บทที่ 14

1265 Words

มือใหญ่ไวเท่ากับความคิด เลื่อนไปโอบกอดตรงเอวบาง ดึงร่างบางระหงมากอดกระชับแน่น พร้อมกับกดสะโพกผายมนให้แนบชิดกับเรือนกายของตนเอง ให้หญิงสาวรับรู้ถึงความเร่าร้อนของเขาที่กำลังประกาศความยิ่งใหญ่ เพราะมีเธอเป็นตัวต้นเหตุ ปาลิตาไม่กล้ามองสบตากับดวงตาคมกริบ ซึ่งกำลังทอดมองด้วยแววตาหิวกระหาย ขณะเดียวกัน พยายามยันมือเล็กกับแผงอกกว้าง โก่งตัวหนี เพื่อไม่ให้เรือนร่างของตนเองแนบชิดไปกับเรือนกายที่ลุกชูชันดุนดันกางเกงจนเธอรู้สึกถึงความเร่าร้อนของเรือนการนี้ได้อย่างชัดเจน “คุณมาร์คัส...หยุด...หยุดเดี๋ยวนี้...” ปาลิตาออกคำสั่ง แต่มีหรือที่มาร์คัสจะทำตาม ตอนนี้หัวสมองของชายหนุ่มถูกดำกฤษณาเข้าครอบคลุมอย่างเต็มที เขาคิดอะไรไม่ออก นอกจากการมอบความรักให้กับหญิงสาวที่ยืนสั่นสะท้าน ทอดสายตาจ้องมองเขาด้วยสายตาหวาดหวั่น หวาดกลัวราชสีห์ ที่กำลังจะขบกินเนื้อของตัวเอง “ผมอยากรักคุณ ปาลิตา...” ไม่จำเป็นต้องปิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD