EP7 IG STORY
1417 Words
"ไม่หรอกน่ารักดี"
"เฌอรีนแก้มร้อนผ่าวกับคำชมของเขา"
คนมีใบขับขี่ขับกลับเองนะ "ได้ค่ะ" ไปบ้านพี่ก่อนไปเลือกรถ พี่พูดจริงเหรอคะ พี่เคยพูดเล่นตอนไหน แหะๆ จริงด้วยค่ะ พี่บอกทางนะคะ
"มาถึงบ้านวิคเตอร์"
“เขาพาเธอไปที่จอดรถ” ห้าคันนี้ของพี่ เฌอเลือกเลยอยากขับคันไหน รึ ค่อยสลับรุ่นละกันจะได้รู้ความแตกต่าง เครื่องแรงทุกคัน
"ว้าว" พี่เป็นใครค่ะเนี่ย พี่เป็นเจ้าชายปลอมตัวมารึเปล่าค่ะ ตลกแล้วเฌอรีน แหะๆ เฌอเลือกคันนั้นได้ไหมคะ ได้สิเดี๋ยวไปหยิบกุญแจให้ มาสิไปนั่งรอพี่ในบ้าน ไม่มีใครอยู่เหรอคะ ป๋ากับแม่อยู่อีกหลัง
“บ้านนี้พี่อยู่คนเดียว” ส่วนมากก็นอนคอนโด ค่ะ นั่งก่อนนะ แม่บ้านเอาน้ำมาเสิร์ฟ เฌอหิวไหม ไม่ค่ะ วันนี้พี่จะไปไหนรึเปล่าค่ะ ไม่นะ เดี๋ยวเย็นนี้ป๋านัดคุยเรื่องงาน วันนี้ก็นอนนี่ อ้อค่ะ
“นี่กุญแจขับกลับเองได้รึเปล่า” ได้สิคะเฌอมีใบขับขี่แล้วนะคะ แล้วจะหลงทางไหม ไม่หลงค่ะโอเค ไปงั้นไปลองสตาร์ทรถกัน
“เขาเปิดประตูให้เธอเข้าไปนั่ง” ปรับเบาะตรงนี้ วิคเตอร์ก้มลงมาใกล้เธอมากๆ ตึก! ตึก! ตึก! กลิ่นน้ำหอมพี่เขาเซ็กซี่จัง เขาหันมาสบตาเธอ เป็นอะไรจมูกแทบจะชนกัน ฟังพี่อยู่รึเปล่า ฟังค่ะ
“งั้นลองสตาร์ท” เขาเองก็หวั่นไหวทุกครั้งที่หันไปสบตาสาวน้อยคนนี้ ค่ะ ปรับพวงมาลัยไหม ปรับค่ะ ดึงตรงนี่แล้วกดลง ค่ะ โอเคไหม ค่ะพี่ เราขับไปได้แน่นะ ได้ค่ะ
“ถึงบ้านแล้วทักหาพี่ด้วย” ได้ค่ะ เฌอรีนออกรถไปแล้ว วิคเตอร์มองตามด้วยความเป็นห่วง สักพัก ติ้ง Lineพี่ค่ะหนูถึงบ้านแล้วค่ะ โอเคเขาตอบกลับ แค่นี้เฌอรีนก็แก้มแดงแล้ว
“เฌอรถใครลูก” หนูสอบใบขับขี่ผ่านแล้วนะคะ แล้วนี่คุณพ่อซื้อรถให้เราแล้วเหรอ ยังเลยค่ะ นี่รถพี่วิคเตอร์ คนที่สอนหนูขับรถเขามีรถหลายคันเลยให้หนูมาขับก่อน จะได้รู้ว่ารุ่นไหนเหมาะกับหนู งั้นเหรอแต่แม่ว่าเกรงใจพี่เขานะ ก็จริงค่ะ เฌอก็รีบตัดสินใจเลือกพ่อจะได้ซื้อให้ โอเคค่ะ
“.….ด้านคนตัวโตนั่งอมยิ้มกับรูปคนตัวเล็กที่อวดใบขับขี่ ที่ตัวเองถ่ายมา และโพสต์ลง ig สตอรี่ของตัวเอง
มึงเฌอได้ใบขับขี่แล้วเหรอเลโอถาม ไม่รู้ เอเดนตอบ นี่ไงไอ้วิคเตอร์โพสต์ลง ig สตอรี่มันเมื่อกี้เลโอส่งให้เอเดนดู
"เออ"ใช่วิคเตอร์พาไปสอบ ปกติเหรอมึงว่าเอเดนฮะ เลโอสงสัยขึ้นมา ปกติเรื่อง วิคเตอร์มันไม่เคยโพสต์รูปผู้หญิงคนไหนลง ig เลย
"เจเจมึงว่าไง"อืม อะไรของมึง อืม ถ้ามีอะไรเดี๋ยววิคเตอร์มันมาบอกกูตรงๆ เองแหละ แล้วถ้าเป็นอย่างที่กูคิด มึงสองคนจะว่ายังไง ต้องดูกันไปตามสถานการณ์ เฌอรีนก็โตแล้วเจเจออกความเห็น
"เฮ้ย!"ผิดคาดไม่หวงซะงั้น นั้นท่านวิคเตอร์นะครับ ดูกันไปก่อน เจเจว่ามา อืมก็จริง
"เช้าวันจันทร์ที่มหาลัย"เฌอรีนขับรถสปอร์ตคันหรูมาจอด แล้วเดินสับสะโพกมาหากลุ่มพี่ชายที่นั่งโต๊ะประจำ
อะไรทำท่าอะไรเอเดนกอดอกมอง คนสวยที่เขาขับรถมาเรียนเองได้เขาเดินท่านี่กันค่ะ กูปวดหัวเอเดนบ่น เลโอมึงมียาไหม เลโอขำ
"เฌอรีนหย่นจมูกใส่เอเดน"
"เฌอขับระวังด้วยเจเจกับชับ"อย่าซิ่ง เข้าใจแล้วค่ะ วิคเตอร์นั่งเงียบไม่พูดอะไรมองเฌอรีนนิ่งๆ
สาวคนหนึ่งหน้าสวยเซ็กซี่เดินมากอดคอพี่เจเจ เฌอรีนมองนิดหนึ่ง
"เฌอขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ" เฌอรีนเดินออกไป
"เจเจลุก" พรึบ! มีอะไรเขาหันไปถามสาวสวยคนนั้น แต่ไม่รอฟังคำตอบจากเธอ หันมาบอกเพื่อนๆ กูไปดูดบุหรี่นะ วิคเตอร์ลุกตามไปด้วย วิคเตอร์ไปยืนดูดบุหรี่ข้างๆ เจเจ เขาสองคนนิสัยคล้ายกันมาก ไม่ค่อยพูดเสือซุ่มกินเงียบ อยากได้อะไรต้องได้ เป้าหมายไม่เคยพลาด ขี้รำคาญ
"เขาสี่คนสนิทกันมาตั้งแต่มัธยม" มองตาก็รู้ใจกัน ไม่ต้องพูดกันเยอะวิคเตอร์รู้ว่า เจเจไม่ชอบที่ผู้หญิงคนนั้น ที่มาแสดงความเป็นเจ้าของเขาต่อหน้าคนอื่น
"….ฝ่ายเอเดนกับเลโอสุมหัวกัน จบแล้วดาวคณะมนุษย์ท่านเจเจอย่างโหด พอกันกับวิคเตอร์
“มึงเครียดเหรอเจเจ” วิคเตอร์เป็นห่วงเพื่อน ไม่หรอก กูรำคาญวุ่นวาย ตามกูเกินไป อืมวิคเตอร์เข้าใจ
“จินนี่เดินตรงมาหาวิคเตอร์” เจเจเลิกคิ้วใส่วิคเตอร์ มาถึงเธอสวมกอดเขาแน่น วิคเตอร์ยืนเฉย
“แกมาดูเร็ว” พี่เจกับพี่วิคเตอร์ยืนดูดบุหรี่ เฌอรีนกับเกล เฉยๆ แล้วสองหนุ่มมายืนตรงนั้นทุกวัน
“เฮ้ย!” นั่นพี่จินนี่คณะเรานี่ เดินมากอดพี่วิคเตอร์เฉยเลย เฌอรีนหูผึ่งหันขวับเดินไปดู พี่เจก็ยืนอยู่ พี่วิคเตอร์ยืนให้เขากอดเฉยเลยอ่ะแก "น่ารัก" พี่เขาคบกันอยู่เหรอ เฌอแกรู้ไหม ฮะ ฉันเหรอไม่รู้สิ
“เฌอรีนเดินมานั่งที่โต๊ะเรียน” คบกันสินะ กอดกันขนาดนั้น เธอคิดวนไปวนมาและสลัดภาพนั่นให้หลุดจากหัวไม่ได้สักที
“เฌอไปห้องสมุดกันเกลเอ่ยชวน ไปสิ”
“มึงหาดิไอ้เวร” เบาๆ เลยนี่ห้องสมุด กูควรแยกไปนั่งคนเดียวเสียงดังชิบมึงหน่ะ เลโอบ่นเอเดน ทั้งคู่เลย เจเจบ่นทั้งคู่
"อ้าว!"เฌอแก๊งพี่แกนี่”
".….เอเดนโบกมือให้สองสาวคณะบริหาร อบิเกลยิ้มให้ เลโอทำหน้าเหมือนเพ้อฝัน ไอ้สัสใจละลายเลยกู เงียบดิเจเจดุเพื่อน หันไปมองคนยิ้มสวยนิดหนึ่ง แล้วก็ลุกไป
"สองสาวหาที่นั่งเกลฉันไปหาหนังสือนะ อืม"
“สองคนแยกกันไปหาข้อมูล” !อยู่ไหนนะเฌอรีนเดินบ่นคนเดียว พอเจอก็ดันไปอยู่สูง สูงจังแฮะ เฌอรีนหยิบไม่ถึงพยายามเอื้อมมืออีกที ถ้าไม่ถึงกะว่าจะไปตามพี่ๆ เธอมาหยิบให้
จะเอาเล่มไหนเสียงที่คุ้นเคย เขามายืนซ้อนหลังเธอตอนไหน เฌอรีนหันไปมองเขานิดหนึ่ง ชี้ไปที่หนังสือเล่นนั้นค่ะ
“คนตัวโตหยิบหนังสือให้เธอ” หน้าอกแข็งๆ มาชนกับหลังเธอ ได้แล้วเขาส่งหนังสือให้เธอมือหนึ่ง อีกมือหนึ่งค้ำชั้นวางหนังสือไว้ เท่ากับเขาโอบตัวเธอไว้กลายๆ
เฌอรีนรู้สึกเขินกับการกระทำของเขา และภาพที่ผู้หญิงคนนั้นกอดเขาก็เข้ามาในหัว เธอหันมาสบตาเขา ขอบคุณค่ะ แล้วก็เดินผละจากเขาไปเลย วิคเตอร์ งง นิดหน่อย
"คนตัวเล็กไม่พอใจอะไรเขา?
เจเจมองเกลยืนเปิดอ่านหนังสืออยู่ไม่วางตา เกลรู้สึกเหมือนว่าใครกำลังจ้องเธออยู่ เลยมองรอบๆ ตัว หันไปสบสายตาคมกริบคู่นั้นเข้า
"พี่เจเจ"เกลยิ้มให้เขาเป็นการทักทาย เขายืนมองเธอนิ่ง และเดินเข้ามาหา ใจเกลเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาหล่อแต่น่ากลัวจัง
“หาอะไรอยู่”
“ค่ะ?
"พี่ถามว่าหาอะไรอยู่? อ่อ เล่นนี้แหละค่ะแต่หาเล่มที่สองไม่เจอ มีคนยืมไปรึเปล่ามานี่สิพี่ไปเช็กให้ ค่ะ เขาจัดการให้เธอและลงชื่อไว้ให้ รอคนมาคืนหนังสือ และลงชื่อยืมต่อไว้เลย ขอบคุณค่ะพี่เจเจ อืม
เกลเดินไปนั่งกับเฌอรีน เลโอสะกิดเอเดน เวรแล้วอะไรอีก พี่มึงไง
- Writer
