#วันจันทร์สีชมพู 15
“เจ้าหญิง” ฉันเอ่ยเรียกแมวตัวสีขาวปุกปุยทันทีอย่างคิดถึง หน้าเชิด ๆ นั่นทำให้ฉันหลุดยิ้มทันที ยามได้ยินเสียงเรียกชื่อก็มีเสียงร้องเหมียวตอบกลับมาอย่างน่ารัก
“อะไรกันน้องมาหาแต่ทักแมวก่อนเนี่ย” เธิร์สเดย์บ่นไม่จริงจัง ส่งกรงใส่เจ้าหญิงมาให้ฉันไว้
“น้องไม่ใช่แมว” ฉันเถียงกลับและรับเจ้าหญิงมาถือไว้เอง ก่อนจะพาเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เปิดกรงและอุ้มน้องมานั่งตัก เล่นหยอกล้อกันอยู่นาน
“คิดถึงจังเลย หนูคิดถึงแม่ไหมลูก อยู่ที่นู่นคุณหมอดุไหมคะ” เสียงเล็กเสียงน้อยที่ฉันใช้คุยกับเจ้าหญิงทำให้ใครอีกคนที่เดินตามมาหัวเราะน้อย ๆ
“กินข้าวครับ”
“อ้อ ค่ะ เจ้าหญิงแม่ซื้อของเล่นใหม่มาให้ดูด้วยนะ เดี๋ยวแม่จะเอามาให้หนูเล่นรอนะลูก” อุ้มเจ้าหญิงเดินเข้าห้องนอนก่อนจะกลับออกมาพร้อมกับของเล่นชิ้นใหม่ ฉันเล่นกับเจ้าหญิงอีกเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจไปล้างมือเพื่อไปกินข้าว ที่จริงก็ยังอยากเล่นต่
