21ไผ่ลู่ตามลม
สามวันแห่งความสุขผ่านไปอย่างรวดเร็ว ต้องเดินทางกลับเมืองหลวงแล้ว แต่ระหว่างทางอ๋องหยางชงอวี้ก็สั่งให้ขบวนแวะพักตามจุดต่างๆเป็นระยะๆ เอาใจคนบางคน กว่าจะถึงเมืองหลวงเดินทางเกือบห้าวันแต่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตก็ว่าได้
รถม้าคันใหญ่จอดลงที่หน้าจวนอ๋องสาม ด้านหน้ามีคนรอต้อนรับมากมาย อี้เฟยประคองหยางชงอวี้คงมาจากรถม้า"พี่สาม ข้าได้ข่าวว่าท่านบาดเจ็บ พอมีคนมาแจ้งว่าท่านมาถึงหน้าเมืองหลวงแล้ว ข้านี้รีบทิ้งงานมารับท่านเลย แต่เหตุใดหน้าท่านเต็มอิ่มไปด้วยความสุขเช่นนี้" ข้าเป็นห่วงท่านแทบแย่ นี้อะไรลงรถมายิ้มหน้าบานมาเชียว ซื่อเล่อแอบแขวะพี่ชายตัวดีที่ทิ้งให้เขาสะสางงานทั้งหมด
"เปิ่นหวางไม่ได้ต้องการให้เจ้ามาต้อนรับเสียหน่อย" อ๋องชงอวี้ ยักคิ้วหลิ่วตาให้น้องชาย
"ท่านอ๋องเพคะ" เหมยหลันหลัน รีบวิ่งเข้ามาช่วยประคองอ๋องหยางชงอวี้
"ไม่ต้อง" หยางชงอวี้สะบัดแขนนางออกเต็มแรง
