หลงรักร้ายนายตัวแสบ

ไม่เอาเป็นเมีย

นักรบ...

"นายอายุแค่สิบแปดทำไมถึงพกถุงยางมากขนาดนี้อ่ะ หรือที่โรงเรียนเค้าแจก" ยัยป้านี่ชักจะดูถูกผมมากเกินไปแล้วระดับผมอ่ะนะจะใช้ถุงยางแจกฟรีไม่มีทางและไม่เคยคิดที่จจะใช้ด้วยเพราะขนาดของผมมันเกินมาตรฐานชายไทยอย่างผมต้องของนอกเท่านั้นมันถึงจะฟิน

"โอ้ยป้าระดับผมไม่ใช้หรอกถุงยางแจกฟรีอ่ะมันไม่ฟิน"

"หมายความว่า..นายซื้อมาใช้เองงั้นเหรอ" ยัยนี่ทำตาโตแล้วถามด้วยน้ำเสียงตกใจ มันแปลกตรงไหนวะซื้อถุงยางมาใช้เอง ถ้าผมไ่ซื้อแล้วใครจะซื้อให้ ถามโง่ๆ

"แล้วมันแปลกตรงไหน ผมก็กลัวติดโรคป่ะ" ผมตอบกลับไป

"นี่นายเคย...เอ่อเคย...เคย..." เอาอีกละจากน้ำเสียงตกใจตอนนี้มาทำเสียงตะกุกตะกักติดอ่างเข้าไปอีกอะไรวะ หรือว่ายัยป้าคิดว่าผมไม่เคยเอากับใครงั้นดิ อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะผมเอาผู้หญิงตั้งแต่อายุสิบเจ็ดจนตอนนี้สิบแปดจะสิบเก้าแล้ว ไม่ต้องถามว่าเอามาแล้วกี่คนเพราะให้ยกนิ้วเท้ามานับก็ไม่พอ

"เคยเอากับผู้หญิงอ่ะเหรอ มันเรื่องปกติธรรมดาป่ะวะป้าผมจะสิบเก้าแล้วนะเผื่อไม่รู้ ว่าแต่ป้าถามแบบนี้หรือป้าไม่เคย??" ผมลองเชิงถามยัยป้านี่เพราะดูท่าทางจะไม่ค่อยรู้ประสา อายุเท่าไหร่แล้ววะอยู่ปีสี่นี่หว่าอายุน่าจะแก่กว่าผมสี่ห้าปีน่าจะเคยมีแฟนมาบ้างแล้วหรือเปล่าวะ อืมมหรือว่ายังไม่เคยวะ

"ฉันจะเคยหรือไม่เคยก็ไม่ใช่เรื่องที่นายต้องมารู้หรือมาถาม"

"ฮั่นแน่พูดแบบนี้แปลว่าไม่เคยอ่ะดิ"

"นี่นายนักรบ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนายนะจะมาถามอะไรเรื่องส่วนตัวแบบนี้ห๊ะไม่มีมารยาท"

"อ้าววว ไรอ่ะจู่ๆมาด่ากันว่าไร้มารยาททีป้ายังมาถามเรื่องถุงยางผมได้เลย"

"เอ่อ.." ยัยป้าพูดไม่ออกแถมยังทำหน้าเลิ่กลักจนผมอยากจะขำแต่ก็ขำไม่ออกเพราะง่วงอยากนอน

"ผมจะนอนสักงีบออกไปได้ละ อ่อทำอาหารไว้ให้ด้วยนะตื่นมาเผื่อหิว"

"อื้มม"

"ผมไม่ชอบกินเผ็ดนะ"

"แม่นายบอกฉันแล้ว"

"ดี งั้นก็ออกไปได้แล้วจะนอน ง่วง"

พอยัยป้านั่นเดินออกไปจากห้องผมก็กะว่าจะนอนเอาแรงเพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืนแถมแม่ยังมาปลุกแต่เช้าเพื่อมาที่นี่อีก ผมวางมือถือไว้หัวเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มมาห่มซึ่งผ้าห่มกลิ่นหอมสะอาดใช้ได้แปลว่ายัยป้านี่ต้องเป็นคนรักความสะอาดแน่ๆดีแล้วล่ะเพราะผมไม่ชอบความสกปรก

ครืดดด ครืดดด เสียงมือถือผมดังผมคว้ามือถือมาดูปรากฏว่าเป็นยัยลูกเกดเด็กมอห้าที่ผมคั่วอยู่และกำลังจะทิ้งเพราะยัยนี่เริ่มทำตัวไม่น่ารักชอบเซ้าซี้ผมกดวางสายก่อนจะทำการบล็อกเบอร์ หลังจากนั้นผมก็วางมือถือลงตามเดิมแล้วกำลังจะงีบหลับเพราะหนังตาจะปิดแล้วแต่มือถือก็ดังขึ้นมาอีก ใครแม่งโทรมาอีกวะตอนไม่นอนไม่ง่วงก็ไม่มีใครโทรมาพอจะนอนก็โทรมาไม่หยุด ผมบ่นคนเดียวเพราะคนมันง่วง ผมกะจะปิดเครื่องเพราะคิดว่าอาจจะเป็นผู้หญิงที่ผมมีเคยความสัมพันด้วยโทรมาเซ้าซี้อีกผมขี้เกียจพูด แต่พอเห็นหน้าจอเป็นชื่อของไอ้ซีเพื่อนสนิทผมก็เลยกดรับ

"โทรมาทำเชี่ยไรกูจะนอน"

"นอนเชี่ยไรเพิ่งหกโมงเย็น"

"เมื่อคืนกูได้นอนที่ไหนล่ะ"

"เออกูลืมไปว่าเมื่อคืนมึงไปห้องพี่แคทมา" พี่แคทที่ว่าเป็นรุ่นพี่ที่ผมรู้จักเมื่อวานวันเกิดเธอเธอชวนผมไปงานวันเกิดที่จัดขึ้นที่คอนโดของเธอเองและนี่คือสาเหตุที่ผมไม่ได้นอนทั้งคืน

"มึงมีอะไรก็รีบๆพูดมา"

"เมื่อกี้ยังลูกเกดโทรมาถามกูเรื่องมึงบอกว่าติดต่อมึงไม่ได้"

"เออติดต่อได้ก็แปลกละเพราะกูบล็อกเบอร์ไปแล้ว เซ้าซี้น่าลำคาญ"

"เบื่อแล้วอ่ะดิทรงนี้อ่ะ"

"มึงก็รู้ว่ากูเป็นพวกเบื่อง่าย"

"กูอยากรู้จริงจริ๊งว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะเอามึงอยู่"

"ไม่..." ผมกำลังจะบอกมันว่าไม่มีแต่พูดไม่ทันจบประโยคประตูห้องผมก็ถูกเคาะจากคนด้านนอกไม่ต้องถามว่าใครถ้าไม่ใช่ยัยป้า อ่อทำไมผมถึงเรียกยัยนั่นว่ายัยป้าก็เพราะเธอแก่กว่าผมไงหลายปีด้วยแล้วยัยป้านี่ก็แต่งตัวเฉิ่มเชยซะนึกว่าอายุสี่สิบอัพแต่ดีหน่อยที่ยังดูสะอาดไม่งั้นผมคงให้แม่ไล่ออกไปจากห้องแล้ว

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"อะไร!!!" ผมตะโกนออกไปอย่างหัวเสียโดยที่ยังไม่ได้วางสายจากไอ้ซี

"อาหารพี่ทำไว้ให้แล้วนะอยู่บนโต๊ะถ้ามันเย็นก็เอามาอุ่น"

"เออ เออ!!!" ผมตะโกนกลับออกไปอย่างตัดรำคาญ ขนาดผมบอกจะนอนก็ยังจะมาเคาะเรียกบ้าป่าววะ

"เสียงใครวะไอ้รบ" ไอ้ซีถามผม

"ยัยป้า"

"ใครยัยป้ามึงมีป้าด้วยอ่อ"

"เออมีแต่มึงไม่รู้จักหรอก"

"ป้าแน่นะฟังจากน้ำเสียงถึงกูจะได้ยินไม่ชัดเท่าไหร่แต่กูว่าไม่น่าแก่ถึงขั้นเรียกป้าเลยนะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ หรือมึงซุกเมียไว้ไม่บอกเพื่อน"

"เมียเชี่ยไรกูไม่เอายัยป้านี่มาทำเมียหรอก"

"เสียงสูงเชียวนะมึง ว่าแต่ยัยป้าที่มึงว่าอายุเท่าไหร่วะเสียงหวานหูดีกูชอบผู้หญิงน้ำเสียงแบบนี้"

"ไม่รู้ไม่ได้ถามรู้แต่ว่าอยู่ปีสี่"

"ปีสี่??"

"อืมมม"

"มึงเรียกเค้าพี่ก็พอมั่งไอ้รบ"

"ก็กูพอใจจะเรียกแบบนี้มึงมาเสือกอะไรกับกู"

"สวยมั้ยวะ"

"ไม่สวย"

"รีบตอบเลยนะมึง กูว่าพี่เค้าอาจจะสวยแต่มึงทำทรงหวงก้าง"

"หวงก้างเชี่ยไรมึงเคยเห็นกูหวงใครบ้างไหม"

"ไม่เคยว่ะ ว่าแต่กูจะทำยังไงให้ได้เจอพี่เค้าวะบอกตามตรงกูหลงรักตั้งแต่ได้ยินเสียงแล้ว"

ไอ้เชี่ยซีก็พูดซะเวอร์จนผมแม่งอยากจะถีบยอดหน้ามันจริงๆกับคำพูดเหมือนคนคลั่งรักทั้งที่ไม่เคยเจอหน้า ถ้ามึงอยากเห็นหน้ามึงก็มาที่คอนโดกูแค่นั้นจบ" ผมบอกมัน

"กูไปแน่ มึงก็รู้ว่ากูชอบเล่นของสูง อิอิ"

"สูงอายุอ่ะนะ"

"เออ กูชอบ"

"แค่นี้ใช่ไหมที่มึงโทรมา กูจะได้วางสายกูง่วง"

"เออๆ ไว้กูว่างกูจะไปหามึงที่คอนโดตอนนี้กูขอเก็บของก่อน"

"อืมมม" ไอ้ซีวางสายไปละ ผมลืมบอกไปว่าไอ้ซีมันก็สอบเข้ามหาลัยKได้เหมือนกันส่วนเพื่อนผมคนอื่นๆก็สอบได้ที่อื่น ไอ้ซีพ่อแม่มันทำธุรกิจอยู่ต่างประเทศผมกับมันมีอะไรที่คล้ายกันหลายอย่าง พ่อผมเป็นนักการทูตจะอยู่ต่างประเทศซะส่วนใหญ่ส่วนแม่ผมก็ไปๆมาๆอยู่กับผมบ้างไปอยู่กับพ่อบ้าง ก่อนที่ผมจะได้มาอยู่ที่นี่พ่ออยากให้ผมไปเรียนต่อต่างประเทศแต่ผมไม่ชอบผมไม่อยากไปพ่อก็เลยยื่นคำขาดว่าถ้าผมจะเรียนต่อที่นี่ต้องเข้ามหาลัยKให้ได้ซึ่งผมก็ทำได้ตามที่พ่อต้องการ

ส่วนเรื่องมาอยู่คอนโดแม่ก็บอกผมแต่แรกแล้วว่าถ้าผมจะเรียนต่อที่นี่ต้องไปอยู่คอนโดของแม่เท่านั้นเพราะมันใกล้มหาลัยซึ่งผมก็โอเคเพราะถ้าให้ผมขับรถไปมหาลัยแล้วขับกลับบ้านผมคงต้องออกจากบ้านตีสี่ตีห้าซึ่งมันก็ไม่น่าไหวเพราะบ้านผมมันไกลมากผมก็เลยตอบตกลงอยู่คอนโดตามที่แม่ต้องการ ก็ดีเปลี่ยนบรรยากาศบ้างเพราะผมอยู่บ้านมาตลอด แต่มีข้อแม่อีกข้อคือผมต้องอยู่กับคนอื่นซึ่งคนอื่นที่ว่าก็คือยัยป้า ชื่ออะไรผมก็จำไม่ได้ละเรียกแต่ยัยป้ายัยป้า ตอนแรกผมก็ไม่โอเคนะเพราะผมไม่ชอบอยู่กับคนแปลกหน้า แต่แม่ก็เล่าเรื่องราวของยัยป้าให้ผมฟังว่าน่าสงสารอย่างงั้นอย่างงี้ผมก็เป็นคนดีขี้สงสารซะด้วยสิก็เลยยอม แต่ก็ดีเหมือนกันผมจะได้ไม่ต้องทำอะไรเองเพราะแม่จ้างยัยป้าให้มาดูแลผมเรียกว่าพี่เลี้ยงน่าจะดีกว่าเรียกว่าคนรับใช้

วันต่อมา...

วันนี้ผมต้องไปรายงานตัวที่มหาลัยผมตื่นแต่เช้าและแต่งชุดนักศึกษาซึ่งนี่เป็นวันแรกที่ผมได้ใส่ชุดนักศึกษา ผมมองดูตัวเองในกระจก หล่อชิบหายคนอะไรวะ5555 อย่าหาว่าผมอวยตัวเองเลยนะ ความหล่อผมคงพอๆกับนนกุลอ่ะ ผมไมไ่ด้พูดเองเออเองนะโมีคนบอกผมมาแบบนั้นจริงๆหลายคนด้วย ก็ช่วยไม่ได้อ่ะเนอะคนมันเกิดมาหล่อ รวย ลีลาดี สาวๆคนไหนก็ชอบ หลังจากชื่นชมความหล่อดูดีของตัวเองเสร็จผมก็ดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือซึ่งตอนนี้จะสายแล้วผมต้องรีบไปเพราะผมผมนัดกับไอ้ซีเอาไว้ที่มหาลัยเพราะมันกับผมต้องไปรายงานตัวพร้อมกัน

และพอผมเปิดประตูห้องออกมาก็เจอยัยป้าใส่ผ้ากันเปื้อนกำลังจัดโต๊ะอาหารผมเดินไปแล้วมองดูว่ายัยป้าทำอาหารเช้าเผื่อผมหรือเปล่า

"ป้า!!!" ผมเรียกยัยป้าจากทางด้านหลังจนยัยป้าตกใจ

"ว๊าย มาไม่ให้สุ้มให้เสียงตกใจหมด"

"ไม่ให้เสียงอะไรเรียกออกจะดังขนาดนี้"

"ฉันไม่อยากอารมณ์เสียกับนายแต่เช้า ฉันทำข้าวต้มเผื่อกินซะสิ"

"ขอบใจ" ผมนั่งลงกินข้าวต้มหมูสับ แม่งโคตรหอมโคตรอร่อย เอาจริงนะฝีมือยัยป้าแม่งโคตรใช้ได้เลย ผมนั่งกินไปดูมือถือไป

"ฉันจะไปมหาลัยก่อนนะนายกินเสร็จแล้วก็เอาจานไปไว้ในซิ้งค์ล้างจานนะตอนเย็นฉันจะมาล้าง" ยัยป้าลุกจากโต๊ะพร้อมหยิบถ้วยข้าวต้มของตัวเองไปล้าง ผมมองตามหลังและเพิ่งสังเกตว่าชุดนักศึกษาของยัยป้ามันทำไมยาวรุงรังแบบนี้เสื้อก็ตัวโคร่งกระโปรงก็ยาวจวนจะลากพื้นอยู่แล้ว ไหนจะทรงผมมวยสูงใส่แว่นตาอีก ยิ่งเหมือนป้าเข้าไปใหญ่

"ป้า"

"อะไร"

"ป้าใส่ชุดแบบนี้ไปเรียนจริงดิ"

"ทำไม"

"ถ้าไม่บอกว่าไปมหาลัยผมนึกว่าจะไปถือศีลที่วัด"

สกิลปากพระเอกของไรท์ใช้ได้เลยนะ555555