แพ้ทางหัวใจ

ตอนที่ 7 มีของ

เป็นความกังวลทางด้านของคิมหันต์เพราะนับดาวเพิ่งสิบแปดปีเอง กฎหมายอนุญาตให้เยาวชนอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปเท่านั้นเข้าสถานบันเทิงได้

"แล้วปกติเราทำอะไรบ้างที่ร้านก๋วยเตี๋ยว" แต่เห็นทีเขาคงจะปฏิเสธไม่ได้ รับรู้ถึงความตั้งใจของคนตัวเล็กที่อุตส่าห์เดินเท้ามาถึงที่นี่ ไอ้เพื่อนเขาก็เหลือเกิน น้องมันตัวเล็กแค่นี้ ท่าทางดูไม่มีพิษภัยสักนิด

ถึงเขาอยากถามอเล็กซ์ว่านับดาวไม่ขอติดรถมาด้วยหรือไงกันทำไมน้องถึงต้องเดินมาเอง ทว่าเหตุการณ์เมื่อเช้ายังติดอยู่ในหัว เขายังไม่กล้าสู้หน้าเพื่อน

"ทำทุกอย่างเลยค่ะ ขายบ้าง เสิร์ฟบ้าง ล้างถ้วยบ้าง หั่นผัก ล้างผัก ทำได้หมดเลยค่ะ" ทุกคนมีหน้าที่ก็จริง แต่หากงานไหนเร่งด่วนก็ต้องวางหน้างานตัวเองไปช่วยทำ

"แล้วมาอยู่ที่นี่จะทำอะไรดี ในเมื่อพี่มีพนักงานประจำหมดแล้วทุกจุด"

นับดาวนั่งนิ่ง เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในนี้ต้องทำอะไรบ้าง

"เราสนใจเป็นเด็กเสิร์ฟมั้ยล่ะ ตัวเล็กๆ แบบนี้ท่าทางน่าจะคล่องแคล่วดี" เพราะนับดาวบอกว่าเคยเสิร์ฟมาก่อน ถ้าให้ไปนั่งกับลูกค้าเขาว่าไม่เหมาะเพราะนับดาวยังเด็กเกินไป เขากลัวพวกผู้ชายมันลวนลาม

"ได้ค่ะ ได้หมดเลยค่ะ ขอแค่ให้นับได้ทำงาน" นับดาวมีใจชื้นขึ้นมา นึกว่าจะโดนปฏิเสธกลับมาซะแล้ว

"แต่ต้องคุยกันก่อน"

".."

"นับอายุไม่ถึงยี่สิบปีข้อนี้มันเสี่ยงต่อคลับพวกพี่ อาจต้องมีการปลอมแปลงเอกสารบางอย่าง" ถึงคลับเขาจะไม่มีสิ่งผิดกฎหมาย แต่ก็จ่ายเงินให้ตำรวจทุกเดือนเพื่อเจ้าหน้าที่จะได้ไม่ต้องลงตรวจบ่อยๆ ให้เสียเวลาทำมาหากิน

"ได้ค่ะ นับอายุยี่สิบปี" เด็กสาวบอกอย่างรู้งาน หากใครมาถามเธอจะบอกว่ายี่สิบแล้ว รวมทั้งเอกสารปลอมแปลงที่เธอจะได้รับใหม่เธอต้องพกติดตัวเอาไว้ด้วย

"โอเค งั้นหาอะไรกินก่อน ตั้งแต่เช้าที่กินไปมีอะไรตกถึงท้องอีกหรือยัง"

นับดาวส่ายหัว เธอไม่มีเงินเลย

คิมหันต์ถอนหายใจออกมาเบาๆ พอจะเข้าใจอะไรเป็นอะไร เขาเองก็รีบไปหน่อยจึงไม่ได้ให้ตังค์กับนับดาวไว้ แต่ไม่เป็นไร คืนนี้สาวน้อยจะมีเงินติดตัวแล้ว

"งั้นกินอิ่มเดี๋ยวพี่พาไปฝากงานกับลูกน้อง ถ้าเราทนได้ แค่เดือนเดียวนับก็มีเงินเก็บแล้ว"

"ขอบคุณพี่คิมมากๆ นะคะ พี่ดีกับนับมาก" หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณเขา

"ไม่เป็นไร เด็กตัวเล็กๆ แค่นี้จะมาสร้างปัญหาอะไรให้พี่ได้ว่ามั้ย" ชายหนุ่มวางมือลงบนศีรษะของคนตัวเล็กแล้วลูบเบาๆ ขณะนั้นประตูก็ถูกเปิดเข้ามาพอดี ก็พบว่าเป็นอเล็กซ์ที่คงมาหากาแฟดื่ม

"งั้นนั่งกินอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกันเดี๋ยวพี่มาเรียก พี่ไปคุยงานแป๊บเดียว"

"โอเคค่ะ"

นับดาวตอบรับแล้วลงมือทานอาหารที่พี่เขาสั่งจากทางครัวของร้านอาหารให้มาส่งถึงที่นี่ ระหว่างนี้เกิดความประหม่าเพราะค่อนข้างเงียบเหลือเกิน เหมือนเขาจะมาชงกาแฟดื่มหรือเปล่าเพราะเธอได้ยินเสียงช้อนกระทบแก้ว

ปกติแล้วเราพักอยู่ห้องเดียวกันมันน่าจะสนิทสนมกันมากกว่านี้ แต่เขาไม่ได้ยินดีให้เธออยู่ด้วยแต่แรก แค่เขาไม่ผลักไสไล่สงเธอไปไกลๆ ก็ดีเท่าไหร่แล้ว

"อยู่ห่างมันให้มากนะไอ้คิม"

อยู่ๆ ก็มีประโยคบางอย่างเอ่ยขึ้น นับดาวหูแว่วไปว่าเขาคุยกับเธอหรือเปล่า ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาพูดอะไร แต่ที่ตื่นเต้นก็คือเขาคุยกับเธอใช่ไหม

"ไม่ได้ยินหรือไงที่ฉันบอก"

"อะ..อ๋อ ค่ะ"

"ได้ยินว่า?"

หญิงสาวส่ายหัว ทำเอาอเล็กซ์จิ๊ปาก

"ฉันบอกว่าอยู่ห่างไอ้คิมมันไว้ให้มาก เธอควรรู้นะว่าคนที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่ควรเข้าไปยุ่ง"

"อ๋อ นับทราบค่ะ นับไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวายมากกว่านี้ นับมองว่าพี่คิมคือพี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้นค่ะ"

"ให้มันแน่" เอ่ยจบเขาเดินออกไปพร้อมถ้วยกาแฟ ทำเอานับดาวมองตามหลังเขาด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว พี่เขาคิดว่าเธอชอบพี่คิมหันต์จนอยากแย่งเอามาเป็นของตัวเองอย่างนั้นเหรอ เธอไม่ทำแบบนั้นแน่นอน

เธอมองพี่คิมหันต์เป็นพี่ชายจริงๆ บุญคุณครั้งนี้เธอไม่รู้จะทดแทนยังไงถึงจะหมด และไม่ใช่แค่พี่คิมหันต์เท่านั้นนะ เขาเองก็ด้วยเช่นกัน หากมีโอกาสเธอต้องตอบแทนเขาอย่างแน่นอน

นับดาวรีบทานข้าวเผื่อคิมหันต์กลับมาเรียก ในเวลาสิบนาทีพี่เขากลับมาแล้ว ส่วนเธอเอาจานเปล่าไปล้างทำความสะอาดและคว่ำเก็บไว้อย่างเป็นระเบียบ

"อิ่มแล้วใช่ไหม พร้อมหรือยังที่จะไปเตรียมตัว"

"พร้อมแล้วค่ะ"

"เราอาจต้องไปอาบน้ำอาบท่าใหม่ก่อนนะเพราะเหงื่อโชกเลย"

นับดาวยกเสื้อตัวเองขึ้นดมก่อนจะได้กลิ่นเหงื่อ ถึงจะไม่มากแต่มันก็ไม่พึงประสงค์อยู่ดี

"แต่นับไม่มีชุดทำงานนะคะ" เธอไม่มีชุดสวยๆ อย่างคนอื่นๆ ใส่

"ไม่ต้องห่วงที่นี่มีเยอะ เดี๋ยวพี่ให้คนที่รับผิดชอบตรงนี้ช่วยดูแลเรา"

"ขอบคุณค่ะ"

"ไปกันเดี๋ยวพี่ไปส่ง ไปอาบน้ำแต่งตัวห้องพี่ก่อนค่อยไปเจอลูกน้องพี่กัน"

นับดาวพยักหน้า เธอจะตั้งใจทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ดี

เธอมีเวลาว่างก่อนเริ่มงานอยู่หลายชั่วโมงเพราะคลับเปิดสี่ทุ่ม และนี่เพียงหนึ่งทุ่มครึ่งเท่านั้นจึงพอกับการอาบน้ำ แต่งหน้า แต่งตัวบวกกับเทรนงาน พนักงานคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ก็ยังไม่มากัน บริเวณในคลับจึงดูโล่ง หลักๆ มีแต่พวกผู้ชาย

เวลาต่อมา..

เจ๊ออยสาวประเภทสองอายุมากกว่าคิมหันต์เกือบรอบรีบเรียกเจ้าของคลับมาดูเด็กที่เขาพามาฝาก ก่อนจะเอ่ยขึ้นเมื่ออีกฝ่ายเดินมาถึง

"นังเด็กคนนี้มันมีของว่ะเฮีย"

คิมหันต์มองผ่านกระจกใสเข้าไปในห้องแต่งตัวของพนักงานผู้หญิงในร้าน พบว่าทุกคนกำลังทำหน้าที่ของตัวเองด้วยความชำนาญ ก่อนสายตาจะมองคนตัวเล็กบ้างก็เจอว่านับดาวกำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าให้เพราะเป็นมือใหม่ เห็นเพียงด้านหลังเขาก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเห็นสาวๆ นุ่งน้อยห่มน้อยมากมายจนชินตา

ทว่าพอนับดาวหันกลับมา สาวน้อยในชุดเดรสสีแดงสดมันยิ่งขับผิวขาวให้ผ่อง พอนับดาวมองเห็นเขา ฉีกยิ้มหวานส่งมาให้ทำเอาเขาร้องว้าวไปเลย

พอนับดาวมองเห็นเขา ฉีกยิ้มหวานส่งมาให้เขารีบยกนิ้วโป้งขึ้นให้อย่างไม่ต้องใช้สมองคิดนาน นับดาวดูโตขึ้นแถมยังสวยและมีเสน่ห์มาก ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะซ่อนรูปขนาดนี้

ตามจริงอเล็กซ์น่าจะพิจารณาดูนับดาวดีๆ สวยไม่น้อยไปกว่าแฟนเก่าของอีกฝ่ายเลย

มีเด็กสาวๆ สวยๆ อย่างนี้อยู่ด้วย ทั้งผิวทั้งหน้าตาดีไปหมด ถ้าเขายังโสดไม่ปล่อยให้รอดมือหรอกบอกเลย

แต่ไม่แน่นะ อาจต้องรอดูไปก่อน น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นับประสาอะไรกับนับดาวที่เป็นเพศตรงข้าม เพราะเพื่อนเขาก็ไม่ใช่คนตายด้านสักนิดเลย

เผลอๆ คืนนี้อาจมีแขกตกหลุมพรางขอนับดาวไปเลี้ยงดู ถึงคราวนั้นเพื่อนเขาอดแน่! แค่คิดก็สนุกแล้ว