05
= What do friends mean? =
“เจ้าเอย กิ๊ฟสวยจัง”
“จริงเหรอ? ขอบคุณนะ” ฉันยกมือแตะที่กิ๊ฟของตัวเองหลังจากที่ได้รับมันมาจากคุณหิน ก็ไม่คิดนะว่าจะได้ของขวัญจากเขาด้วยซึ่งเป็นการให้แบบฉบับคุณหินคือเห็นกิ๊ฟอันนี้แล้วนึกถึงฉัน ดีใจจนหัวใจจะระเบิดเลยเพราะหลังจากนั้นฉันก็ติดกิ๊ฟของเขามาตลอดไม่ว่าจะมัดผมหรือไม่มัดก็ตามที
“ยี่ห้ออะไรเหรอจะได้ไปตามซื้อมั้ง” นานาถามขึ้นจนฉันที่กำลังนั่งดูชีทในคลาสอยู่ถึงกับชะงักมือทันที
“ว่าไงเจ้าเอย?” ไพลินเขย่าแขนฉันเบาๆ “บอกยี่ห้อมาก็พอ พวกเราไม่ซื้อลายเดียวกับเธอหรอก”
“ไม่ใช่อย่างนั้น” หันไปตอบไพลินที่ทำหน้าบูดบึ้ง “กิ๊ฟอันนี้มีคนให้มา”
“ให้มา? แล้วยี่ห้ออะไรอะ” เพื่อนสองคนยังคงคะยั้นคะยอจนฉันถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย
“ไม่มียี่ห้อ” ตอบแบบขอไปที
“ของตลาดนัดเหรอ?” เป็นนานาที่ทำหน้าเหวอ “เจ้าเอยใช้ของตลาดนัดด้วย”
“แล้วทำไมฉันจะใช้ไม่ได้” หันไปตวาดนาน
