“ผมมีสิทธิ์ไม่พอใจคุณด้วยเหรอ?” เขาบิดแขนตัวเองออกจากมือของฉัน “ผมเป็นใครคุณก็รู้ดี”
“เพื่อนไงคะ”
“คุณรู้ความหมายของคำว่าเพื่อนจริงๆ ใช่ไหมเจ้าเอย” เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อฉันโดยไม่ได้มีคำว่าคุณนำหน้า สีหน้าและแววตาของคุณหินทำเอาฉันถึงกับนิ่งไปทันทีกับคำถามของเขา
“รู้สิคะก็เพื่อนที่เป็นที่พึ่งพาให้กัน พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง” ฉันตอบเขาไปตามความจริงที่ตัวเองเข้าใจ “ก็คุณเหมือนโกรธฉัน”
“ผมไม่เคยโกรธคุณ”
“แล้วที่เป็นอยู่คืออะไรคะ?” เริ่มขึ้นเสียงทั้งที่มันไม่ใช่ตัวตนของฉันเลยสักนิด
“ทั้งสองคนใจเย็นๆ นะครับ ผมขอ” เก่งเป็นฝ่ายห้ามทัพก่อนจะถูกคุณหินสั่งให้เก็บของ
“แฟนคุณมาแล้ว” คุณหินชี้นิ้วไปด้านหลังของฉันซึ่งพี่ฮาร์ทก็เดินมาพอดี “รถเสร็จแล้วครับ”
“เท่าไหร่?” พี่ฮาร์ทถามซึ่งคุณหินก็ส่ายหน้าทำนองว่าไม่ต้อง “เอาไป ไม่ต้องทอน”
แบงค์พันสองใบถูกยัดใส่มือคุณหินที่แม้จะไม่รับแต่ก็รับไว้ จากน
