EP.36
บรรยากาศภายในห้องยังคงเหมือนเดิม แสงไฟสีแดงสลัว กรงขังใหญ่ตั้งตระหง่าอยู่กลางห้อง อุปกรณ์จำพวกกุญแจมือ โซ่ แส้ ยังคงวางอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยน
"ฉันเกลียดห้องนี้ที่สุด" เธอเอ่ยเสียงแข็งพร้อมกับก้าวเดินเข้าไปในกรงขังช้าๆโดยที่มีร่างสูงหยุดยืนอยู่ด้านนอกของกรงขัง
"แล้วจะเข้ามาอีกทำไม"
"เข้ามารื้อฟื้นความทรงจำไง" ย่าหยาเอื้อมมืออกไปจับมือของเขาให้เข้ามาด้านในก่อนที่แขนเรียวเล็กยกขึ้นคล้องคอหนาแล้วส่งสายตายั่วยวนให้ชายตรงหน้า แต่ทว่าคนมองกลับไม่ได้รู้สึกถึงความพิศวาสของหญิงสาวเลยสักนิด
เขาได้กลิ่นของความแค้น และถ้าเขาเดาไม่ผิดละก็...
แกร๊ก แกร๊ก
"...หยา" คนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดกลับโดนล็อคด้วยกุญแจมือทั้งสองข้างโดยที่เขาไม่รู้ตัว เธอต้องการจำลองเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นให้กับเขาได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด ความทรมานที่เธอโดนกระทำมาอย่างโหดเหี้ยมและทารุณ
"กลัวเหรอ" น้ำเสียงเย็น
