บทที่15
แยกย้ายกันเติบโต
หลังจากที่คีรินกลับไปแล้วฉันก็จมอยู่กับความทุกข์ เราไม่ได้ติดต่อกันเลยนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเสียใจ ส่วนมะนาวไม่ต้องพูดถึงโดนทำโทษจนสลบไปตื่นมาก็โดนอีกและจะโดนจนกว่าจะสารภาพ ฉันโง่ที่ไว้ใจเชื่อใจคนผิด โง่ที่ไม่เคยรักตัวเองเลย
"ไอริมากินข้าวกับพ่อดีกว่า"
"ฮืออ คุณพ่อขาทำไมอกหักมันเจ็บแบบนี้คะ ทำไมมันรู้สึกเหมือนตัวเองจะตายเลย"
"ไม่ตายหรอกลูก ใครไม่รักลูกแต่พ่อรักลูกนะ"
อคินสวมกอดลูกสาวด้วยความเป็นห่วง เขารู้เรื่องราวทั้งหมดแต่เลือกที่จะไม่ยุ่งปล่อยทุกอย่างไปตามกาลเวลาของมัน
"คุณพ่อเคยเสียใจไหมคะ"
"เคยสิทำไมจะไม่เคย ครั้งแรกที่พ่อเสียใจมากที่สุดในชีวิตก็คือวันที่พ่อต้องปั๊มหัวใจของแม่ วันนั้นแม่สภาวะหัวใจหยุดทำงานแล้ว วันนั้นพ่อเสียใจมากที่ช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลยแต่แม่ของลูกเก่งมากนะ แม่กลับมาหาพ่อแต่ก็มีสภาวะเป็นผักคือนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา ส่วนครั้งที่สองก็ค
