เพราะฉันคือผู้หญิงในมุมมืด

เควิน ลิลลี่ ตอน7

ลินนาราเดินออกมาที่ด้านนอก ก็พบว่า เค้ายืนรออยู่แล้ว เควินสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้า พับแขนเสื้อขึ้นมา ยืนพิงที่ข้างรถสีขาวของเค้า ถ้าวันนี้เป็นการเดท คู่เดทของเธอ ก็ดูดีที่สุด

เควินเปิดประตูรถข้างคนนั่ง แล้วดันตัวเธอเข้าไปในรถ ก่อนจะคว้าเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้ ลินนาราหัวใจเต้นรัวกับการกระทำของเค้า

" เจ๊มาร์บอกว่าถ้าลิลลี่บุบสลาย คุณเควินจะยกเล้าจ์ให้เจ๊มาร์หรอคะ "

เควินดึงมือเธอมาจับเอาไว้แล้วยิ้มแทนคำตอบ แต่ลินนาราต้องการคำตอบที่แท้จริงจากเค้า ถ้าเค้ายอมจ่ายมากขนาดนั้น เธออาจจะต้องระวังตัวและหัวใจตัวเองให้มากขึ้น

" ตอบสิคะ ว่าจริงไหม " เธอถามเค้า แล้วยิ้มรอคำตอบ คนขับรถจูบจมูกโด่งเบาๆแล้วถามกลับ

" คิดถึงบ้างไหม ทำไมฉันคิดถึงลิลลี่ทั้งวันเลย "

ลินนาราส่ายหน้า แล้วมองที่ถนนข้างทาง ในความมืดมิด เค้ากำลังเข้ามาก่อกวนหัวใจเธอ เค้ามาแรงมาก จนเธอจะรับไม่ไหวแล้ว

โต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่ริมระเบียง มีเพียงโต๊ะเดียว ทำให้เธอต้องร้องว้าวออกมา เพราะเค้ากำลังสปอยล์เธออย่างเต็มที่ แขนแข็งแรงที่โอบเอวบางเอาไว้ ขยับเก้าอี้ให้ แล้วให้เธอนั่งลง เธอคิดว่าเค้าจะไปนั่งที่ฝั่งตรงข้าม แต่เปล่าเลย เค้าดึงเก้าอี้ มานั่งคู่กับเธอ

" นั่งตรงข้ามมันไกลไป ฉันอยากมองหน้าลิลลี่ชัดๆ "

ลินนารารับไวน์สีแดงขึ้นมาดื่ม ด้วยสายตาไม่ไว้ใจ เพราะตอนนี้ มันเริ่มน่ากังวลแล้ว

" ถ้าฉันอยากอึ้บเธอโดยไม่รู้ตัว คงจัดการไปนานแล้ว ไม่ต้องมารอให้ถึงวันนี้หรอก " เธอพยักหน้าแล้ววางแก้วลง

" ลิลลี่ดื่มไม่เก่ง แค่แก้วสองแก้วนะคะ มากกว่านี้ คุณเควินคงต้องอุ้มกลับแบบที่เหม็นนะคะ "

คนถูกขู่พยักหน้ารับรู้

" โอเค แค่สองแก้ว ไม่มากกว่านี้ ฉันไม่อยากอุ้มแบบเหม็นเหมือนกัน "

เค้าดึงเธอเข้าไปกอด เอาไว้ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไม ถึงได้ถูกใจเธอมากเหลือเกิน

อาหารหลายอย่างเสิร์ฟมาเต็มโต๊ะละลานตา ลินนารามองจานอาหารด้วยสายตาเป็นประกาย

" จะทานแล้วนะคะ "

ลินนาราบอกเค้า พร้อมกับตักอาหารจานใหญ่มาใส่จานตัวเอง นานหลายวันมาแล้วที่ไม่ได้กินอาหารแบบเป็นชิ้นเป็นอัน ตลอดเวลาที่มาที่นี่ มีเพียง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป นมกล่อง และขนมปังเท่านั้น ที่ผ่านลงท้องของเธอ

วันนี้ต้องเป็นวันดีดีของเธอแน่นอน แม่อาการดีขึ้นกำลังจะย้ายมาที่ห้องพักฟื้น และคืนนี้ เธอก็ได้ดินเนอร์อยู่กับเค้า ตามลำพัง

เควินไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหน กินจุแบบเธอมาก่อน สปาเก็ตตี้เกือบหมดจาน สเต็กเนื้อสันอีกครึ่งชิ้น กุ้งลายเสื้อหลายตัว และสลัดชามใหญ่ หมดเรียบ ภายในเวลาไม่ถึง1ชั่วโมง

ลินนาราลูบพุงของตัวเองแล้วหยิบผ้าเช็ดปากมาซับที่มุมปากของตัวเอง

" อาหารอร่อยมาก อิ่มมากค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่พามาเลี้ยงข้าวมื้อนี้ "

เควินจับมือเธอมาวางที่หน้าขาตัวเอง แล้ววางมือตัวเองประกบเอาไว้

" ขนมไหม " เด็กน้อยตาเป็นประกายอีกครั้ง แล้วซบที่แขนของเค้า เควินรั้งเธอมากอดเอาไว้ทั้งตัว

" อ้อนแบบนี้ ฉันหลงแย่เลย " ชายหนุ่มบ่นออกมา แล้วกวักมือเรียกพนักงาน ให้นำขนมมาเสิร์ฟคนพิเศษในคืนนี้

ทีรามิสุรสชาติเข้มข้นถูกนำมาเสริฟเป็นของหวานปิดท้าย คำแรกที่เข้าปากไป ลินนาราก็รู้สึกถึงกาแฟและครีมชีสรสชาติกลมกล่อม เควินอ้าปากรอขนมหวานที่เธอกำลังกิน ช้อนคันเล็กถูกป้อนลงที่ปากของเค้าทันที และเธอมองหาช้อนคันใหม่ แต่เค้ากลับหยิบช้อนคันเดิม ตักขนมป้อนใส่ปากของเธอ

ไวน์หมดขวดไปแล้ว และตอนนี้ก็ดึกแล้วเช่นกัน รถสปอร์ตคันที่ขับมา ถูกเปลี่ยนเป็นรถตู้คันใหญ่ที่มีคนขับรถหน้าเข้ม พร้อมบอร์ดี้การ์ดหลายคน ยืนรออยู่แล้ว

" ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ ลินมีความสุขมากเลย "

เธอบอกกับเค้า แล้วซุกที่อกของเค้าเอาไว้ มันดีจริงๆกับเรื่องวันนี้ ลินนาราอยากมาเจอเค้าในวันที่เธอ เป็นลินนาราคนเดิม ที่ไม่ใช่เด็กนั่งดริ้งก์ที่ชื่อลิลลี่

" วันอื่นที่ว่างจะพามาอีกดีไหม " เค้าถามออกมา เธอมองหน้าเค้า แล้วพยักหน้า

" ดีค่ะ แต่เกรงใจ " เควินดึงเธอขึ้นมานั่งตักตัวเองเอาไว้ แล้วบอกเสียงนุ่ม

" ค่าตอบแทนวันนี้ ขอจูบแบบเฟรนคิสสักทีได้ไหม "

ลินนาราถูกเค้ารั้งที่คอเอาไว้ ก่อนที่ปากหนาจะจูบเม้มปากของเธอ ก่อนจะสอดลิ้นตัวเองเข้าไป ลิ้นอุ่นกลิ่นไวน์ สัมผัสกับลิ้นเล็ก สอดพันกัน ปากประกบปากอย่างนุ่มนวล มือที่ว่างอยู่จับมือเธอเอาไว้สอดประสานกัน

" เควินขา ลินจะแย่แล้วนะ "

เควินยิ้มอย่างชอบใจ เค้าละลายเธอทีละนิดด้วยเสน่ห์ของตัวเอง ลิลลี่กำลังรู้สึกถึงแรงดึงดูดทางกายของเราสองคน

" เด็กดีของฉัน เธอกำลังจะทรมานฉันมากขึ้นทุกวัน "

ลินนาราประคองหน้าเค้าเอาไว้ แล้วจูบเค้าตอบกลับไป เธอชอบจูบกับเค้าเหลือเกิน

รถตู้จอดที่ถนนว่างโล่ง ไม่มีรถคันอื่นนอกจากลูกน้องของเค้า ที่จอดเว้นระยะห่าง กระจกหน้าต่างเลื่อนลงไป ปล่อยให้ลมธรรมชาติเข้ามา ผมยาวสยายยุ่งเพราะแรงลม แต่เจ้าตัวก็ไม่สน กลับรวบเอาไว้ แล้วเปิดเผยคอขาวอีกข้างนึง เควินจูบที่คอขาว ก่อนจะขบเม้มลงไปไม่เบานัก

" จะทำรอยหรอคะ ห้ามเชียว ลินโตมากแล้วนะคะ "

" จะทำรอย ว่าคอนี้ เป็นของฉัน ลินก็เอาผมปิดไว้สิ อย่าให้ใครเห็น "

เค้าบอกพร้อมกับ ขบเม้มทำรอยสีชมพูบางๆที่คอของเธอ ก่อนจะวกมาที่ปากนุ่มแล้วจูบอย่างเร่าร้อนอีกที เธอแทบจะละลายอยู่บนตักเค้าอยู่แล้ว

ลูซี่ขับรถมาจอดที่หน้าเล้าจ์ เธอเป็นเมมเบอร์ที่นี่ เพราะเควินพาเธอมาด้วย และทุกคนที่นี่ก็รู้ว่าเธอเป็นเบอร์หนึ่งของเค้า

" เควิน อยู่ไหน " เสียงลูซี่ถามการ์ดที่คุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่ แต่พนักงานไม่ทราบ จึงบอกปฏิเสธออกไป

" คุณเควินไม่ได้มาครับ "

ทำไมจะไม่มาเพราะสายรายงานว่า เค้ามาที่นี่ตั้งแต่ฟ้าเพิ่งเริ่มมืด

ขาขาวเรียวเดินมาตรงห้องวีไอพีก็ไม่พบเค้า การ์ดหลายคนพยายามมาห้ามแต่เธอก็ไม่ฟัง

" คุณเควินมา แต่ไปแล้ว " คำตอบที่ผู้จัดการร้านบอกมา ทำเอาเธอต้องหันมอง

" คุณมาร์ เควินไปไหน " แม้จะไม่ชอบแต่เธอก็ต้องรักษามารยาท

" มาร์คิดว่าสายคุณลูซี่คงรายงานแล้วนะคะว่า คุณเควิน อยู่กับใคร "