อัคนีมองสีหน้าและท่าทางกระตือรือร้นนั้นด้วยความเอ็นดู พลางคิดว่าตัวเองคงหลงหญิงสาวมากเลยทีเดียว เพราะแค่ริมฝีปากเล็กๆ นั้นเอ่ยความต้องการออกมา ก็อยากจะสนองไปเสียทุกอย่าง
นัยน์ตาเข้มมองใบหน้าด้านข้างอันแสนน่ารักเหมือนลูกแมว ก่อนยื่นมือไปแตะสัมผัสเบาๆ อย่างลืมตัว
ฟ้าใสสะดุ้งเล็กน้อย แก้มใสร้อนผ่าวอย่างประหม่า ท่ามกลางความเงียบ มีเพียงเสียงหัวใจของตัวเองที่เต้นแรงจนกลัวว่าคนตัวโตข้างกายจะได้ยินเข้า เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมผละมือออก จึงค่อยๆ หันไปมอง
“คุณอัคนี”
ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากจากนั้นเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้
“ไม่รู้ว่าเป็นเพราะซื่อเกินไป หรือแกล้งเป็นไม่รู้กันแน่ แต่เธอกลับจริงจังมากกว่าที่ฉันคิดซะอีก”
ฟ้าใสผงะถอยหลังเล็กน้อย อัคนีลุกมาคร่อมร่างของเธอ ใช้ท่อนแขนล่ำสันทั้งสองขวางทางหนี ดวงตากลมมองใบหน้าอันแสนเย้ายวนใจอยู่ใกล้เพียงแค่ช่วงลมหายใจหนึ่งเท่านั้น แต่ที่ทำให้เธอรู้สึกตื่นตัวมากที่ส
