ถูกวาร์ปมาเป็นสตรีมเมอร์ที่ดังที่สุดในกาแล็กซี่

สตรีมครั้งแรก

2 ชั่วโมงต่อมา

วาน่าใช้เวลาเดินทัวร์ในห้างอยู่นานเพราะมีแต่ของแปลกตาแต่ใช่ว่าทุกอย่างจะแปลกไปเสียหมดทั้งพืช ผลไม้และของกินยังมีความธรรมดาอยู่เหมือนที่เธอรู้จักเพิ่มเติมมาแค่ไม่ได้มีของในโลกแค่นั้นเองมันจะมีอย่างอื่นเพิ่มมาอีกเท่านั้นเอง มันก็สนุกอยู่เหมือนกันนะที่ได้เดินซื้อของกินแบบนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเดินเล่นตลาดนัดดี

ร่างบางใช้เวลาไม่นานในการซื้อของเติมเข้าบ้านใหม่ก่อนที่จะพาตัวเองกลับบ้านมาของที่นี่มีแพงบ้างถูกบ้างแต่เพราะเธอไม่รู้ราคาตลาดแต่ถ้าจะให้เทียบกับราคาที่โลกล่ะก็คือมันแพงมาก แพงมากจริงๆ อาจจะเป็นเพราะค่าแรงของคนที่นี่ค่อนข้างสูง ทำให้อาหารและของกินอย่างอื่นราคาขึ้นตามไปด้วยอีกอย่างที่กาแล็กซีนี่ไม่เหมือนกับโลกคือราคาทุกอย่างจะเป็นราคาเหมือนกันทั้งกาแล็กซีไม่ว่าจะ

ไปดาวไหน

ดีป่ะล่ะ ไม่ว่าเราจะไปที่ไหนราคาก็จะอยู่ในเรตที่ไม่เกินไปกว่าที่กำหนด ยกมือให้สหพันธ์เลย

เราได้อะไรมานะ

ว่าแต่เราซื้อของเยอะเกินไปหรือเปล่า

ไม่หรอกจะได้ไม่ต้องออกไปข้างนอกบ่อยๆ ด้วยผลไม้ซื้อมาแล้วผ่าน เนื้อสัตว์ซื้อมาแล้วผ่าน อาหารแห้งซื้อมาแล้วผ่าน ขนมนมเนยและอาหารขยะไร้สาระผ่าน ครบพร้อมกินที่เหลือคือเติมเข้าตู้เย็น

ชีวิตของคนที่ไม่ต้องทำงานมันคือแบบนี้เองสินะ โรงเรียนก็ไม่ต้องไปเรียนงานก็ไม่ต้องทำเราจะว่างเกินไปหรือเปล่า (-_-!)

เอาละลองสตรีมดีกว่าไหนๆ เราก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วด้วย อีกอย่างเลยคือเราซื้อของมาแล้วถือเป็นการทดลองหาฐานแฟนคลับไปในตัว แต่ครั้งแรกคงไม่มีคนมาดูเยอะหรอก น่าจะสัก 1-5 คนหรือเปล่าอาจจะไม่มีเลยก็ได้แต่อยากทดลองไอตัวที่สามารถย้ายอาหารไปให้คนดู

ได้ มันจะเป็นยังไงนะถือจะไม่ใช่ของจริงก็เถอะแต่อยากลองทำดู

ตื่นเต้นจังเลย อืม...อย่างแรกก็เตรียมอุปกรณ์ก่อนสินะ

ครั้งแรกก็จะเป็นแบบนี้สินะ อารมณ์เหมือนพึ่งเข้าโรงเรียนวันแรก

คิดได้อย่างนั้นร่างเล็กก็พาร่างของตัวเองที่เตรียมของทุกอย่างเรียบร้อยเสร็จแล้วพร้อมที่จะจัดการกับพวกมันให้รวมร่างกลายเป็นข้าวผัดหมู เมนูธรรมดาที่ยิ่งใหญ่คิดอะไรไม่ออกก็ข้าวผัดเมนูประหยัดสำหรับคนที่ขี้เกียจไปซื้อของมาเติมเข้าตู้ ประเดิมด้วยเมนูธรรมดาที่แสนไม่ธรรมดา

วาน่าตั้งกล้องที่มีพร้อมอยู่ในบ้านตั้งแต่แรกที่เธอเข้ามาให้มันฉายชัดมาที่ครัวเมื่อเอากล้องเชื่อมกับบูทูปแล้วหน้าจอลอยฟ้าที่มีได้แค่ในหนังก็โผล่ออกมาให้เธอเห็น เธอสามารถกดเริ่มได้จากตรงจอลอยฟ้าได้เลยทำให้มันเป็นเรื่องง่ายมากโดยที่ไม่ต้องใช้ตามองไปที่หน้าจอเล็กๆ อีกแล้ว

หายใจเข้า หายใจออก คิดซะว่าเราพูดกับตัวเองหรือไม่ก็พูดกับเพื่อนก็ได้ใจเย็นๆ วาน่าไม่ต้องตื่นเต้นก็แค่สตรีมเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีคนเข้ามาดูเยอะหรือเปล่าด้วย

มาเริ่ม

ติ๊ด

วาน่าที่พอตั้งสติได้แล้วก็กดปุ่มเริ่มการสตรีมทันทีภาพหน้าจอที่เปลี่ยนไปมันกลายเป็นภาพสะท้อนห้องครัวขนาดกลางที่ไม่ได้ใหญ่มากมายอะไรนะกับร่างบางที่ตัวเล็กที่มีส่วนสูงไม่น่าจะเกิน 160 เซนติเมตร กำลังก้มๆ เงยๆ ที่เตาแก๊สสลับกับหน้าจออยู่ว่าต้องทำยังไงถึงจะเปิดเจ้าเตาแก๊สได้เพราะร่างเล็กพึ่งจะคิดขึ้นมาได้หลังจากที่ตัวเองกดสตรีมไปแล้วว่าอุปกรณ์บางอย่างของที่นี่มันก็ล่ำสมัยเกินไป เกินไปจนคนอย่างวาน่าคิดว่าตัวเองช่างไม่ทันโลกเอาเสียเลย

ต้องพูดอะไรยังไงนะเรา แล้วไอเตาแก๊สของที่นี่มันเปิดยังไงวะ ทำไมไม่มีตัวหมุนหรือตัวปรับอะไรเลยละระบบสัมผัสหรือไง

ช่างเถอะยังไม่ถึงเวลา ค่อยจัดการที่หลังถามคนอื่นเอาก็ได้ถ้ามีคนเข้ามาดูอะนะ

ผู้ชมคนแรกเข้ามาดูสตรีมของท่านแล้ว

ผู้ชม “บาบิออล” กำลังดูสตรีมของคุณอยู่

“มีคนเข้ามาดูแล้ว กรี๊ด!! มีคนเข้ามาดูแล้วคิดว่าจะไม่มีคนเข้ามาดูแล้วนะเนี่ย คุณเป็นคนแรกที่เขามาดูสตรีมของฉันเลยนะ” (^v^) วาน่าที่กำลังตั้งสติและเริ่มทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ถึงกับดีใจอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เมื่อเห็นข้อความมันเด้งขึ้นมา

ภาพตรงหน้าขอของผู้ชมที่หลงเข้ามาดูเพราะเขาเผลอกดเข้ามาในโหมดของสตรีมบัญชีใหม่ล่าสุดที่มักจะเป็นโหมดที่ทางบูทูปจะให้ผู้ที่พึ่งจะเปิดช่องใหม่ได้มาอยู่ทางโซนนี้เพื่อให้คนที่อยากจะดูอะไรใหม่ๆ ได้เห็นว่ามีช่องใหม่ถือกำเนิดแล้ว แต่เขาก็ไม่คิดว่าเจ้าของช่องจะเป็นคนน่ารักขนาดนี้แถมรูปร่างก็ยังดูเหมือนเป็นเด็กอยู่เลยอายุน่าจะน้อยกว่าเขาเกือบ 10 ปีได้มั่งถ้าดูจากหน้าตา

บาบิออล: ช่องของคุณทำเกี่ยวกับอะไรเหรอ?

“ช่องของเราทำเกี่ยวกับอาหารปรุงสุกนะ พึ่งจะสร้างเมื่อไม่นานมานี้เอง กรุณารอสักครู่หนูจะทำอาหารให้ดูนะคะ”

บาบิออล: อาหารปรุงสุก มีช่องแบบนี้ด้วยเหรอปกติอาหารพวกนั้นนะไม่มีรสชาติเลยนะไม่มีความอร่อยเลยจะทำได้แน่เหรอ

วาน่าที่กำลังล้างผักผลไม้เงยหน้ามองข้อความที่เด้งขึ้นมาด้วยใบหน้าคิ้วขมวดเพราะไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้อาจจะเป็นเพราะเขาไม่เคยทานอาหารปรุงสุกที่มีรสชาติถูกปากก็เป็นได้ทำให้วาน่าที่เห็นอย่างนั้นจึงปล่อยผ่านไม่ได้

เราต้องจัดการอะไรสักอย่างอย่าให้คนอื่นที่ไม่เคยได้ลิ้มลองรสชาติดีๆ แบบนี้มีอคติกับอาหารปรุงสุดอย่างอาหารไทยไม่ได้เด็ดขาด (-^-)

“อาจจะเพราะพี่ชายไม่เคยได้ทานอาหารที่มีรสชาติถูกปากก็ได้นะ ลองทานอาหารของหนูก่อนดีกว่ารับรองจะต้องหลงกับอาหารที่หนูทำแน่เชื่อหนูได้เลย มาเริ่ม!!”

เจ้าตัวคิดเองเออเองว่าคนที่มีชื่อแบบนี้จะต้องเป็นผู้ชายอย่างแน่นอนแม้ว่าจะดูไม่ออกว่ามีอายุมากกว่าเธอหรือน้อยกว่าแต่เธอเรียกไปแล้วว่าพี่ชายเมื่อพูดจบร่างบางก็เตรียมวัตถุดิบขึ้นมาให้ผู้ชมได้เห็นว่าวัตถุดิบมีอะไรบ้าง “วัตถุดิบมีไม่เยอะ มีน้ำมันพืช กระเทียม หมูหรือปลาหรืออะไรก็ได้ที่มีในตู้เย็น ไข่ไก่ 1-2 ฟอง ข้าวสวยที่สุกขึ้นหม้อแล้ว ผักคะน้า เครื่องปรุง มะเขือเทศ หอมใหญ่และต้นหอมนะเอาเริ่มอย่างแรกกันเลยดีกว่าคะ”

บาบิออล: มีของแค่นี้เองนะเหรอจะทำได้เหรอ ปกติถ้าจะกินก็แค่เอาเข้าเครื่องแปรรูปก็ได้อาหารมาแล้วง่ายจะตาย

ผู้ชม “ซาล่า” กำลังดูสตรีมของคุณอยู่

ซาล่า: ทำอะไรกันรึ

บาบิออล: นางบอกว่าทำอาหารปรุงสุก

ซาล่า: ทำไมหน้าตาคุ้นจังเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

ร่างเล็กก้มๆ เงยๆ มองหน้าจอสลับกับการบรรยายวิธีที่ตัวเองกำลังทำอยู่อย่างคร่องปากโดยไม่ลืมที่จะทักทายผู้ชมที่เข้ามาใหม่อย่างเป็นมิตรและรอยยิ้ม หลังจากที่สับหนูจนกลายเป็นชิ้นๆ แล้วก็ตามมาด้วยผักคะน้าต้นหอม มะเขือเทศและหอมใหญ่จนมึงขั้นตอนการทุบกระเทียบเพื่อที่จะให้มีกลิ่นหอมของกระเทียมแต่สีหน้าของเด็กสาวก็กลับเปลี่ยนไปทันทีที่มองมาที่หน้าเตาแก๊สที่ตัวเองจุดไม่เป็นเพราะหาปุ่มไม่เจอ

ซาล่า:ไม่ทำต่อแล้วเหรอ?

บาบิออล: เกิดอะไรขึ้นหรือไง มีปัญหาอะไรหรือเปล่าหนูน้อย

“คือพอดี...หนูพึ่งจะมาที่นี่ไม่นานมานี่เลยไม่รู้ว่า เออ...จุดเตาแก๊สยังไงนะพี่ๆ พอจะบอกวิธีหน่อยได้ไหม” วาน่าทำหน้าปริบๆ ประหนึ่งคนน่าสงสารที่สุดในตอนนี้เพราะเธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันจุดหรือเปิดตรงไหนไม่ว่าจะใช้สายตามองแล้วมองอีกก็ไม่เป็นมีปุ่มอะไรติดอยู่เลย ทำเอาคนที่ชมอยู่ถึงกับหัวเราะอย่างคนบ้าแทบจะทันทีที่เห็นสีหน้ากับท่าทางของเด็กน้อยที่จุดเตาไม่เป็นแต่ทำอาหารเป็น

น่าสังเวชมากเรา อะไรมันจะน่าสงสารขนาดนี้ให้ตายเถอะ

มาทำเอ๋อต่อหน้าคนดูถึงจะมีแค่ 2 คนก็เถอะ (〃ﾟ3ﾟ〃)

บาบิออล: 555 ตลกจังแม่หนูเปิดเตาไม่เป็น

“คือหนูพึ่งจะมาที่นี่ครั้งแรกของอื่น ๆ อาจจะไม่ค่อยรู้จักเท่าไรนัก โอ๊ะ! เจอแล้วนี่ไง” วาน่าที่เหมือนจะเห็นแล้วว่าปุ่มเปิดอยู่ตรงไหนแทนที่มันจะถูกจัดระเบียบให้มาอยู่บริเวณด้านบนใกล้กับกำแพงแทน มันเป็นตัวให้หมุนอยู่รวมกันเป็นก้อนกันหมดจนเธอคิดว่ามันเป็นตัวหมุนหรือตัวควบคุมอะไรสักอย่าง

ทำให้ไอตัวหมุนๆ มันถึงมาอยู่ตรงนี้ไปเราก็นึกว่ามันเป็นตัวควบคุมไฟที่บ้าน อยากรู้จักว่าใครมันเป็นคนออกแบบวะ

ทันทีที่หาเจอร่างบางก็ทำการเปิดทีละตัวเพื่อดูว่าตัวไหนเป็นตัวควบคุมเตาแก๊สที่เธอกำลังอยากจะเปิดอยู่ตอนนี้ การกระทำของสาวน้อยทำเอาคนที่กำลังดูอยู่ที่เจ้าของช่องไม่รู้ว่าเพิ่มมาจากไหนถึง 3 คนนึกเอ็นดูกับความไม่รู้อะไรเลยของสาวน้อยผู้เป็นเจ้าของช่องทั้งสีหน้าและความไร้เดียงสาของแม่หนูเจ้าของช่องทำให้คนที่พบเห็นนึกเอ็นดูกับท่าทีของเด็กสาวด้วยความที่สีผมและใบหน้าที่ไม่เคยพบเห็นที่ไหนมาก่อนทำให้เจ้าตัวเป็นจุดสนใจมากพอสมควร

บาบิออล: ในที่สุดก็เจอสักทีนะ 555

ซาล่า: นึกออกแล้วว่าเจอที่ไหน

ชายผู้ยิ่งใหญ่: ตามจากเว็บของสหพันธ์มาร้อยวันพันปีไม่เคยโพสต์

ดาวเคราะห์จูตาร์: อายุเท่าไรเนี่ย ทำไมหน้าตาดูเด็กจัง อายุถึง15 หรือยัง?