บทที่12
เอาแต่ใจ 18+
หงุดหงิด!! ฉันพามะนาวขึ้นมาบนห้องเพราะเธอดูขวัญเสียกับสิ่งที่เจอมา ไอ้น้องชั่วไอ้น้องเลวมะนาวคลานเข้ามากอดขาฉันไว้จนฉันอดสงสารไม่ได้ เราสอนนอนคุยกันอยู่บนที่นอนจนคีรินโทรมาฉันจึงล่าเรื่องมะนาวให้ฟัง แต่คีรินต้องรีบนอนพรุ่งนี้เขามีเรียนเช่าเวลาไม่ตรงกันแบบนี้ฉันจะมามัวน้อยใจไม่ได้ แต่ก็ถือว่าฉันโชคดีที่มีมะนาวอย่างน้อยก็มีเพื่อนไว้คุยเวลาเหงาๆ
เวลาผ่านไปหลายเดือนฉันกับมะนาวสนิทกันมากขึ้นซึ่งคุณพ่อคุณแม่ฉันไม่ได้ว่าอะไรพวกท่านบอกดีแล้วเพราะตั้งแต่มีมะนาวเข้ามาฉันไม่ค่อยออกไปก่อเรื่องที่ไหน ฉันชอบจับมะนาวแต่งตัวเธอยอมเป็นตุ๊กตาให้ฉันแถมยังใจเย็นฉันพูดหรือบ่นอะไรเธอก็ยิ้ม คีรินเองก็เบาใจที่เห็นฉันมีเพื่อนเขากลัวว่าฉันจะเหงาเพราะยิ่งเรียนคีรินยิ่งไม่มีเวลา ว่างเมื่อไหร่ก็ต้องอ่านหนังสือ
วันนี้เป็นงานวันเกิดของยัยเด็กอ้วนเจแปนฉันจึงต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวสวยๆเพื่อมายังบ้าน
