ในทะเลสาบที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา มีร่างบอบบางของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังดีดตัวผลุบขึ้นเหนือน้ำเพื่อหายใจ แขนตะเกียกตะกายตีน้ำเพื่อเอาชีวิตรอด ก่อนเรี่ยวแรงที่มีจะค่อยๆ หมดลงไปในขณะที่ร่างบอบบางนั้นจะจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาปในเวลาต่อมา
ร่างใหญ่กำยำที่ไม่รู้มาจากไหนพุ่งตัวลงไปในน้ำ แหวกว่ายดำลึกลงไปควานหาผู้หญิงคนนั้น ก่อนคว้าเอวคนที่กำลังหมดลมหายใจทะลึ่งพรวดขึ้นมาเหนือน้ำได้ทันเวลาพอดิบพอดี
“พิมาลา ฟื้นสิ พิมพ์ อย่าตายนะ อยู่กับฉันก่อน”
ชายหนุ่มบีบจมูกของเธอแล้วผายปอด สลับกับปั๊มหัวใจอย่างบ้าคลั่ง ปากก็ร้องเรียกชื่อของสาวโชคร้ายผู้นั้นราวกับคนเสียสติ
สุดท้ายสวรรค์ก็เข้าข้างเมื่อคนตัวบางที่ใบหน้าซีดเซียวราวกับไร้ชีวิตสำลักน้ำแล้วค่อยๆ ลืมตาฟื้นคืนสติ
“คุณเพลิง..”
เขาผวาคว้าคนตัวบางขึ้นมากอดเอาไว้แนบอก ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวจะขาดใจ ดวงตาคมกริบแสนเศร้าจนผู้คนที่ยืนมุงดูอยู่ไกลๆ โดยรอบต้องลอบปา
