เกมลงทัณฑ์คนทรยศ

ตอนที่4 ยินดีต้อนรับสู่Survivor เกม

ผู้รอดชีวิตเหลือ9คน

หลังจากเห็นเหตุการณ์นั้นหลายๆคนก็ต่างอยู่ในสภาวะซึมเศร้าและเริ่มเคลือบแคลงใจในเพื่อนแต่ละคนจนสุดท้ายต่างพากันแยกย้ายไปรับประทานอาหารและทำภารกิจส่วนตัว

.

.

.

ในช่วงเย็น

ผู้เล่นทุกคนต่างมานั่งล้อมวงกันและมาแบ่งปันข้อมูลซึ่งกันและกัน

"ฉันกลัวมากเลย!!!กลัวว่าฉันจะต้องเป็นแบบนั้น"

เด็กผู้หญิงตัวเล็กคนนึงกล่าวแต่ก็ไม่ทันไรก็มีชายรูปร่างบึกบึนกล่าวตอบ

"เจ้าต้องเข้มแข็ง!!!ถ้าหากเจ้าอ่อนแอล่ะก็มีแต่จะเป็นเครื่องมือของเจ้านั่น!"

"เอ่อออผมว่าเรามาแนะนำตัวกันก่อนมั้ยครับ"

จากนั้นผู้ชายร่างบึกบึนก็ได้กล่าวต่อ

"ข้าามีชื่อว่ามัสซึทาดะ โอโดฮาดะ"

"ส่วนหนูมีชื่อว่าไซออนจิ ริกกะคะ"

เด็กสาวตัวเล็กคนนั้นได้กล่าวต่อมาและทุกๆคนก็ได้แนะนำตัวกันจนหมดและแลกเปลี่ยนข้อมูลซึ่งกันและกันจนเสร็จหลังจากนั้นก็ต่างพากันไปเข้านอนพักผ่อนเพื่อเตรียมพร้อมในการเล่นเกมที่2ในวันต่อไป

..............................วันต่อมา....................................

และแล้วเกมที่2ก็ได้เริ่มขึ้น

ยินดีต้อนรับเข้าสู่Survivorเกม

"ในเกมนี้พวกแกทุกคนจะได้อาวุธแบบสุ่มคนล่ะ1อย่างและกระเป๋าสำหรับใส่อาหารวัสดุจำเป็นสำหรับเอาตัวรอดคนล่ะ1ใบพวกแกจะต้องเอาตัวรอดให้ได้ถ้าภายใน1เดือนพวกแก่ยังไม่ตายล่ะก็

!!!จะได้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป!!!"

คนที่1 มาฮิโระ คาเงยาม่า

ได้กระโดดลงไปจากบินเป็นคนแรก

คนที่2-คนที่4

ได้กระโดดตามกันลงไป

คนที่5 คาเอเดะจัง

หลังจากได้กล่าวอำลาผมเธอก็ได้โดดลงไป

จากนั้นก็มีคนกระโดดลงมาเรื่อยๆจนได้มาถึงตาผมคนสุดท้าย

"อ่าาาาฮึบ ย้าาาา!!!!"

ลมพัดผ่านร่างกายที่รุนแรงและภาพเกาะที่อยู่ด้านล่างที่กำลังรอผมอยู่ด้วยเวลาไม่นานผมก็กางร่มและค่อยๆร่อนลงถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย

จากนั้นผมก็เปิดกระเป้าเพื่อดูสิ่งที่ผมได้มา

"ฮ่ะ!กระทะหรอว่ะ!!!มันเรียกว่าอาวุธได้หรอเนี้ย"

และก็มีอาหารและยาอุปกรณ์สำหรับปฐมพยาบาล

ที่ติดมาในกระเป๋าจากนั้นผมก็เดินเข้าไปในป่าเพื่อหลบซ่อนตัวและหาที่ปลอดภัยนั้นเองเดินมาไม่ไกลก็พบกับถ้ำที่อยู่ในป่านั้นผมจึงเข้าไปในถ้ำที่ว่านั้นไม่ทันไรก็มีฝนตกลงมาอย่างหนักจากนั้นไม่นานก็มีเด็กสาวคนนึงวิ่งหนีฝนมาอย่างเร่งรีบ

"อ่ะพี่ชายขอหนูขอเข้าไปได้ไหมคะ"

"อ่ะได้ครับ"

"เสื้อผ้าหนูเปียกมากเลยหนูจะเปลี่ยนเสื้อผ้าพี่ชายช่วยหันหลังไปหน่อยได้ไหมคะ"

ไม่รู้ทำไมแต่ใจผมเต้นแรงมากเลยในหัวผมคิดอะไรเนี่ยย!!!

"เสร็จแล้วค่ะ"

จากนั้นผมก็หันไปพร้อมกับเห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอที่ใส่เสื้อขาวบางเพียง1ตัว

"พี่ชายคะหนูหนาวจังช่วยก่อไฟได้ไหมคะ"

"ได้ครับ"

และพวกเราก็พากันนั่งอยู่ในถ้ำกันตลอดในช่วงที่ฝนตกผิงไฟและมอบความอบอุ่นซึ่งกันและกัน

"พี่ชายคะมันหนาวมากเลยช่วยกอดหนูหน่อยได้มั้ย"

นอกจากกอดเธอไว้แล้วผมก็ได้ให้เสื้อโค้ทของผมเพื่อมอบความอบอุ่นให้เธอยิ่งขึ้น

"หนูชื่ออะไรคะมาจากไหน"

"หนูชื่อฮานะคะเป็นผู้เล่นคนที่8ที่ได้โดดลงมาคะ"

"พี่ชื่อซาโตชินะ"

หลังจากที่ฝนหยุดตกเรา2คนก็ตกลงกันว่าจะช่วยเหลือกันและต่างแยกย้ายออกไปหาอาหารเพื่อมาสำรองไว้แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น!!!

"พี่ซาโตชิช่วยหนูด้วย!!!!!ช่วยหนูด้วย!!!!!!

(โอ้โห้วเหตุการณ์กำลังเข้มข้นเลยน้องฮานะจะเป็นอย่างไรพระเอกจะไปช่วยทันไหมยังไงก็ต้องไปติดตามต่อในตอนหน้ากันนะคร้าบบบ้ายบายย)

U^ｪ^U