“อร่อยนะคะที่นี่ ต้องทานเยอะๆนะคะ เป็นเพื่อน เอ้อ ดิฉัน”
ศิลารัณย์ทำได้เพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น จวบจนรายการอาหารที่ทั้งคู่สั่งมา เขาทานไปเรื่อยๆจนใกล้เสร็จ เวลานั้นสองทุ่ม ศิลาเอาแต่เก็บปากเงียบ โดยไม่ได้พูดอะไร เพราะเขาเห็นท่าทีแปลกๆจากฝ่ายหญิง ที่หล่อนเป็นสาวใหญ่วัยมากกว่าเขาโข ถ้าเทียบรุ่น คงจะวัยคราวน้า
หมายจันทร์มองศิลารัณย์ที่ก้มหน้าทานอาหารตรงหน้าเงียบ และไม่ได้สนใจมองมาทางหล่อนเลย ที่มากกว่านั้น หมายจันทร์อยากจะซักและคุยถามเขาหลายคำ จนหล่อนหาโอกาสได้ เมื่อเขาตักช้อนคำสุดท้าย
“เอ้อ แหม สองทุ่มพอดีเลย ขอบคุณนะคะที่คุณศิลายอมมาทานอาหารเอ้อกับดิฉัน”
คนที่ทานอาหารเสร็จแล้ว หยิบทิชชู่มาเช็ดปากพยักหน้าให้
“ผมต้องขอบคุณ ที่คุณหมายเป็นฝ่ายเลี้ยงอาหารมื้อนี้นะครับ”
แค่นี้หมายจันทร์ก็ยิ้มจนแก้มพอง
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“งั้นคราวหน้าผมจะขอเป็นเจ้ามือบ้างนะครับ”
“ยินดีค่ะ” หล่อนรีบตอบออกมาพ
