เมื่อคืนกว่าจะหลับสนิทก็เล่นเอาเกือบครึ่งคืนทำให้วันนี้ฟ้าใหม่ตื่นสาย ลุกจากที่นอนก็ไม่เห็นพายุแล้วจึงรีบเดินออกไปข้างนอกก่อนจะเห็นพายุเดินออกมาจากห้องพระฟ้าใหม่ก็ส่งยิ้มให้เขาจากนั้นก็รีบเดินกลับห้องตัวเองหยิบเสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งลงไปอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยฟ้าใหม่ก็เตรียมจะเดินขึ้นไปข้างบนทว่ารถกระบะสีดำขับเลี้ยวเข้ามาในบ้านก่อนเท้าเล็กสองข้างจึงหยุดชะงักแล้วหันมองคนที่นั่งอยู่ในรถ
“พึ่งตื่นเหรอคนสวยของพี่” เพชรวางแขนบนกระจกที่เปิดอยู่สวมใส่แว่นตาดำกับหมวกสานถามฟ้าใหม่ด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ
“ใช่ พี่เพชรมาหาพี่พาเหรอ?”
“ใช่”
“เดี๋ยวหนูเรียกให้” แต่เมื่อหันมาก็เห็นพายุยืนกอดอกมองอยู่ก่อนแล้ว
“อ้ายพาจักรยานข่อยจอดไว้นี่ก่อนเด้อเดี๋ยวข่อยมาเอา” (พี่พาจักรยานฉันจอดไว้นี่ก่อนนะเดี๋ยวฉันมาเอา)
“อืม”
“ไปเบาะบักเฒ่า” (ไปไหมไอ้แก่) ถ้าไม่เกรงใจพายุอยากจะลงไปข้างล่างเอาตีนอุดปากเพชรที
