EP16 เสือร้าย
1701 Words
เฌอรีนลุกขึ้นเดินออกไปจากร้าน
"เวรแล้วเอเดนบ่น"
"กูไปดูเอง"
"วิคเตอร์เดินตามไป"
"เจเจนั่งเงียบ"หยุดตัวเองไม่อยู่แล้วสินะไอ้วิคเตอร์ เลโอหันไปพูดกับเจเจ อืม
ทุกคนไม่มีอะไรหรอกนะให้เขาเคลียร์กันเถอะ นี่งานวันเกิดน้องเกลเรามาสนุกกันดีกว่า เลโอพูดให้บรรยากาศดีขึ้น
"จินนี่ลุกขึ้นเดินออกไปจากตรงนั้น"ไม่มีใครสนใจ
"เฌอรีนจะไปไหน? วิคเตอร์เรียกเธอ"
"จะกลับแล้วค่ะ"
"หยุดมานี่"
"ไม่ค่ะ"
เฌอรีนเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ วิคเตอร์ตามขึ้นไปนั่ง "ลงไปค่ะ" เฌอจะกลับบ้าน ไปสิพี่จะไปด้วย พี่ค่ะลงไป
“โกรธอะไรพี่หลบหน้าอยู่ได้” เป็นอาทิตย์แล้ว รึว่าก่อนหน้านี่จินนี่ไปพูดอะไร บอกพี่สิเขาไปพูดอะไรกับเฌอรึเปล่า
พี่เคลียร์กับเขาจบก่อนเฌอจะประกวดดาวอีก ถ้าเป็นเรื่องจินนี่พี่อธิบายได้ เขาดึงทีเดียวเฌอรีนย้ายจากเบาะคนขับ มานั่งบนตักเขา
“เธอยังเงียบ” วิคเตอร์จูบหนักๆ เป็นการลงโทษ ตอบพี่ได้รึยัง
"รึชอบให้จูบมากกว่า" วันนี้วันเกิดอบิเกลเฌอไม่ควรเป็นแบบนี่ไม่ควรเดินออกมาแบบนี่ค่ะ ก็ใช่ไง เฌอจะเข้าไปในงาน พี่กลับไปก่อนได้ไหม วันเกิดเกลเสร็จแล้วเฌอจะโทรหา
"ไม่ดีไม่เอาแบบนั่น"เราเข้าไปด้วยกันตอนกลับเฌอกลับกับพี่
"ไม่เอาเฌออาย"เมื่อกี่ดันพูดออกมาแบบนั่น
"อายทำไมก็เราคบกัน" แปลกตรงไหน?
แต่เดี๋ยวค่อยเข้าไปก็ได้ "จูบกันอีกหน่อย" อืออ ไม่เอาพี่วิคเตอร์ นั่งดีๆ สิจูบหน่อย วิคเตอร์ทำเธอตัวอ่อนปวกเปียกอีกแล้ว
"พี่ค่ะพอแล้ว” สลิปสติกหนูหายหมดแล้ว เขาหัวเราะ คนอื่นจะรู้เพราะพี่นี่แหละ รู้อะไร รู้ว่าเรามาจูบกันนะเหรอ ก็ใช่นะสิ ใครๆ ก็จูบกันทั้งนั่นแหละ นี่มันไปเลอะปากพี่ เฌอรีนเช็ดลิปสติกให้เขาและเติมสลิปสติกให้ตัวเอง
"ทั้งคู่ลงจากรถ" เรายังมีเรื่องต้องเคลียร์กันยาวแน่ค่ะ พี่เตรียมตัวไว้แล้วกัน ได้เลยไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วไม่ซีเรียส
"แน่ใจนะ"
"แน่ใจสิ"
"เดี่ยวเสร็จงานวันเกิดเกลก่อนเถอะ"
“เฌอรีน” แล้วใส่ชุดอะไรเนี่ย ชุดมาเที่ยวไงค่ะ กระโปรงก้มนี่ก้นโผล่ออกมาเลยนะ
"อุ้ยของตก"
"เฌอรีนหยุดที"
“…...ไม่ตลกเหรอเธอหันมาถามคนตัวโต เดี๋ยวจะโดน แหมเมื่อกี่สาวคนที่นั่งตักพี่ ข้างล่างก็สั่น ข้างบนก็ล้นไม่เห็นว่าอะไรเขาเลย ไม่ได้ว่านะแค่ไล่ไปเฉยๆ ไล่ตอนที่หนูมารึเปล่า
กลับกันมาแล้วสองคนแล้วก็ยังเถียงกันต่อ กูปวดหัวเอเดนกุมขมับ
"พี่ไม่ได้สนใจใครนะเฌอวิคเตอร์รีบออกตัว"
"เฌอรีนเพื่อนๆ เรียกเธอ"
"เดี๋ยวค่อยคุยต่อค่ะระหว่างพี่กับหนู"
"ตกลงยังไง?” เฌอคบกับพี่วิคเตอร์จริงเหรอเกลรีบถาม อืม ว้าย อิจฉาจังเลย พี่เขาหล่อสุดๆ ไปเฌอรีน ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้ายทะเลาะกันไม่หยุดเนี่ย
"มีอะไรอีกเฌอ"เรื่องพี่จินนี่ก็เคลียร์แล้วนะ เมื่อกี่ เฌอคบเลย ขอโทษนะเกลเราทำให้งานกร่อยเลย ขอโทษนะ ไม่เป็นอะไรเลยเฌอ เธอเคลียร์กับเขาได้แล้วก็ดีแล้ว
"วิคเตอร์กลับมานั่งที่เดิม" คุยกันรู้เรื่องแล้วใช่ไหมเลโอถาม
"กูขอคุยกับมึงสามคนหน่อยสิ"
"ได้ดิ"
"กูอยากคบกับเฌอรีน" กูทำไม่ได้หรอกที่รับปากว่าจะออกห่างเฌอ มึงก็รู้ใช่ไหมเจเจกูทำไม่ได้เลยแม้แต่วันเดียว
"อืมกูรู้"
"กูจะไม่ห้ามมึงหรอกวิคเตอร์ เอเดนพูดขึ้น"
"..….กูขอให้เรื่องนี้เป็นการตัดสินใจของเฌอเองแล้วกัน ส่วนมึงกูก็รู้ว่ามึงหยุดหัวใจตัวเองไม่ได้หรอก ตามสบายเลยวิคเตอร์ไม่ต้องเกรงใจพวกกูหรอก แต่น้องกูบอกไว้เลย มึงเจอของยากแล้ว ไอ้ที่มึงไม่ชอบมึงได้ทุกอย่างเลย ยินดีด้วยนะ เอเดนพูดยิ้มๆ
วิคเตอร์กระดกเหล้าเข้าปาก ยิ้มๆ จริงสินะเฌอรีน ดื้อ เอาแต่ใจ งอแงสาระพัด แต่เขาก็ชอบเธออยู่ดี
นั้นไงกินเหล้าอีกเลโอสกิตบอก วิคเตอร์เดี๋ยวมึงได้แบกกลับอีก เลโอขำเรื่องนี้กู ไม่รู้จะสงสารใครดี
“ซักพักเฌอรีนเดินมา” พี่เจเจ เฌอเมาแล้ว อืม มานั่งนี่มา
"เดี๋ยวพี่เจเจไปส่งเกลให้หน่อย"
"ได้สิ"
"พี่เอเดนโอนเงินไห้สองแสน" อะไรเมาแล้วมาขอตังค์พี่ทำไม
"ค่าอะไรสองแสน?
"ไม่ต้องถามเยอะดิ? โอนเลย"
"เมาแล้วขู่กรรโชคด้วยหวะ"
"วิคเตอร์วันก่อนมึงเจอแบบนี้ด้วยเหรอ? "อืม " วิคเตอร์ยักคิ้วไห้เลโอ
"พี่เดนโอนรึยัง?
"บอกพี่ก่อนเอาไปทำอะไร"ซื้อกระเป๋าให้เกลวันนี้วันเกิดเกลไง
"กระเป๋าบ้าอะไรใบละสองแสนเอเดนบ่น"
"พี่ไม่เข้าใจแฟชั่นไง โอนดิ เร็วๆ เลย"
ใจเย็นๆ เดี๋ยวพี่โอนให้เองเจเจรีบพูด เฌอจะซื้อตรงไหนตอนนี้ นี่ไงสั่งเว็บไซต์
“ไหนพี่ดูสิ” เกลอยากได้ใบนี้ หนูบอกอบิเกลอยากได้ใบไหนจิ้มเลย เดี๋ยวซื้อไห้" อบิเกลชอบใบนี้นะ โอเค เดี๋ยวพี่จัดการให้เจเจรับปาก
"ไงละเมาแล้วป๋าซะด้วยเอเดนพูดไปขำไป"
"เฌอแล้วเงินเราไปไหนหมด? เอเดนถามน้อง"
"ซื้อหุ้นหมดแล้วค่ะ" ซื้อตัวไหน? เดี๋ยวก็ติดดอยหรอก พี่ไม่ต้องยุ่งเลย นี่เซียนนะ
"เวรจริง"เอเดนสถบ"
"วันหลังใครเอาเหล้าให้เฌอรีนกินกูจะตีคนนั้น"
"พี่เจเจอย่าลืมกระเป๋าเกล"
"ไม่ลืม"
"พรุ้งนี้มันจะจำได้ไหมวะเอเดนหันไปถามเจเจ"
"จำได้สิหนูจำได้แน่"
"เวรได้ยินอีก"
เฌอรีนหันไปทางเขา พี่วิคเตอร์เมื่อกี่ใครนั่งตักพี่เฌอเห็นนะ
กูไม่เกี่ยวงานนี้กูก็ไม่เอาด้วย เลโอกับเอเดนรีบออกตัวกันสุดฤิทธิ วิคเตอร์โชคดีนะ
"ไม่ได้ยินรึไง? ตอบสิ"
“เฌอลุกมานี่มาหาพี่มา” เธอลุกเดินมาหาเขา วิคเตอร์ดึงให้เธอนั่งบนตัก ใครนั่งบนตักพี่เฌอไง ใช่ๆ เฌอไง เลโอเอเดน เออ ออ
"ไม่ใช่ตอนนี่?
ไปนอนไหมเมามากแล้ววิคเตอร์ถามเฌอ ใช่ไปนอนเถอะทุกคนสนับสนุน
ไม่เอาคนยังไม่ง่วงยังสนุกอยู่เลย เกลหละ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพี่ไปส่งให้เอง ได้ๆ พี่เจไปส่ง
"หนูจะกลับแล้ว" เดินไหวไหมเนี่ยเลโอเป็นห่วง น้องมึงไม่ควรเมานะเอเดน เออ กูเห็นด้วย
"พี่เลโอ" ครับว่าไง ไม่เอาโอนตังค์นะเฌอรีนพี่ไม่มี โอเคงั้นหนูกลับหาละ เฌอรีดจริงๆ น้องมึงนะเจเจ
“มาถึงคอนโดวิคเตอร์” เขาอุ้มเธอมานอนที่เตียงกว้าง วิคเตอร์ห่มผ้าให้คนตัวเล็ก เขาเห็นเธอหลับแล้วก็เลยไปอาบน้ำ
เขาออกมาจากห้องน้ำ เฌอรีนลุกขึ้นนั่ง เฌอจะเอาอะไร หิวน้ำจังเลยค่ะ เดี๋ยวพี่หยิบให้ เขาหยิบน้ำให้เธอดื่ม นอนต่อนะ
"อาบน้ำหน่อยได้ไหมค่ะ"
"อาบไหวเหรอ"
"พี่วิคเตอร์อาบให้หน่อย"
ไม่เอามันจะไม่ใช่แค่อาบนะสิถ้าให้พี่อาบให้ เราไม่รู้รึไงพี่ไม่อยากรังแกคนเมา ให้สร่างก่อนค่อยเริ่มดีไหม
ไม่เอาอาบน้ำให้หน่อย นอนไม่ได้เลยเหนียวตัว โอเค เขาอุ้มคนงอแง ไปอาบน้ำ
“…..ลูกชายเขาตื่นตั่งแต่ถอดชุดให้เฌอรีน แล้ว ช่วยไม่ได้นะเฌอรีนจะมาร้องงอแงที่หลังไม่ได้แล้วนะ เขาเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อย ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำของเขาให้คนตัวเล็ก อุ้มเธอไปนอนบนเตียงกว้าง
"เป็นไงสบายตัวขึ้นไหม"
"ค่ะ"
"ง่วงมากเลย"
"เดี๋ยวสิ" เฌอทำพี่ตื่นขนาดนี่แล้ว เราจะมาหลับไม่ได้นะ
"อืออ เฌอรีนทำเสียงขัดใจในลำคอ"
"…..วิคเตอร์เขาก็อดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ในเมื่อเขาเห็นคัพCของเธอเต็มตาแล้วเมื่อกี่ จะให้เขาหลับลงได้ยังไง เฌอรีนสวยจัง เขาจูบเธอหวานจัง เฌอรีนหวานไปทั้งตัว เขาทำในสิ่งที่เขาต้องการอย่างหยุดอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไป
"…..เขาจูบไซส์ต้นคอหอมกรุ่นของเธอ อื๊อออ อืมม คนตัวเล็กครางเสียงน่ารักอยู่ในอ้อมกอดเขา เขาเปิดไฟห้วเตียงชื่นชมความสวยของคนตรงหน้า วิคเตอร์ค่อยๆ ดึงเสื้อคลุมอาบน้ำให้แยกออกจากกัน สาวสวยที่ซ่อนรูปไปทุกสัดส่วนนอนอยู่ตรงหน้าเขา
"......หน้าอกเธอเคลื่อนไหวขึ้นลง ตามแรงหายใจเขาเจ้าตัว เขาโถมตัวลงไปหาหน้าอกคู่งาม สูดดมความหอมเข้าเต็มปอด เฌอรีนของพี่ สวยจัง
"......เขาจูบปากเฌอรีนตักตวงความหวานจากโพรงปากของเธอ จนพอใจ ด้วยความชำนาญของเสือร้ายอย่างเขาสามารถทำให้เธอเคลิบเคลิ้มได้ไม่ยาก
"เฌอรีนครางเสียงน่ารักไม่หยุด"ยามที่ปากเขาค่อยเลื่อนมาครอบครอง ยอดชมพูเม็ดสวยเขาเคล้นคลึง ดูดเม้มสลับซ้ายขวา เผลอทิ้งรอยบนอกขาวอวบของเธอตามอารมณ์ เฌอรีนปรือตาหนักอึ้งมองเขา
- Writer
