ความรู้สึกกระหายจนคอแห้ง ทำให้เผลอกลืนกินความไร้เดียงสานั้นอย่างตะกละตะกลาม ครั้นรู้สึกได้ว่าคนตรงหน้าเริ่มจะทนแรงกดดันจากความปรารถนาของเขาไม่ไหว จึงจับแขนเล็กทั้งสองข้างคล้องคอของเขาเอาไว้เพื่อยึดเหนี่ยว ขณะเดียวกันก็ยังคงใช้ปลายลิ้นกระหวัดไล่ต้อนเหยื่อตรงหน้าอย่างเพลิดเพลิน แม้ว่าการสัมผัสเพียงเท่านี้จะไม่สามารถเติมเต็มความต้องการที่มีต่อฟ้าใสได้ก็ตาม
อัคนีหรี่ตามองใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยความประหม่า แต่ก็ยังคล้อยตามการชักนำไปอย่างง่ายดาย โดยทั้งหมดนี้มันช่างเร้าอารมณ์ของเขาเหลือเกิน จนอยากจะเข้าไปในส่วนลึกของเธออย่างรุนแรง แล้วส่งเธอไปเที่ยวชมหมู่ดาวครั้งแล้วครั้งเล่า...
ช่างเป็นความคิดที่สกปรกจริงๆ
ฟ้าใสปล่อยให้อัคนีได้ดื่มด่ำไปกับความหอมหวานของรสจูบอย่างลืมตัว เกือบลืมไปแล้วว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ที่จะพลอดรักกันได้ ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งที่เธอเรียกหาปลายฝัน แต่เหตุใดถึงกลายเป็นอัคนีไ
