09

1440 Words

​"แต่งตัวซะ"เลย์อุ้มน้ำหวานมานั่งที่เตียงแล้วเอาเสื้อผ้าของเค้าให้ น้ำหวานหยิบเสื้อขึ้นมาดูและถอนหายใจออกมามันเป็นเสื้อฮูดสีส้มตัวใหญ่ไม่มีกางเกงนอกจากกางเกงใน "อย่ามาเรื่องมาก!"เลย์ได้ยินเสียงถอนหายใจของน้ำหวานก็หันไปพูดเสียงเรียบ น้ำหวานมองเลย์นิ่งๆโดยไม่พูดอะไรเพราะขี้เกียจทะเลาะด้วย.....น้ำหวานใส่เสื้อผ้าอย่างลวกๆเพราะไม่อยากใส่ของของเลย์นัก "ลุกขึ้น"เลย์บอกน้ำหวานที่นั่งทำหน้าเบื่อหน่ายและไม่มีอารมณ์อะไรทั้งนั้น "ไม่!"น้ำหวานตอบเสียงแข็งกร้าว "อย่าให้ต้องโมโห!" "จิ๊"น้ำหวานจิ๊ปากและค่อยๆลุกขึ้นยืน "แม่งยุ่งยากจังวะ! ชาตินี้จะได้ไปไหม!"เลย์มองอย่างขัดใจที่น้ำหวานทำเหมือนไม่มีแรงยืน "ก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น!"น้ำหวานนั่งลงกับเตียงเหมือนเดิม เธอผิดหรอที่ค่อยลุกเพราะมันเจ็บและไม่ใช่เพราะเค้าหรอที่กระแทกมาไม่ยั้งเธอเลยเป็นแบบนี้! "สำออยชิบหาย!"เลย์พูดกระแทกเสียงใส่หน้าน้ำหวานและอุ้มเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD