใบหน้านวลที่เบี่ยงหนีพร้อมเสียงหัวเราะร่วน แต่เธอส่งเสียงขบขันได้ไม่นานเมื่อปากถูกปิดเสียด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าวของชายหนุ่ม บดเบียดถ่ายทอดความอุ่นซ่าน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD