EP11 พี่เป็นคนเลว
1432 Words
ว่าแต่ช่วงนี้มึงเป็นอะไรจำศีลเหรอเลโอถาม
“กูเบื่อ”
“รอเหยื่อใหม่กูว่า”
“กูก็ว่า”
“กูได้ยินนะ” วิคเตอร์หันไปบ่นเลโอกับเอเดน
“เจเจมึงไปกับกูก่อนสิ” ไปช่วยแบกหน่อย เออได้ไปเลยไหมหลับแล้วเนี่ย
"สองสาวเมาฟุบไปแล้ว"
“อ้าว!” พวกนายจะกลับแล้วเหรอ เธอดูสภาพ อะไรวะ ร่วงแล้ว ฉันเอาน้องไปนอนกันก่อนนะเบล เดี๋ยวกลับมา เออได้
"อุ้มยังไงดีวะเนี่ย" กระโปรงแมร่งสั่นแต่ละคนเจเจบ่น วิคเตอร์รวบเสื้อเจ็คเก็ตของเขารูดซิป เสื้อยาวคลุมเกือบถึงเข่า ทำตามวิคเตอร์เลยเลโอรีบบอกเจเจ ไอ้เดนวันหลังให้น้องส่งรูปก่อนออกจากบ้านด้วย แต่งตัวอะไรมา เอเดนเกาคิ้วด้วยความปวดหัว
“ทั้งคู่อุ้มสองสาวมาขึ้นรถ” เกลลืมตาตื่น พี่เจเจ อืม พี่จะพาเกลไปไหน ถ้าตื่นแล้วให้ไปส่งบ้านไหมตอนแรกพี่ว่าจะพาไปนอนกับเฌอรีน เกลจะกลับคอนโดค่ะ
“ก็ได้แล้วรถเราจอดอยู่ตรงไหน” เอากุญแจรถมาให้พี่ ในกระเป๋าค่ะ ยืนไหวไหม เกาะพี่ไว้ มึนหัวมากยืนดีๆ เกลยืนเซไปเซมาจนเจเจ ต้องดึงมาให้ซบที่อกเขา หากุญแจในกระเป๋าเกล เจอแล้ว เขาอุ้มเธอไปขึ้นรถ
“…..เจเจโทรหาวิคเตอร์มึงถึงไหนแล้ว กูใกล้ถึงแล้ว เกลตื่นงอแงจะให้ไปส่งที่คอนโด แล้วเอาไงอ่ะมึง วิคเตอร์มึงพาเฌอไปนอนที่นั่นแหละ
"เดี๋ยวกูไปส่งเกลที่คอนโด"แล้วค่อยให้เอเดนขับมารับกู เฌอรีนงอแงรึเปล่า ไม่นะตอนนนี้หลับแล้ว โอเค งั้นฝากมึงช่วยดูแลให้หน่อย ได้
".….วิคเตอร์จอดรถเรียบร้อยอุ้มเฌอรีน ขึ้นไปนอนข้างบน บ้านใครค่ะ บ้านพี่ไง พี่ไหนเฌอรีนลืมตาดูคนอุ้ม พาเฌอมาบ้านพี่ทำไม พี่เจเจให้พามา เขาอุ้มเธอไปวางบนเตียง
"นอนเถอะ"
“ถอดเสื้อให้หน่อยร้อนจัง” ไม่ต้องถอดเดี๋ยวพี่เปิดแอร์ให้ ถอดให้หน่อยร้อนมากเลย เฌอรีนนอนดีๆ เขาเอาผ้าห่มมาคลุมให้ ร้อน โอเคๆ คนตัวโตเอื้อมมือไปถอดเสื้อเจ็คเก็ตเขาออกให้ ถอดรองเท้าให้เธอ
"เฌอรีนหลับแล้ว"
เขาไปนอนบนโซฟาหลับไปสักพัก เฌอรีนตื่นลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า วิคเตอร์ตื่น เฌอรีนเดินโซเซออกมาจากห้องน้ำ วิคเตอร์ลุกขึ้นนั่ง ลูบหน้าตัวเอง
เฌอรีนเดินมา เธอเดินมานั่งใกล้ๆ เขาบนโซฟา
“เสื้อบ้าอะไรที่เธอใส่อยู่” เป็นคล้องคอเปลือยหลังมีสายเล็กๆ ผูกไว้ที่หลังแค่นั้น เขาเห็นด้วยกับเอเดนเรื่องนี้
“ไปนอนไหม”
“หนูจะกลับบ้าน”
พี่เจไม่ให้กลับ เมากลับไปเดี๋ยวพวกพี่ๆ โดนด่า ไม่เอาจะกลับ แล้วพี่เดนกับพี่เจไปไหน พี่วิคเตอร์มาอยู่กับหนูได้ไง ไปนอนไป อย่างอแง พรุ่งนี้ค่อยถามค่อยคุยให้หายเมาก่อน
“ไม่เอาถามอะไรก็ตอบสิ”
“หนูถามพี่ก็ตอบมา”
“เมาแล้วอันธพาลด้วย” แฮะ “
พี่เจไปส่งเกลเพื่อนเรา พี่เดนต้องเทคแคร์พี่มาเบล ส่วนพี่ก็ต้องแบกคนเมามานอนนี่
” ไปนอนไป “
” ไม่นอนไม่ง่วง “
"นวดขาให้หน่อย" ไม่เอาพี่ง่วงแล้ว นวดให้หน่อยเร็วสิ เมาแล้วเกเรจังนะ วันหลังห้ามดื่มอีกนะ ห้ามมาสั่งหนูนะ จะดื่มอีกอร่อยดี ดื่มแล้วเมาเกเรคนอื่น
"หนูยังไม่หลับนะ “ได้ยินนะ รีบหลับไปเลยขี้เกียจนวดแล้ว
ห้ามเลยนะห้ามพูดกับหนูแบบนี้ เขายิ้มเมาแล้วนักเลงด้วยแฮะ ทำไมพูดไม่ได้ ถ้าพี่พูดแบบนี้นะคอยดู หนูจะให้คนอื่นมานวดให้แทน วิคเตอร์เผลอบีบลงแรงๆ
"โอ๊ย!"เจ็บพี่ทำหนูเจ็บ เจ็บก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องพูดแบบนั้นอีก ปล่อยนะไม่ให้นวดแล้ว แล้วจะพูดแบบนั้นอีกไหม "จะพูด" ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เธอกล้าเถียงเขาทุกคำ
"เฌอรีนไปนอนไป"
"ไม่ค่ะ"
"ดีงั้นนั่งอยู่ตรงนั้นนะ พี่จะนอนแล้วพูดเสร็จวิคเตอร์ ถอดเสื้อขึ้นไปนอนบนเตียง เขาไม่สนใจเธออีกเดี๋ยวง่วงก็นอนเอง วิคเตอร์กำลังเคลิ้มๆ จะหลับ
"เฌอรีนขึ้นมาบนเตียง"มากอดเขาซบหน้ากับหน้าอกเขา "ร้องไห้" วิคเตอร์ตกใจตื่น ตาสว่างไม่ง่วงอีกเลย เฌอร้องไห้ทำไมคนตัวเล็กกอดเขายังสะอื้นไม่หยุด
"โกรธพี่เหรอ"ขอโทษ ไม่ร้องนะหยุดก่อนบอกพี่สิ ร้องทำไม เขาโอ๋เธอเหมือนเด็ก นอนนะพรุ่งนี้หายเมาค่อยคุยกันดีไหม
ไม่ค่ะหนูจะคุยตอนนี้ งั้นคุย บอกพี่สิเรื่องอะไร
"ก็พี่บอกว่าพี่ไม่มีแฟน"
"อืม" ใช่
"แต่พี่มีผู้หญิงเยอะแยะ"
แล้วพี่มาทำแบบนี้กับหนูทำไม หนูเป็นอะไรสำหรับพี่เหรอคะ วิคเตอร์เงียบเขาตอบเธอไม่ได้
"เฌอรีนลุกขึ้นหนูจะกลับบ้าน"เฌอ เขาดึงเธอ เฌอรีนเสียหลักลงไปนั่งบนตักเขา วิคเตอร์กอดเธอ
"เราคบกันไหมคะ" วิคเตอร์เงียบ รึที่พี่มาทำดีกับหนู พี่แค่อยากได้ "ข้อแลกเปลี่ยน" เหมือนกับสาวๆ ของพี่ ใช่ไหม พี่คิดกับหนูแบบนั้นใช่ไหม
"เฌอรีนเมาอยู่"ค่อยคุยพรุ่งนี้ดีไหม หนูไม่ได้เมาแล้วค่ะ พี่ก็แค่ตอบมาตอบมาสิคะ เราไม่ได้เหมือนสาวๆ พวกนั้นหรอก
"งั้นเราเป็นแฟนกันได้ไหมคะ?
"พี่ยังไม่อยากคบใคร"
“เฌอยังเด็ก” ไปทบทวนตัวเองดีๆ ก่อน ว่าพี่เป็นคนยังไง อย่าบอกว่าหนูเป็นเด็ก หนูไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ หนู ยี่สิบแล้วนะ ก็ใช่พี่รู้ แต่เฌอจะมาเสียใจทีหลังรึเปล่าถ้าคบกับพี่
ที่เคยได้ยินมาว่าพี่เป็นคนยังไง พี่เป็นแบบที่เขาพูดกันเลย เฌอรับไหวเหรอ
“เขาบอกว่าพวกพี่หล่อแต่เลว”
“วิคเตอร์ยิ้มที่มุมปากใช่แบบนั้นแหละ”
"เราชอบคนเลวเหรอ" แล้วพี่เอาตัวเองมาใกล้หนูทำไม มาทำให้หวั่นไหวทำไม วิคเตอร์เงียบ ต่อไปนี้พี่ไม่ต้องมายุ่งกับหนูอีก หนูคบกับใครพี่ก็อย่ามาเป็นเดือดเป็นร้อนอีกนะคะ
“พูดอะไรเฌอรีน “จะคบกับใคร หนูจะคบกับคนดีๆ ไงคะ ในเมื่อพี่บอกว่าพี่เป็นเลว เงียบหยุดพูด แล้วก็นอนซะที
"ไม่ค่ะเฌอจะกลับบ้าน"ไปส่งเดี๋ยวนี้นะคะ นอนซะทีเลิกดื้อ ไม่ค่ะจะกลับ แล้วก็ปล่อยซะที ไม่ปล่อยนอนแบบนี้แหละ
"วิคเตอร์กอดคนตัวเล็กลงไปนอน" พี่วิคเตอร์ปล่อยเฌอ เลิกดิ้น นอนดึกมากแล้ว ปล่อยไงคะ เฌอรีนเลิกงอแง เสียงเขาดุจนเธอหยุดมองเขาน้ำตาคลอเบ้า
"วิคเตอร์สัญญากับตัวเองเลยว่า เขาจะไม่เฌอรีนแตะแอลกอฮอล์อีก นอนเถอะนะเขาดึงคนตัวเล็กมากอด เฌอรีนรู้สึกอบอุ่นกับกอดของเขาอย่างบอกไม่ถูก “
"ตอนเช้าเธอตื่นแล้ว"วิคเตอร์กอดเธอไม่ห่างเธอผลักแขนอันหนักอึ้งไปให้พ้นตัว ไปไหนเขาปรือตาถาม เข้าห้องน้ำ รถเฌออยู่ที่ไหน คอนโดพี่เจเจ ไปส่งได้ไหมคะ
รีบทำไมนอนต่ออีกหน่อยได้ไหม เฌออยากกลับแล้วชุดก็ไม่เรียบร้อย ก็รู้นี่ แล้วใส่มาทำไม
"คนตัวเล็กนั่งเงียบกริบ"เธอไม่เถียงเขาเหมือนเมื่อคืน คงหายเมาแล้วสินะ จำได้บ้างไหมว่าทำอะไรไว้บ้างเมื่อคืน
“รออยู่นี่ก่อนเดี๋ยวพี่มา”
“ไปไหนคะ?
“รออยู่นี้แหละ”
“…..เขาออกไปเป็นชั่วโมงกลับมาพร้อมชุดใหม่ให้เธอ แล้วก็ชุดชั้นใน ผ้าขนหนูอุปกรณ์อาบน้ำ เฌอรีนเข้าไปอาบน้ำใส่ชุดใหม่ออกมาเขาเลือกเก่งดีนะ กะไซซ์เก่งชำนาญจริงๆ นั่นแหละ
"เธอรู้สึกหมั่นใส่เขา"
- Writer
