จีน่าเซียวหยิบจดหมายลาออกมาด้วยและเดินไปยังประตูห้องทำงานของไมค์ลู่ หลังจากลังเลใจอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ยกมือเคาะประตู
"เข้ามาได้"
จีน่าเซียวผลักประตูและเดินเข้าไป นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอเข้าไปในห้องทำงานของหัวหน้า ครั้งแรกคือตอนที่เธอมาสอบสัมภาษณ์และได้พบกับอีสันลู่ในนั้น ดูเหมือนเธอยังคงกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะมายังสถานที่แห่งนี้
จีน่าเซียวรู้สึกประทับใจ ไมค์ลู่เป็นเพียงเด็กหนุ่ม แต่ตอนนี้เขาสวมเสื้อคลุมสีขาว และดูเป็นผู้ใหญ่มาก
พวกเขารู้จักกันมานานแล้ว น่าขวยเขินจริง ๆ ที่ต้องกลับมาเจอกันภายใต้สถานการณ์เช่นนี้หลังจากผ่านไปสองสามปี
ไมค์ลู่มองมาที่เธอและยิ้มบาง ๆ “ไม่ได้เจอคุณมาหลายปี คุณยังสวยเหมือนเดิม"
“แต่คุณเปลี่ยนไป” จีน่าเซียวบอกความจริงกับเขา “คุณเคยเป็นเด็กหนุ่ม แต่ตอนนี้คุณดูเป็นผู้ใหญ่และหนักแน่น”
ไมค์ลู่ยิ้มอีกครั้งเพื่อบอกให้เธอนั่งลง จีน่าเซียวถือจดหมายลาออกไว
