Adam POV
Lahat ay maagang nagising upang maghanda para sa muling paglalakbay habang ako ay naiwang nakaupo lamang at iniisip kung anong susunod kong gagawin na hakbang.
Sapagkat kagabi kasi pagkatapos ng nangyari ay hindi ko na ito nakita at baka natulog ito sa ibang lugar sa kadahilanang naaasar ito sa ginawa ko but for me I can't help but smile and ran my tongue on my lips na tila ba naiwan pa ang lasa nito sa aking labi matawag na akong baliw pero 'yon ang pakiramdam ko.
Sa gabi ring 'yon ay naramdaman ko rin ang pagpapanic dahil sa agaran nitong pagkawala iniisip kong baka tumakas na ito at muntik pa nga ako magwala saka ipapahanap ko sana siya sa aking mga tauhan pero kinontrol ko ang aking sarili dahil alam kong hindi magiging maayos ang kinahihinatnan ng lahat kapag nagpadalos-da
