ทั้งสองคนอยู่ในรถคันเดียวกันอีกครั้ง แต่มันแตกต่างจากครั้งที่แล้ว คราวนี้จีน่าเซียวกำลังขับรถ และอีสันลู่กำลังนั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าข้างจีน่าเซียว
“ระวังตัวในทุกสถานการณ์นะ อย่าสะเพร่าอีก ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับแผล โทรหาฉันได้ตลอดเวลา” เมื่อรถกำลังจะถึงบริษัท จีน่าเซียวอดไม่ได้ที่จะพูดเรื่องนี้ซ้ำอีก
"ตกลง" อีสันลู่ตอบตรง ๆ
“เนื่องจากตอนนี้คุณโดนลวก จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนยาทุกวัน” จีน่าเซียวกล่าว “พรุ่งนี้ฉันมีธุระ ฉันขอลางานจากทางโรงพยาบาลแล้ว หมอส่วนตัวของคุณตอนนี้อยู่ในเมืองเอสใช่ไหม? ถ้าเขาอยู่ที่นี่ ให้เขาเปลี่ยนยาให้คุณก่อน”
หลังจากพูดแบบนั้น จีน่าเซียวก็รู้สึกว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ และจากนั้นเธอก็กังวลหนักขึ้น เธอพูดเพียงว่า “ช่างเถอะ ฉันจะเปลี่ยนยาให้คุณตอนเย็น ถ้าคุณกลับถึงบ้านแล้ว โทรหาฉันนะ”
ตอนนี้อีสันลู่เป็นคนไข้ คนไข้ของเธอ ดูมีเหตุผลที่เธอต้องดูแลเขา
