“ครับ” หรี่สายตามองเขาเพราะคำพูดของพี่หินในทุกๆ ครั้งมักจะตอบตรงคำถามเสมอ “ยิ้มของคุณมีให้ผมคนเดียวเท่านั้น คนอื่นห้ามครับ”
“ขี้หวง”
“ขี้หึงด้วยครับ” พี่หินบีบแก้มฉันไปมาก่อนจะขโมยหอมอีกครั้งก็วิ่งตรงออกไปทำงานต่อ เขาน่ะเป็นคนดีนะและไม่ใช่ดีกับแค่ฉัน แต่เขาเป็นคนดีสำหรับทุกคนด้วย
ห้าโมงเย็นมาถึงฉันก็หลับไปได้ตื่นหนึ่งก็ลุกขึ้นมาเปิดทีวีดู แต่ก็ไม่ได้ถือวิสาสะเดินไปสำรวจห้องของเขาหรือห้องของคุณลุง ฉันอยู่ในที่ที่ตัวเองอยู่จนกระทั่งเห็นเงาของร่างสูงที่ตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อเขาถอดรองเท้าผ้าใบสีดำขาดๆ ของตัวเองออกและส่งรอยยิ้มมาให้
“ปิดอู่แล้วเหรอคะ?”
“เรียบร้อยครับ วันนี้ส่งรถไปได้สามคัน สงสัยคงเพราะคุณมาแน่ๆ” ฉันทำหน้ามั่นไส้พี่หินที่ตรงเข้าไปในห้องของตัวเอง ดูเหมือนคงจะไปอาบน้ำแน่นอนเพราะทำงานตากเหงื่อมาทั้งวันแบบนี้ นั่งรอพี่หินไม่นานเขาก็ออกมาทั้งที่ตัวเองนุ่งเพียงกางเกงยีนสีดำเอวต่ำ
