ตอนที่21 ความจริงปรากฏ
“เอ๊ะ หมอว่าเสียงคุณฟังคุ้นๆ นะเหมือนกับว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน” คุณหมอแววตาจ้องหน้าคนไข้หนุ่มอย่างพยายามจะจับพิรุธ ทั้งที่ตัวเธอเองก็ยังไม่แน่ใจนักเพราะตอนนั้นมันค่อนข้างจะมืด อีกอย่างคนเมื่อคืนก็ปกปิดใบหน้าจนมิดชิด
“คุ้นอะไรกันครับคุณหมอใกล้เสร็จยังครับเนี่ย ผมต้องไปทำธุระที่อื่นอีกนะ”
ศักดิ์ชายตีฟอร์มทำเสียงหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆ หลังแอบติดอุปกรณ์ดังฟังเอาไว้ใต้โต๊ะได้สำเร็จ บวกกับคุณหมอสาวทำท่าคับคล้ายคับคราว่าจะจำเขาได้อีก * ‘ร้ายชะมัด’ *ชายหนุ่มบ่นกระปอดกระแปดในใจ
“พยาบาลพาคนไข้ไปเย็บแผลและฉีดยานะ”
แววตาหันไปบอกนางพยาบาลที่ยืนรออยู่ข้างหลังคนไข้ที่ลุกผลุนผันขึ้นทันที “ทำตัวแปลกๆ ยังกับมีชนักติดหลัง” หมอแววตางึมงำกับตัวเองเบาๆ ขณะมองตามร่างสูงใหญ่ของคนไข้หนุ่มไปจนลับสายตา เธอคงจะคิดมากเกินไปเองแหละ แววตาบอกกับตัวเองก่อนจะบอกพยาบาลให้เรียกคนไข้รายต่อไป
“ทานอี
