เพราะฉันคือผู้หญิงในมุมมืด

เควิน ลิลลี่ ตอน13

คนไข้มองลูกสาวที่เดินเข้ามาในห้องที่ดูสวยสดชื่นมากกว่าทุกวัน ก่อนจะร้องทักออกไป

" ว่าไงลูก มีอะไรจะคุยกับแม่ไหม "

พยาบาลพิเศษลุกออกจากห้องไปเพราะอยากให้ความเป็นส่วนตัวกับคนที่อยู่ในห้อง

" เค้าเป็นใครกัน ทำไมถึงมาดูแลแม่ขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าเป็นแฟน "

ลินนาราส่ายหน้า แล้วจับมือแม่เอาไว้

" เค้าคงจะชอบลินมากนั่นแหละ ถึงได้เปย์ให้ขนาดนี้ แต่ลินว่ามันไม่มีอนาคตร่วมกัน ก็เลยบอกปฏิเสธเค้าไป "

ลินนาราบอกกับแม่พร้อมกับเตือนตัวเองไปด้วย เธอไม่อยากคิดหวังไปไกล และทุกคนก็มีทางเดินเป็นของตัวเอง

" ลินชอบเค้ามากไหมลูก "

แม่ถามออกมาตามตรง ลินนาราไม่เคยพูดถึงผู้ชายคนไหนได้อ่อนหวานขนาดนี้เลย ผู้ชายคนนี้มีผลต่อลูกสาวนางเหลือเกิน

" เค้าเสน่ห์แรง ทรีตเก่งเอาใจเก่ง ตามประสาคนมีเงิน ลินอาจจะเป็นแค่อีกคนหนึ่งที่เข้ามา ก็เท่านั้น "

คนป่วยที่นอนบนเตียงน้ำตาซึม ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา นางเจ็บตัวปางตาย ลูกสาวเองก็ได้รับผลกระทบมากเหลือเกิน ลินนาราอ่อนไหวมาก แต่ก็พยายามอดทน ที่จะเข็มแข็งและแก้ปัญหาด้วยตัวเองมาตลอด

" ค่าห้องค่าหมออัพราคาขึ้นมามาก แม่กลัวว่า ลินอาจจะลำบากใจ "

ลินนารามองดูห้องวีไอพี และความสะดวกสบายที่แม่ได้รับก็เบาใจ

" ไม่เป็นไรหรอกแม่ ลินจะขอบคุณเค้าให้เอง "

ลูซี่ยืนมองคอนโดหรูที่เค้าใช้หลับนอนกับเธอมากว่าสามปี เป็นสามปีที่เธอคิดว่า เธอจะพยายามให้มาก เข้าใกล้เค้าให้มาก อดทนทำเพื่อเค้าทุกอย่างและหวังว่าเควินจะตอบรับกลับมาบ้าง แต่ไม่มีเลย ไม่มีความหวังใดหลงเหลืออีกแล้วในเมื่อเค้าบอกลาเธอด้วยความเย็นชา

" ลิลลี่ ลิลลี่ใช่ไหม "

มันใช่ไหมที่เป็นคนทำให้เค้าเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ มันขึ้นไปนอนเพ้นท์เฮ้าส์ส่วนตัวที่เธอไม่เคยได้ขึ้นไป ถ้าอยากได้มันมาก ตามใจมันมากขนาดนี้ ถ้ามันไม่สวยแล้ว อยากจะรู้ว่าเควินจะยังรักมันไหม

มือบางกำเอาไว้แน่นด้วยความแค้น เศษเงินที่เค้าให้มามันไม่มีความหมายเลย ถ้าเทียบกับรายได้ของโรงแรมและกาสิโนอีกหลายที่ ยังไม่รวมเรื่องเรือบรรทุกสินค้าของเค้าอีก เธอกำลังฝันสลายแหล่งเงินทองที่จะคอยสนับสนุนเธอกำลังจะหลุดมือไป ไม่ว่ายังไง เธอจะเอาเค้าคืนมาให้ได้

เควินเดินเข้ามาในโรงพยาบาลในช่วงบ่ายของวัน ลูกน้องหลายคนเดินตามเป็นขบวนพร้อมกับ กระเช้าผลไม้ และดอกไม้อีก1ตระกร้า ที่เค้าเตรียมมา พนักงานที่ประตูมองชายหนุ่มผู้กุมอำนาจธุรกิจมีชื่อหลายแห่งในประเทศนี้ด้วยความตกตะลึง แม้จะมีภาพข่าวของเค้าในสื่อบ้างประปราย แต่ตัวจริงของเควิน ดูดีกว่านั้นมากเหลือเกิน

คุณหมอผู้อำนวยการมาต้อนรับแขกคนสำคัญด้วยตัวเอง เพราะเงินสนับสนุนที่ได้ในแต่ละปี สามารถซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ทันสมัย และ สามารถช่วยเหลือคนไข้ได้มาก และทางโรงพยาบาลยังมีกองทุนของคนไข้ไร้ญาติ และยังผ่อนจ่ายได้ด้วย เพียงแต่สงวนสิทธิ์ให้กับคนในประเทศเท่านั้น

" คุณมาลี เป็นคนไข้ที่ได้รับบาดเจ็บจากการชิงทรัพย์ครับ เธอโดนชิงเงินไปจำนวนมาก "

หัวใจของเควินตกลงไปทันที ไอ้สารเลวนั่นเป็นต้นเหตุให้แม่เธอต้องเจ็บตัว และทำให้เธอต้องลำบากจนต้องมาเจอกับเค้า แม้การลงโทษที่ทำลงไปคิดว่ามันสาสมแล้ว แต่พอมีลิลลี่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เค้าคิดว่ามันน้อยไป

" ไอ้คนนั้นมันไปอยู่ไหนแล้ว" เควินถามลูกน้องทันที คนนั้นที่ถามเป็นอันรู้กันว่า หมายถึงใคร

" กำลังกบดานครับ แต่คิดว่าน่าจะพิการตลอดชีวิต ขาเดินได้แต่มือคงใช้การลำบาก "

ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินเข้ามา แล้วยกมือไหว้คนไข้อย่างเก้ๆกังๆ จนคนไข้ที่นอนอยู่อดยิ้มไม่ได้

" สวัสดีค่ะคุณ อุตส่าห์หัดไหว้มา ลินสอนหรอคะ " คนเป็นแม่ถามออกไป

" เปล่าครับ ผมเห็นเค้าไหว้บ่อยเลยทำตาม "

ลิลลี่กลั้นยิ้มออกมา ทำไมคนตัวโตหน้าคมดุแบบนี้ช่างทำอะไรที่อ่อนโยนได้ดีเหลือเกิน

" หายไวไวนะครับ ผมจะให้หมอดูแลอย่างเต็มที่ ถ้ามีอะไร ต้องการอะไร ติดต่อผมได้เลย "

เควินยื่นนามบัตรตัวเองส่งให้ อย่างสุภาพอ่อนน้อม ลิลลี่มองด้วยความหมั่นไส้

" แจกตลอดเลย นามบัตร เจอลิลลี่ก็ให้ เจอแม่ก็ให้อีก "

เควินอย่างจะดึงคนพูดมาจูบปิดปากนัก อยากจะบอกเหลือเกินว่านามบัตรเค้า เป็นใบเบิกทางได้ดีเหลือเกินในที่แห่งนี้ แต่เธอคงไม่ทราบ และอาจจะไม่ต้องรู้ก็ได้ เพราะเธอมียิ่งกว่านามบัตรอยู่ที่ตัวแล้ว

" คุณเควิน เป็นอะไรกับลูกสาวฉัน ถึงมาช่วยเหลือเราสองคนขนาดนี้"

คำถามตรงไปตรงมา ทำเอาเค้านิ่งไปทันที ชายหนุ่มตอบไม่ได้ว่าเค้าเป็นอะไรกับเธอคนนี้

" ลิลลี่บอกว่า เป็นพี่ครับ ผมเป็นพี่ของลิลลี่ "

คนไข้ที่ฟังคำตอบยิ้มกว้างออกมา เพราะความซื่อตรงของเค้า ชายคนนี้ชอบลูกสาวนางไม่ผิดแน่ แต่ด้วยข้อแม้หลายอย่างอาจจะยังไม่ลงตัว ให้เวลากันไปก่อน สักวันเค้าจะได้รู้แก่ใจเองว่า จะวางตัวลูกสาวนางไว้ตรงไหนในชีวิตเค้า

ลินนาราเดินเคียงข้างมากับเค้าภายในโรงพยาบาล สายตาคนที่มองมามีความอยากรู้อยากเห็นว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับเควิน ถึงได้มาเดินเคียงข้างกันได้

" ไปเที่ยวที่ทำงานไหม " เค้าชวนเธอไปเที่ยวที่ทำงานเค้า

" โรงแรมหรอคะ " เควินส่ายหน้า

" คราวนี้จะพาไปกาสิโน " ลินนารามองตึกหรูตรงหน้าที่มีรถจอดนับร้อยคัน สถานที่แบบนี้ก็เป็นอดีตที่ทำงานของแม่เธอเช่นกัน

" แม่ลิลลี่ก็ชอบเล่นการพนันค่ะ ถือว่าเป็นอาชีพก็ได้ แม่เล่นมาตลอดทั้งบ่อนเล็ก บ่อนใหญ่ และกาสิโนแบบนี้ด้วย "

เควินจับมือเธอเดินเข้าไปด้านใน ลูกน้องทั้งหมดมองด้วยความสนใจ นายไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่สักคนเลย ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน

" เรามีหลายอย่าง หลายประเภทให้เลือก บางคนก็โชคดี บางคนก็ไม่มีดวงแต่คนที่ได้มากที่สุดคือ "

" เจ้าของ " ลินนาราตอบเค้าออกไป

" ที่นี่เสียภาษีถูกต้อง ทำตามกฏหมายทุกอย่าง เราทำเพื่อสนองความต้องการของคนชอบเสี่ยง มันเป็นเกมส์ มีได้มีเสีย ถ้าได้ควรหยุดอย่าโลภ เพราะถ้าโลภ หายนะจะตามมาแน่นอน "