EP6 อ่อย

1170 Words
คราวนี้เป็นเธอเองที่นิ่งเงียบไปก่อนจะทำหน้างอกลับไปหามารดาด้วยความแง่งอนที่เธอรู้คนสุดท้าย "หม่ามี้ทานข้าวหรือยังคะ คิดถึงจังเลยค่ะ" [ทานแล้วค่ะ หม่ามี๊ก็คิดถึงน้องวีเหมือนกันค่ะ แล้วน้องวีไม่คิดถึงแด๊ดดี๊หรอครับ] บิดาของเธอพูดแทรกขึ้นมาทำให้เธอยิ้มขึ้นก่อนจะอ้อนกลับไป "คิดถึงแด๊ดดี๊จังเลยค่ะ คิดถึงพี่ๆด้วย" [หึ หรอครับ แด๊ดดี๊ก็คิดถึงน้องวีแล้วเราค่อยเจอกันนะครับ แด๊ดดี๊รักน้องวีนะ] "ค่า หนูก็รักแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊เหมือนกันค่ะ" เมื่อวางสายจากมารดาเธอก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงเปิดดูซีรีส์อย่างสบายใจเพราะการไปเรียนวันแรกเธอยังไม่มีงานที่ต้องรีบทำส่งอาจารย์ Ding!! เสียงข้อความมือถือดังขึ้นทำให้เธอต้องละสายตาจากซีรีส์หันมาโฟกัสกับเสียงข้อความ Emma : Hi ทุกคนกลุ่มนี้ฉันสร้างขึ้นมาเองจ้ะ Olivia : ก็ดีเหมือนกันช่วงนี้ฉันเหงาอ่ะไม่มีเพื่อนคุยพอดีเลย Devin : ทักมาเพื่ออะไรเนี่ย!? Maxwell : สวัสดีครับทุกคน Vida_v : สวัสดีทุกคน?️ Ding!! Maxwell : สวัสดีครับ เธอทำอะไรอยู่หรอ? แม็กซ์เวลทักข้อความส่วนตัวมาหาเธอ Vida_v : เราดูซีรีส์อยู่น่ะ แล้วเธอหละ? Maxwell : ก็ไม่ได้ทำอะไร เราอยากคุยกับเธอเฉยๆ เราคุยกับเธอได้หรือเปล่า? โหว รุกแรงเว่อร์!! Vida_v : อ๋อ งั้นเราขอตัวไปทานข้าวก่อนนะเดี๋ยวเราค่อยคุยกัน เวลาดูซีรีส์เธอไม่ชอบให้ใครมารบกวนค่อยคุยทีหลังก็ไม่เสียหายอะไรนิเนอะ มือเล็กกำลังจะปิดมือถือลงแต่สายตาก็ดันไปโฟกัสกับข้อความของผู้ชายที่หลบหน้าเธอที่อ่านแต่ไม่ตอบสองวันก่อน Vida_v : คิดถึงพี่เวย์จัง ☺️? Vida_v : รู้สึกว่าจะไม่สบายจะมีใครแวะมาดูไหมหน่า? สุดท้ายเธอก็ได้แต่ความเงียบกลับมาเพียงเท่านั้นเพราะคนที่เธอหวังจะให้อ่านแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะเขาไม่แม้แต่จะสนใจข้อความของเธอด้วยซ้ำ "เฮ้อ เลิกหวังลมๆ แล้งๆ ได้แล้ววี" เธอพึมพำกับตัวเองด้วยใบหน้าที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด เด็กสาวนอนลงดูซีรีส์ตามเดิมในความสว่างอ่อนๆ เนื่องจากเธอเปิดแค่โคมไฟไว้เท่านั้นเพราะอยากจะดูเงียบๆ มืดๆ เหมือนในโรงหนัง ก็อก!! ก็อก!! "หื้ม!!" เธอดีดตัวลุกขึ้นในทันทีเมื่อคิดว่าต้องเป็นคนที่เธอหวังเคาะประตูห้องแน่ๆ "ใคร!?" เธอลองถามดูเชิงเพราะถ้าหากอ่อนไปแล้วคนเปิดไม่ใช่คนที่หวังมันหน้าเสีย "ผมเองครับ เปิดประตูให้หน่อยได้หรือเปล่า" เสียงราบเรียบของเขาทำให้ใจเธอเต้นแรงตึกตักด้วยความดีใจที่จะได้เจอหน้าเขาสักที "นะหนูไม่ได้ล็อคค่ะ" เธอปิดไฟทุกอย่างเหลือไว้เพียงซีรีส์ก่อนจะนอนลงโชว์บั้นท้ายงอนงามภายใต้ชุดนอนตัวบางเซ็กซี่ขยี้ใจหากใครได้พบเห็น ​ ชายหนุ่มก็เปิดประตูห้องเข้ามาทันทีที่เจ้าของห้องอนุญาตแม้ว่าจะไม่พอใจที่เธอไม่ล็อคห้องก็เถอะแม้ว่าที่บ้านจะมีบอดี้การ์ดผลัดกันเฝ้ายามเป็นประจำทุกวันแต่เขาก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้เพราะที่นี่มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น มือหนาเอื้อมมือไปเปิดไฟก่อนจะเห็นภาพตรงหน้าเมื่อไฟสว่างขึ้นมาทำให้ถึงกับต้องแอบกลืนน้ำลายเมื่อเห็นร่างกายที่เย้ายวนภายใต้ชุดนอนเซ็กซี่นั่น "ไม่สบายหรอครับ ผมขอวัดไข้ดูหน่อย" ชายหนุ่มต้องละความคิดและภาพเย้ายวนตรงหน้าออกไปก่อนจะหันมาสนใจอาการป่วยที่เธอส่งข้อความบอกไว้ ผู้ชายบางคนชอบแพ้มารยาหญิง เธอไม่คิดว่าเวฆาจะหลงกลเชื่อเธอจริงๆ เธอนึกคิดในใจก่อนจะลอบยิ้มมุมปากเพราะยังไงวันนี้เธอจะต้องรวบหัวรวบหางเขาให้ได้ในวันนี้และตอนนี้!! "อื้อ เวย์หรอ?" เธอแกล้งทำเหมือนนอนหลับทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอเป็นคนอนุญาตให้เขาเข้ามาในห้องแท้ๆ "ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยไม่ได้หรอครับ" เขาเอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบเมื่อรู้ว่าเธอจงใจอ่อยเขา "อุ้ย เขินจัง" เธอแกล้งพูดเสียงแผ่วก่อนจะใช้มือปิดกระโปรงชุดนอนเอาไว้ทั้งที่เธอตั้งใจจะเปิดให้เขาเห็นนั่นแหละ แต่ใช่ว่าจะเปิดหมดนะ เธอสวมแพตตี้ตัวสีขาวบางไว้อยู่ "นี่สรุปคือโกหกงั้นหรอครับ งั้นผมขอตัว" เขาพูดเสียงราบเรียบก่อนจะหันหลังเพื่อไปเปิดประตูห้องออกไปแต่เธอก็กระโดดลงจากเตียงมาสวมกอดเขาแนบแน่นจากด้านหลัง "เวย์อยู่กับหนูได้ไหม หนูคิดถึงเวย์" เธอพูดเสียงอ้อนพยายามเบียดเต้าอวบสวยแนบชิดแผ่นหลังแกร่งอย่างยั่วยวน หมดยุคที่ผู้หญิงต้องอายแต่เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้แล้ว ถ้าหากรักใครชอบใครมัวแต่อายแล้วจะได้เขาเมื่อไหร่กัน ในเมื่อเล่นตัวขนาดนี้เธอจะเป็นฝ่ายรุกเอง เตรียมตัวไว้ได้เลยพี่เวย์!! "อย่าทำแบบนี้ครับคุณหนู เราอย่าใกล้กันเลยดีกว่า แค่วันนั้นที่ผมล่วงเกินคุณหนูไปผมก็ไม่กล้าจะสู้หน้าคุณหนูอยู่แล้ว" เขาดึงเรียวแขนเล็กออกจากเอวก่อนจะหันมาพูดกับเธออย่างจริงจัง "เวย์ดื่มมาหรอคะ" กลิ่นแอลกอฮอล์มาขนาดนี้เธอนึกว่าไปอาบมา แบบนี้ก็เข้าทางเธอเลยสิ "ทำอะไรครับ!?" เขาเอ่ยถามด้วยความตกใจไม่น้อยที่จู่ๆ เธอก็แก้ผ้าเฉยเลย "หนูอยากเป็นของเวย์ เวย์จะทำอะไรกับหนูก็ได้้เวย์ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะคะ หนูรักเวย์" เธอผลักเขาลงนอนที่เตียงนอนก่อนจะยันตัวขึ้นไปนั่งบนตัวของเขาพร้อมมือที่ปิดซีรีส์ในทันที ฟรึบ!! "แน่ใจหรอครับว่าอยากเป็นของเวย์จริงๆ" คราวนี้เป็นเขาที่ผลิกเธอนอนลงบนเตียงก่อนจะยันตัวขึ้นคร่อมเธอไว้เองจนคนที่โดนคร่อมใจเต้นตึกตัก มือหนาเอื้อมมือไปกดรีโมทล็อคประตูห้องของเธอก่อนจะใช้มือลูบไล้เรือนร่างของเธอก่อนจะกดจูบเบาๆ ยาวมาถึงลำคอของผ่อง "หนูพร้อมเป็นของเวย์ทั้งตัว..และหัวใจ" เธอพูดน้ำเสียงจริงจังแม้จะรู้สึกใจเต้นแรงเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่เธอตั้งใจเก็บมันไว้ให้เขาแค่คนเดียวเท่านั้น ​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD