บทที่ 10

1146 Words

มาร์คัสก้าวเดินเข้ามาในห้องครัว ตรงเข้าไปหอมแก้มยุ้ยๆ ของเอมมี่ ซ้าย ขวา พร้อมกับเอ่ยทักทายกลับอย่างอารมณ์ดี “อรุณสวัสดิ์ครับ ลูกสาวของแด๊ดดี้” แค่เพียงวันเดียวที่ได้อยู่ด้วยกัน และได้เห็นความต้องการของหนูน้อยที่ต้องการได้รับความอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อ มาร์คัสก็เริ่มมอบความรักและเรียกเอมมี่ว่าเป็นลูกสาวของเขาได้เต็มปากเต็มคำ “อรุณสวัสดิ์ค่ะ แด๊ดดี้” เอมมี่หอมแก้มบิดาคืนบ้าง จากนั้นก็พยักพเยิดให้บิดานั่งลงบนโต๊ะอาหาร “แด๊ดดี้นั่งลงสิคะ เอมมี่กับป้าไข่ทำอาหารเช้าไว้รอแด๊ดดี้แล้วค่ะ” “เดี๋ยวก่อนครับ แด๊ดดี้ยังไม่ได้ทักทายป้าไข่เลยครับ” มาร์คัสเอ่ยบอกอย่างเจ้าเล่ห์ คลี่ยิ้มพรายขณะเดินเข้าไปใกล้ร่างบางระหง ซึ่งกำลังถอดผ้ากันเปื้อนออก แล้วเอาไปแขวนไว้ตรงผนังห้อง “อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณมาร์คัส” ปาลิตาจำต้องเอ่ยทักทายตามมารยาท เพราะใจจริงไม่อยากญาติดีกับมาร์คัสสักเท่าไร มาร์คัสยิ้มกว้างกับ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD