ติ๊ด
เสียงกล้องที่เจ้าของร่างกดปิดเพื่อบ่งบอกว่างานที่ตนทำนั้นเสร็จแล้วแม้ว่ามันจะใช้เวลาค่อนข้างนนานพอสมควรแต่ก็คุ้มค่ากับสิ่งที่ได้มาเพราะที่เธอได้มาคือตุ๊กตา 10 ตัวที่แต่ละตัวมีพุงที่หลายขนาดกับเสื้อแขนยาวคนละตัว คงเพราะเธอทำจนชำนานแล้วทำให้มันเร็วมากกว่าเพราะเป็นขนาดตัวที่ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมายนัก
เพลินดีจังเลย ฝีมือเรานี้ดีขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยดูสิตุ๊กตาน่ารักขนาดนี้ ถ้าเอาไปขายขายออกได้สบายๆ เลย ฮุๆๆ
ว่าแต่นี้มันกี่โมงแล้วอะ ตอนเย็นจะได้เตรียมของถูกว่าจะทำอะไรกินดีต้องเป็นของกินที่สามารถกินได้ตอนดูหนังแล้วก็ต้องมีน้ำจิ้มด้วย
อาหารที่ไม่มีน้ำจิ้มไม่ได้ เรื่องน้ำจิ้มคือเรื่องสำคัญมาก!! (-^-)(_ _)(-^-)
ทุกอย่างต้องมีน้ำจิ้มสิ ไม่มีมันขาดสีสัน
“ทำอะไรกินดี...คิดสิคิด”
อยากกินหมูทอดกับน้ำจิ้มถ้าได้กินกับข้าวก็คงจะดี หมูทอดกับข้าวเหนียวแต่ที่นี่น่าจะหาข้าวเหนียวยาก ส่วนหมูที่จะใช้ทำเอาเป็นหมูสามชั้นทอดส่วนของกินเล่นตอนดูหนังก็เอาเป็น เอาเป็นอะไรดีอะ ขนมปังดีไหมแซนวิชเมนูสากลทั่วทั้งโลกรู้จักดีของกินง่ายๆ สำหรับ คนขี้เกียจและรีบแบบเรา ฮ่าๆๆ
เรานี้มันฉลาดจริงๆ เลย (๑˃̵ ᴗ ˂)و
คนที่นี่ส่วนใหญ่กินขนมปังกันแต่การกินพวกเขาจะกินเปล่าๆ เลยไม่รู้กินไปได้ไงเพราะมันจืดมากถ้าเป็นเราคงจะมาแยมหรือไม่ก็นมมาทาบนขนมปังให้มันไม่จืดจนเกินไป แต่ยังดีที่เราซื้อขนมปังของที่นี่มาด้วยแถมยังราคาถู๊ก...ถูก คงเพราะทุกคนซื้อกันละมั่งน่าแปลกที่ไม่มีใครกินขนมปังกับอย่างอื่นเลยของดีที่กินง่ายและทำง่ายแบบนี้กลับไม่มีคนชอบเป็นไปได้ไง
เรานี่แหละที่จะเผยแพร่แซนวิชให้คนที่นี่รู้จังเอง
แซนวิชจงเจริญ!!! キ(˚ᗜ˚*)(*゚ᗜ˚)ト
ว่าแต่ตอนนี้มันกี่โมงแล้ว
อือ...บ่าย 3 ยังพอมีเวลาหมักหมู ไปทำงานดีกว่าเราเพื่อของกิน
ของกินจงเจริญ จงเจริญ!! จงเจริญ!!
คิดได้ดังนั้นวาน่าที่พอจะใช้ความคิดได้ก็ได้เลือกเมนูเมื่อเลือกได้แล้วหน้าที่ต่อไปก็คือการไปทำหน้าที่อันใหญ่ยิ่งทันทีแต่ทนที่เจ้าตัว จะไปทำงานในโซนห้องครัวซึ่งเป็นที่ที่จะใช้ทำทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการทำอาหารต่างๆ แต่กลับกลายเป็นว่าร่างบางหอบหมูและ เครื่องปรุงต่าง ๆ มาทำที่ห้องรับแขกที่เป็นส่วนที่มีโทรทัศน์หรืออะไรก็ตามที่เธอไม่รู้ชื่อแต่เธอเรียกตามภาษาบ้านเกิดเพราะมันคือโทรทัศน์ใครจะเรียกยังไงก็ช่าง
ยังไงเราก็จะเรียกมันว่าโทรทัศน์
เมื่อทำการสับหมูให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้วแต่ด้วยความที่ต้องทำให้คนอื่นดูด้วยเธอจึงเลือกที่จะแบ่งส่วนที่จะหมักให้คนดูแยกออกไปเพราะถึงจะหมักรอบที่ 2 เพราะต้องทำให้คนดูแต่ยังไงก็เป็นประโยชน์พอเวลาอยากจะกินจะได้ทำเลยไม่ต้องเสียเวลาหมัก
กว่าจะได้สตรีมก็ต้องมาทำอะไรพวกนี้ด้วยสินะ ยกโล่รางวัลให้กับคนที่ทำเกี่ยวกับอาหารในยูทูปเลยเก่งมากๆ พอมาอยู่ตรงนี้เราเข้าใจเลยว่ามันเป็นยังไงต้องมาคิดว่าทำอะไรให้ดูดียิ่งมาอยู่ในที่แบบนี้ด้วย ไม่เข้าใจว่าคนพวกนี้อยู่กันไปได้ยังไงตลอดหลายสิบปีที่กินแต่อาหารพวกนั้นก็จริงอยู่ที่มีอาหารปรุงสุกด้วยแต่รสชาติมันไม่มีความอร่อยเลยอยากมากที่ไม่ใช่อาหารเหลวก็จะเป็นอาหารสำเร็จรูปทั้งหมดเลย
เจ้าของโรงงานคงรวยกลายเป็นคนรวยที่สุดในกาแล็กซีไปแล้วมั่ง (-_-!)
ติ๊ดๆๆๆ
วาน่าที่นั่งหมักหมูไปด้วยดูหนังไปด้วยอย่างสนุกตารีบหันไปมองมือถือที่มีสายเข้ามาจนทำให้นึกถึงประกันหรือพวกข้อความติดตั้งเน็ตที่ชอบโทรมากหาทั้งๆ ที่เราไม่ต้องการด้วยสีหน้าไม่ชอบใจ แต่ต้องจำใจเอามือปาดผ้ากันเปื้อนอย่างจำยอมก่อนที่จะยื่นมือไปหยิบมือถือขึ้นมาก่อนว่างลงที่โต๊ะตรงหน้าเพราะเธอกำลังนั่งกองอยู่ที่พื้นอย่างกุลสตรีไทย “ใครโทรมาอะ เรามีคนรู้จักด้วยเหรอหรือว่าพวกขายประกัน”
หรือว่าคนที่นี่จะมีอาชีพนี้ด้วย ก็นะมันเป็นงานนิไม่แปลกที่ทุกที่จะมีแบบนี้
“ขายประกันเหรอ ไม่เอานะไม่ติดตั้งหรือซื้ออะไรทั้งนั้นขอบคุณ” วาน่าพูดไปด้วยสายตาก็มองไปที่หมูหมักสลับกับหน้าจอหนังที่กำลังดูอยู่โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าปลายสายเป็นใคร
คนปลายสายที่โทรมาเป็นความเป็นห่วงตามหน้าที่ของเขาที่ต้องดูแลแทบจะหุบยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าละการนั่งที่มีโซฟาแต่ไม่นั่ง การกระทำของร่างเล็กที่อายุน้อยกว่าเขามากอยู่ในสายตาของคนทั้งลำยานที่อยู่ในห้องควบคุมทั้งหมด
‘ไม่ได้มาขายประกัน’
เสียงใครทำไมคุ้นหูจังเลยว่าแต่ทำไมปลายสายถึงมีเสียงหัวเราะเต็มไปหมดเลยอยู่กันในงานลองอะไรหรือเปล่า ร่างบางคิดในใจก่อนที่จะพยายามแยกสายตาหันมามองแต่ก็ห่วงหนังว่าจะดูไม่ทัน ทำให้ใบหน้าของวาน่าตอนนี้หันมาที่หน้าจอสีฟ้าที่ลอยอยู่ส่วนดวงตาหันไปมองหนังจนใบหน้ากับตาจะแยกออกจากกันอยู่แล้ว
‘*)_#*$*!’
‘$* &_ *@’
‘หันหน้ามามองก่อนสิ ไปยังไม่ถึงวันจำฉันไม่ได้แล้วเหรอเด็กน้อย’
เด็กน้อย? ใครเด็กน้อยอายุ 17 แล้วนะ ไม่น้อยแล้วสูงตั้ง 156 เลยนะไม่น้อยแล้ว
“ใครน้อย ไม่น้อยเลยนะหนูไม่น้อย หนูสูงมากไม่น้อยไม่เตี้ยด้วย!” (>^10 นาทีต่อมา
“ในที่สุด เฮ้อ...กว่าจะคุยกันจบเราทำงานต่อดีกว่าพรุ่งนี้ของน่าจะมาถึงแล้วล่ะมั่งจะเป็นพ่อบ้านหรือแม่บ้านนะ” กว่าจะพูดคุยกันเสร็จก็ปาไปเกือบสิบนาทีคงจะเป็นเพราะเธอสนิทกับคนในห้องควบคุมพอติดต่อมาคนอื่นเลยอยากพูดคุยกับเราด้วย
เพราะเรามันน่ารักน่าเอ็นดูไง ฮิๆๆ
“เสร็จ!! ที่เหลือก็เป็นเวลาดูหนังต่อสุดยอดเลย จัดการมันเลย” ร่างเล็กหลังจากที่จัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยแล้วทั้งของที่เตรียมเอาไว้และงานบ้านเธอก็จัดการหมดแล้วไม่มีอะไรให้ทำแล้ว ทำให้เวลาที่เหลือเธอจึงสามารถทำอย่างอื่นได้สบายๆ
ช่วงเย็น
ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่าที่เวลาเราทำอะไรในสิ่งที่ชอบเวามักจะผ่านไปเร็วมาก เร็วจนรู้สึกว่าเวลามันโกงเรา แต่ช่างเถอะเรื่องสำคัญหลังจากที่เราใช้เวลาไปกับโลก(กาแล็กซี) อินเทอร์เน็ตทำให้รู้ว่าที่นี่ก็ไม่ได้ต่างจากโลกของเราเสียเท่าไรมีศิลปิน มีนักร้อง มีดารา มีทุกๆ อย่างต่างกันแค่มีหลายเผ่าพันธุ์แค่นั้นเอง ทำให้เราได้เป็นติ่งอีกครั้งเพราะมีไอดอลด้วยแถมไอดอลแต่ละคนก็หน้าตาดีแม้จะมาจากเผ่าพันธุ์อื่นขนาดมีกัน 5 คนยัง 5 เผ่าพันธุ์เลยแต่อยู่ในวงเดียวกันสุดยอดและหนึ่งในวงคือเสียงดีมากความสามรถของเผ่าพันธุ์บางเผ่าพันธุ์ก็มีหน้าตาละน้ำเสียงที่ทำให้คนหลงใหลได้
เราต้องศึกษาเรื่องนี้ให้หมดว่ามีกี่เผ่าพันธุ์ แค่หวังว่าเซลล์สมองจะจำได้หมดเพราะมันเยอะมากตอนนี้เราจำได้แค่ 10 นิดๆ เท่านั้นเอง วาน่าเดินมาส่วนห้องครัวก่อนที่จะทำงานเปิดกล้องให้มันเริ่มสตรีมได้ทันที
“ยินดีที่ได้พบกันอีกแล้วนะคะ มีคนอยู่หรือเปล่านะแต่ไม่เป็นไรเพราะดูย้อนหลังเอาก็ได้เนอะ”
มีคนเข้ามาดูสตรีมของคุณ 2คน
บาบิออล: มาแล้วรึ ฉันรอตั้งนานกว่าจะมา
ซาล่า: ใช่ๆ ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไรพี่คนนี้เลยจัดการนั่งรอหน้าจอตั้งแต่บ่ายโมงเลยนะ
“โอ๊ะ! หนูว่าหนูบอกไปแล้วนะว่าจะมาตอนเย็นนะพวกพี่ๆ คิดถึงหนูใช่หรือเปล่าเลยมารอกันแบบนี้ ฮิๆๆ” ร่างเล็กพูดอย่างเป็นกันเองด้วยสีหน้าอารมณ์ดีในขณะที่มือก็จัดแจงของต่าง ๆ ไปด้วยไม่รู้ว่าคนมาจากไหนกันเยอะแยะคุยกับเจ้าเก่ายังไม่ทันจบคนอื่นก็เข้ามาดูสตรีมของเธอเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ กว่าเมื่อตอนเที่ยงมาก
มีคนกำลังดูสตรีมของคุณ 19 คน
ประตูรถ: พึ่งดูคลิปก่อนหน้านี้ไปไม่คิดว่าจะเปิดสตรีมเร็วขนาดนี้
เทพสงครามกลจักร: น่ารัก...อายุเท่าไรกันเนี่ยเห็นแต่ในข่าวแต่ในข่าวไม่ลงรูปเลย น่ารักกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย
โซบัน: ตามมาจากพี่ซาล่าเลยนะเนี่ย ดูย้อนหลังคลิปก่อนหน้าไปกะว่าจะลองทำดูมาเร็วกว่าที่คิดอีกนะ
บาบิออล:ฉันลองทำแล้วละ เมื่อตอนเย็นพึ่งจะไปซื้อเครื่องครัวมาลองทำดูแต่ข้าวแฉะมากเลยมีแต่น้ำเต็มไปหมด
ร่างเล็กอ่านทีละข้อความพร้อมทักทายทุกคนที่ถามและทักทายเธอมาอย่างเป็นกันเองก่อนที่จะแนะนำคุณบาบิออลเรื่องการหุงข้าวเพราะปกติแล้วถ้าไม่ใช่หุ่นยนต์ทำก็จะเป็นเครื่องจักรเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่ทำเองอย่างบางรุ่นแค่เราใส่ข้าวสารเข้าไปกี่กิโลก็ได้แล้วมันจะค่อยๆ หุงข้าวให้เองเป็นเวลาเราเพียงแค่บอกว่ากินกี่คนหรือจะใช่ไปทำอะไรแค่นั้นเอง คงเพราะเธอใช้แบบธรรมดาคนดูเลยซื้อแบบที่ เธอซื้อมาใช้เลยใช้ไม่เป็น
บาบิออล: กว่าจะหาซื้อรุ่นนี้ได้หายากมาเลยนะเพราะโรงงานไม่ผลิตแล้ว
ว้าว! แบบนี้เราต้องขอบคุณทางสหพันธ์สินะที่หาของที่เราคุ้นเคยมาให้ได้แบบนี้นะ ไม่เป็นก็ที่นี่มีแต่เทคโนโลยีที่พัฒนาแล้วทำให้ของเก่าๆ ที่มันใหม่ๆ มากๆ สำหรับโลกของเธอมันหายากและกลายเป็นซากไปแล้ว
“พี่บาบิออลไม่จำเป็นต้องไปซื้อรุ่นเดียวกับของที่หนูใช้ก็ได้นะ แค่ซื้อเครื่องที่ทำให้ข้าวสุกเป็นพอแล้วละ”
ซาล่า: ใช่ พรุ่งนี้พี่จะเอาผลงานที่ทำมาอวดให้ดู
ชายผู้ยิ่งใหญ่: มาทันรึเปล่า เริ่มกันหรือยัง
...ตามมาจากโพสน์เลยนะ น้องน่ารักมากเลยอายุน้อยกว่าเราแน่เลยอะ
.
.
.
...เราดูแก่มากเลยนะ พอเห็นแล้วเราดูเหมือนคนโง่ที่ไม่เป็นอะไรสักอย่างเลย
“เป็นไปไรนะ อย่าดูถูกตัวเองสิครั้งนี้หนูอยากกินหมูสามชั้นทอดกับน้ำจิ้มแจ๋วทุกคนอาจจะไม่เคยทานน้ำพริกกันเพราะอย่างนั้นขอเตือนเลยนะว่ามันเผ็ด ใครที่ทานเผ็ดไม่ได้ต้องระวังนะเพราะเหตุนี้เองหนูจะทำให้มันไม่เผ็ดมากทุกคนน่าจะทานกันได้”
…หมูสามชั้นทอดเหรอ อะไรหรือสามชั้น?
...น้ำจิ้มเหมือนซอสมะเขือเทศหรือเปล่า จนตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าเจ้าซอสนั่นกินกับอะไร
...ไม่รู้ว่าคืออะไรแต่อยากกินแล้ว อยากเห็นแล้วตอนนี้
เดี๋ยวนะ! คนที่นี่ไม่รู้จักหมูสามชั้นเหรอคงจะรู้ว่าแค่ว่ามันเป็นเนื้อหมูแต่ไม่รู้ว่าส่วนไหนเป็นส่วนไหนสินะ ดีจริงๆ เจริญเติบโตแค่เทคโนโลยีกับสมองจริงเลย คงเพราะพึ่งพาเทคโนโลยีมากเกินไปสินะเทคโนโลยีทำให้เราสบายก็จริงแต่สบายเกินไปมันก็ไม่ใช่เรื่องดี
เทคโนโลยีช่างน่ากลัวจริงเลย
“และที่สำคัญที่สุดเรามีอีกเมนูด้วยนะ ที่หนูทำอีกเมนูก็เพราะหนูอยากกินและหนูคิดว่าทุกคนคงจะทำกันได้ง่ายๆ เพราะเห็นเดินไปไหนมาไหนก็มีแต่คนขายขนมปังหนูเลยจะมาทำเมนูที่ 2 นั่นคือแซนวิชทำง่ายมากๆ เลยและทานได้สะดวกส่วนใหญ่ทุกคนจะทานกัน ตอนช่วงเช้าหรือไม่ก็ทานเพื่อรองท้อง สำหรับบางคนที่รีบร้อนไปโรงเรียนหรือไปทำงานถ้าไม่มีเวลาบางคนก็จะกินแซนวิชเนี่ยแหละ”
…น่ารัก แทนตัวเองว่าหนูทุกคำเลย
...ขนมปังอะนะ? น่าเบื่อจะตายราคาถูกไม่มีรสชาติเลยจะกินก็ตอนที่รีบๆ แค่นั้นแหละ
...อย่างมากก็แค่เอาไปกินกับเครื่องดื่มหรือไม่ก็เข้าปิ้งมีอย่างอื่นที่ทำจากขนมปังแผ่นด้วยเหรอ ถึงจะมีเมนูเกี่ยวกับที่ทำมาจากขนมปังก็เถอะแต่ไม่มีใครรู้วิธีทำเลยนะ
...ว้าว รอดูเลย
บาบิออล: ทำยากหรือเปล่า แม่หนูน้อย
“ไม่ยากเลยคะ เราจะมาทำหมูสามชั้นทอดกันก่อนนะแล้วค่อยทำแซนวิชกัน”