เหยื่อกาม #7 - ยังไม่สมใจ nc++
1277 Words
ครั้นได้ปลดปล่อยห้วงอารมณ์ออกมาทุกหยาดหยดเสือก็เหยียดยิ้มมุมปากอย่างสุขสม ดวงตาคมซึ่งจ้องมองใบหน้าหวานเบ้ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาและเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามของตัวเองฉายแววถึงความพอใจ ต่างจากคนถูกกระทำที่รู้สึกขยะแขยงมันเหลือเกิน
อุณหภูมิร่างกายของเธอเริ่มร้อนผ่าวแต่ดูเหมือนว่าคนอย่างเขายังไม่สมใจ วินาทีต่อมาจับท่อนเอ็นที่จ่ออยู่ตรงริมฝีปากบางแตะดันมันเข้าไปเพื่อจะให้เธอลิ้มรสความเป็นชายในตัวเขา ทว่าแรงสัมผัสทำให้แคทรู้ตัวลืมตาหนักอึ้งเบือนหน้าหนีแต่ก็ได้เพียงนิดไปพร้อมกับมือทาบอยู่บนหน้าขาแกร่งดันตัวเขาออก
“อื้อ!”
"น้ำในตัวกูมีค่านะ ไม่ลองดูดเลียดูหน่อยเหรอ"
“มะ..ไม่ ในเมื่อพี่ได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วก็ปล่อยฉันไปได้แล้ว” หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็ชะงักรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันควันตามด้วยบอกอย่างมีหวัง โดยที่ยกมือข้างหนึ่งไปแกะมือเขาออกจากกุมผม
"จะรีบไปไหน ยังไม่ทันจะได้ลองเลย" เขาว่าด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะยอมคลายมือปล่อยจากกุมผมบนศีรษะทุยมาจับล็อกปลายคางเปรอะเปื้อนให้หันมาสบตา ซึ่งมือเล็กก็คว้าไปจับรั้งข้อมือหนาไว้อัตโนมัติ
"อย่านะ!..อึก” สุดท้ายความหวังที่จะได้ออกไปจากที่นี่ก็พังลง เธอตัวเกร็งกัดฟันแน่น พลางเหลือบตามองการกระทำต่อมาของโจรหนุ่มที่จับท่อนเอ็นมาถูไถบนริมฝีปาก ความอุ่นร้อนจากปลายหัวเห็ดทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงระรัว
“ลองดูก่อนสิเผื่อจะติดใจ” มือหนาพยายามดันสิ่งนั้นเข้าไปในปากหญิงสาวอีกครั้ง
"อื้อ! มะ..ไม่เอามันสกปรก" คราวนี้เธอนิ่วหน้าได้แต่คลายมือมาดันหยุดมันเอาไว้ คำดูถูกที่หลุดออกมาจากริมฝีปากบางทำเอาเสือถึงกับเลือดขึ้นหน้า บีบกรามเล็กอย่างแรง
"สกปรกอะไร เลือดตัวเอง?"
"....."
"กูไม่เคยสดกับใคร" ต่อให้เขามีอะไรกับใครมานับไม่ถ้วนแต่เขาก็ไม่เคยถอดถุงยางอนามัยออกเลยสักครั้งนอกจากครั้งนี้ แล้วถุงยางที่เขาใช้ก็เป็นเกรดที่ดีที่สุดจากต่างประเทศ เพราะมันป้องกันโรคต่างๆได้ร้อยเปอร์เซ็นต์
"แต่มันก็..อึก..สกปรกอยู่ดะ..อื้อ" คำพูดกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อโดนท่อนเอ็นใหญ่ยัดเข้ามาในปากอย่างทนไม่ไหว ดวงตาคู่งามถึงกับเบิกโพลงด้วยความตกใจ ก่อนแคทจะดิ้นขัดขืนขณะที่โจรหนุ่มกดหัวของเธอเข้าไปทั้งที่ในปากรองรับความใหญ่โตได้แค่ครึ่งหนึ่ง
“เป็นไงรสชาติความสกปรก มันดีมากเลยใช่ไหมล่ะ”
“อึก” ความรังเกียจและคับแน่นที่ลากยาวไปถึงคอหอยสร้างน้ำตาให้พรั่งพรูออกมาอย่างต่อเนื่อง เธอเหลือบตามองส่ายหน้ายี้ไปมาปฏิเสธต่อคำพูดคนตรงหน้า พร้อมกับขยับตัวยันแขนดันหน้าขาแกร่งดึงศีรษะออกทันทีที่เขาเริ่มขยับมันเข้าออกอย่างไม่ปล่อยให้เธอได้ปรับตัว
อ๊อก! อ๊อก!
“อ๊า..อย่าทำเป็นรังเกียจทั้งที่มึงก็เพิ่งจะโดนมัน..” ดวงตาคมมองหญิงสาวค่อยๆหยุดต่อต้านราวกับพร้อมที่จะทำตามในสิ่งที่เขาต้องการ รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฎขึ้นบนใบหน้าคมคายบ่งบอกว่ากำลังพึงพอใจจนคนที่มองอยู่ต้องหลุบตาลงหนีไปด้วยความอับอาย
เสือยกมือขึ้นมาตีแก้มนวลเบาๆ แล้วออกคำสั่งเสียงเรียบในขณะที่ยังคงบังคับขยับศีรษะเธอเข้าออก “หลบตาทำไม เงยขึ้นมามองหน้ากู”
"….." ครั้งแล้วครั้งเล่าที่แคทไม่อาจเลี่ยงทำตามคำสั่งของเขาได้เลย เธอค่อยๆข่มใจเหลือบสายตาเว้าวอนขึ้นมามองหน้าโจรหนุ่มอีกครั้ง
เพียงแค่สายตากลับมาจ้องผสานมองกันเขาก็ขยับอัดเร่งจังหวะเร็วขึ้น “อะ..อั่ก..อ๊อกๆๆ แค่ก~ เฮือก!!..” เธอสำลักหน้าดำหน้าแดงแทบจะอาเจียนพลางดีดดิ้นทุบตีหน้าขาแกร่งหาอากาศหายใจในตอนที่เขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวค้างไว้ แต่ไม่กี่นาทีก็คลายมือปล่อยออก
ป๊อก!
แค่ก~ แค่ก~
แคทรีบผละตัวออกจากท่อนเอ็นใหญ่ทันทีที่หลุดจากพันธนาการ ลากน้ำลายสีใสชโรมริมฝีปากบางเปียกชุ่มให้ไหลยืดย้อยลงมาก่อนจะทิ้งตัวลงค้ำมือไว้กับพื้นไอสำลักออกมาอย่างหนักหน่วงและหอบหายใจกระชั้นถี่ แรงกระแทกที่ลุกล้ำเข้ามาลึกเกินกว่าจะรับไหวทำเอาเธอจุกแสบไปทั้งลำคอ
พรึ่บ!
ไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้หยุดพักหายใจก่อน เสือโน้มตัวลงไปคว้าแขนเรียวกระชากเธอให้เด้งตัวขึ้นมาเหมือนเดิม จับมือสั่นเทามาวางทาบบนลำกายของตัวเองแล้วกำไว้หลวมๆ
“รูดสิแล้วดูดแรงๆทำความสะอาดมัน ทำจนกว่ากูจะพอใจแล้วกูจะปล่อยไป” ริมฝีปากหนาพูดออกมาเสียงแข็ง พลันปล่อยมือออก
“…..” คนอยากออกไปจากที่นี่เต็มทนอย่างเธอก็แน่นอนว่าไม่มีทางเลือกทำได้แต่หลับปี๋ แล้วกล้าๆกลัวๆยื่นหน้าเข้าไปอ้าปากครอบความใหญ่โตตรงหน้า เพราะไม่อยากเห็นในสิ่งที่ตัวเองต้องเป็นคนกระทำ เธอเริ่มรูดพลางขยับศีรษะเข้าออกช้าๆ ทว่าความไม่ประสามัวแต่กล่ำกลืนขยับปากจนเผลอใช้คมเขี้ยวครูดกับท่อนเอ็น
“โอ๊ย! อยากโดนตบปากฉีกรึไง” โจรหนุ่มอารมณ์เสียจากความเงอะงะของหญิงสาว ยกมือขึ้นมาขยุ้มผมอีกฝ่ายเต็มแรงทั้งกระชากขึ้นเล็กน้อยส่งผลให้เธอต้องผละออกจากสิ่งนั้น “มานี่ ถ้ามันยากนักก็ไม่ต้องอมมันและ” ไม่ว่าเปล่าเขาคลายมือปล่อยจากศีรษะทุย เลื่อนมาจับแขนเรียวดึงให้เธอลุกขึ้นก่อนจะลากเดินอ้อมโต๊ะมายังโซฟา
“มะ..ไม่ไหว พะ..พี่ปล่อยฉันไปเถอะฉันไม่ไหวแล้ว”
“ก็บอกไปแล้วไงว่าทำให้กูพอใจก่อน แค่นี้มันคงไม่ยากหรอกใช่ไหม?”
“…..” สีหน้าและท่าทางอ่อนปลวกเปียกของแคทบ่งบอกว่าเธอนั้นไม่ไหวแล้วจริงๆ ถ้าถูกเขากระทำอีกครั้งมีหวังเธอได้สลบไปแน่ “อ๊ะ! พะ..พี่เสือ” ยังไม่ทันที่เจ้าของร่างอรชรจะได้ร้องขออะไรต่อก็โดนเหวี่ยงลงบนโซฟา ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อเสือก้าวขึ้นมาคร่อมพร้อมจับยกขาทั้งสองขาของเธอแยกออกจากกัน แล้วพยายามดันท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาในร่องสวาทเปียกแฉะไปด้วยเลือดและน้ำเมือกอีกครั้ง
เธอสะดุ้งตัวสั่นเกร็งอย่างหนักราวกับอยากจะต่อต้านสิ่งที่รุกล้ำเข้ามาให้ออกไป แต่ตอนนี้ทำได้เพียงแค่ยกมือขึ้นมาปิดปากอดกลั้น
“อึก..แน่นดีจริงๆเลยว่ะ กูชักจะติดใจตัวมึงแล้วสิ”
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อื้อออออออ! ฮึก..” น้ำตาสีใสที่ไม่เคยเหือดแห้งลงจากใบหน้าหวานไหลออกมาไม่มีหยุดครั้นใจกลางความเป็นสาวบวมเบ่งถูกลำกายอัดกระแทกเข้าใส่เต็มแรงแบบจงใจ เขาขยับสะโพกสอบเข้าออกโดยที่สองมือเลื่อนขึ้นมากอบกุมบีบกำหน้าอกใหญ่
“ห้ามหลับถ้ากูยังเอาไม่เสร็จ..เข้าใจไหม ถ้าหลับมึงจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่”
---------------------------------------
- Writer
