06
= I want to protect you =
“พี่เมฆ” ฉันลุกขึ้นยืนและมองเขาที่เท้าเอวมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ “เอยมาหาคุณหินค่ะ”
“มาหามันทำไม?”
“เพราะคุณหินเป็นเพื่อนของเอย”
“เพื่อน?” พี่เมฆพูดขึ้นก่อนจะยกยิ้มมุมปากและมองคุณหินที่ยืนอยู่ด้านหลังฉัน “เป็นแค่เศษขยะ คิดหวังสูงไปมั้งไอ้หิน!”
คำพูดคำจาของเขาทำเอาฉันเลือดขึ้นหน้าเลยนะ เดินอ้อมจากเก้าอี้ที่นั่งไปเผชิญหน้ากับเขา “พี่เมฆมากกว่าหรือเปล่าคะที่เป็นเศษขยะ”
“เจ้าเอย!” สีหน้าของพี่เมฆดูโกรธเคืองฉันอย่างมาก เขาตวาดฉันอย่างรุนแรงและชี้นิ้วไปหาคุณหิน “ทำไมต้องปกป้องคนอย่างมันด้วย มันมีอะไรดี! เป็นแค่เด็กเก็บมาเลี้ยง จนก็จนพี่ไม่คิดว่าคนอย่างเจ้าเอยจะลดตัวไปคบกับมัน”
“ก็ถ้าคบกับคนที่มีแต่ทำตัวแย่ เอยว่าเอยลดตัวไปคบกับคนที่ต่ำกว่าตัวเองดีกว่าค่ะ”
“นี่เจ้าเอยกำลังว่าพี่” เขาชี้นิ้วเข้าหาตัวก่อนจะคว้าข้อมือฉันกระชากเข้าหาตัว
“เอยเจ็บนะ!” พยายามบิดแขนอ
