Ep.33
เพนท์เฮาส์หรูชั้นบนสุด มันเดย์กลับมาที่ห้องตัวเองในเวลาเที่ยงคืนด้วยสภาพอิดโรยเมื่อได้รับรู้ความจริงจากผู้เป็นพ่อ
ร่างสูงนั่งทรุดลงกับพื้นเอนหลังพิงประตูห้อง มีเพียงแสงไฟตรงประตูด้านหน้าที่ให้แสงสว่าง
"ฮึก~ขอโทษ" เสียงทุ้มร้องไห้สะอื้น พลันนึกถึงใบหน้าสวยผู้เป็นหญิงสาวที่เขารัก รักมานาน แต่เพราะแรงแค้นมันมีมากจึงได้ทำเรื่องเลวๆลงไปอย่างไร้สติ ตอนนี้เขารู้ความจริงแล้ว
ผ่านไปสองชั่วโมง มันเดย์อาบน้ำชำระร่างกายแล้วสวมเสื้อผ้าชุดใหม่ด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงแสลคสีดำที่เขาใส่เป็นประจำ
ร่างกำยำเดินออกจากห้องนอนเลี้ยวไปทางด้านซ้ายเปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน หยิบรูปภาพออกจากซองขึ้นมาดูอีกครั้งที่เขาวางมันทิ้งไว้ก่อนจะลงนั่งบนเก้าอี้
มือหนาหยิบภาพถ่ายรูปสุดท้ายที่ต้าบอดกี้าร์ดคนสนิทเอามาให้แล้ววางลงบนโต๊ะทำงานคู่กับรูปภาพจำนวนหนึ่ง
"กูภาวนาขออย่าใช่มึงเลยไอคีตา"
