22 “คุณเสือ” ปรางค์รวีเรียกชื่ออดีตคนรักเสียงเบา แล้วเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่า ห้องนี้คือห้องนอนของวิตโตริโอ นั่นหมายความว่า เขาเป็นคนจับตัวเธอมา “ใช่...ฉันเอง ผัวเก่าของเธอไง” เขาพูดแดกดัน เท้าหนาหยุดนิ่งใกล้ร่างบางที่นั่งอยู่บนพื้น ก้มมองใบหน้างามที่เต็มไปด้วยความตื่นกลัว “คุณจับปรางค์มาทำไม” เธอถามเสียงสั่น หวั่นไหวกับท่าทางคุกคามของเขา โดยเฉพาะดวงตาแข็งกร้าวคู่นั้น ทำให้กายเธอสั่นสะท้าน ราวกับลูกนกโบกบินท่ามกลางสายฝนกระหน่ำ “จับมาทำไมนะเหรอ...เดี๋ยวก็รู้” เขาพูดแค่นั้น ก่อนที่ร่างบางจะถูกมือหนากระชากสุดแรง ร่างของเธอปลิวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงที่รัดร่างแน่งน้อยแน่น...แน่นเสียจนเธอหายใจไม่ออก “ปล่อย...คุณเสือ...ปล่อยปรางค์...ปะ...ปรางค์หายใจไม่ออก” เสียงของเธอขาดห้วง นัยน์ตาไหวระริกด้วยความหวาดกลัว ท่าทางและแววตาของเขาดูน่ากลัว ลุกโชนยิ่งกว่าไฟระอุเดือด ใบหน้าของเขาแข็งขมึง ราวกั