17หัวใจเป็นของข้า ข้าต้องสั่งมันได้สิ
อี้เฟยหลังจากล้างหน้าล้างตาเรียบร้อย ออกมาเดินบริเวณหน้ากระโจม ไม่กล้าออกไปไกลนัก เมื่อคืนนางกว่าจะหลับก็ดึกมากแล้ว ใบหน้าคนคนหนึ่งวนเวียนอยู่ในหัวตลอดทำเอานอนไม่หลับ สายตานางหันไปเจอกลุ่มทหารบาดเจ็บหลายนาย เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น หยางชงอวี้! อี้เฟยหันซ้ายแลขวา
เมื่อเจอมู่หลง นางรู้ทันที่ว่านี้คือกระโจมของหยางชงอวี้ นางรีบวิ่งมุ่งไปทางทิศนั้นทันที
"พระชายาเข้าไปไม่ได้นะพะยะค่ะ" มู่หลงรีบเอาตัวบังทางเข้าไว้
"ให้นางเข้ามา" เสียงชงอวี้ดังมาจากด้านใน เมื่ออี้เฟยกก้าวเข้าไป มี่ฮวารีบลุกย่อกายแล้วเดินออกไป
ชงอวี้เมื่อเห็นอี้เฟยยืนนิ่ง จึงเดินมาจุงนางไปนั่ง "หม่อมชั้นเห็นทหารบาดเจ็บ ไม่ทราบว่าเกิดเหตุอะไรขึ้น" ข้าจะเป็นห่วงหยางชงอวี้ทำไมกัน มีคนค่อยเป็นห่วงอยู่แล้วนิ ไม่ๆ ข้าเป็นห่วงพวกทหารต่างหาก อี้เฟยเตือนตัวเอง
"มีการปล้นสะเบียงชาวบ้าน ในเมื่อเปิ่นหวาง
