หลังจากทำกับข้าวเสร็จพายุก็ลงไปอาบน้ำแล้วขึ้นมานั่งกินข้าวกับฟ้าใหม่ พายุเลือกที่จะตักต้มไก่ ราดบนข้าวแล้วหันไปนั่งกินเงียบ ๆ คนเดียว
บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบทำตัวไม่ถูกเมื่อได้อยู่กันสองคน กระทั่งกินอิ่มพายุวางจานข้าวลง ฟ้าใหม่จึงรีบยื่นขันน้ำให้เขาพร้อมกับส่งยิ้มให้
“ยิ้มอะไร?”
“เปล่า” พูดจบก็เก็บจานเดินเข้าไปในครัวด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หัวใจเต้นสั่นระรัวไม่หยุด คิดไม่ถึงว่าคนที่ดูน่ากลัวและเหมือนไม่ค่อยชอบเธอตั้งแต่วันแรกเห็นจะใจดีกับเธอขนาดนี้ เมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของพายุฟ้าใหม่ก็ยิ้มไม่หุบ
หลังจากล้างจานเสร็จฟ้าใหม่ก็เดินออกมาข้างนอกเห็นพายุนั่งชันเข่าอ่านอะไรบางอย่างอยู่ที่โต๊ะไม้ จึงเดินไปนั่งลงด้านข้างขยับใบหน้าเข้าไปมองดูใกล้ ๆ
“พี่พาอ่านอะไรอยู่เหรอ” พายุช้อนตาขึ้นมองหน้าฟ้าใหม่ที่อยู่ในระยะใกล้ จึงยกหนังสือแตะหน้าผากเธอแล้วดันหน้าออกห่างเล็กน้อยก่อนจะเอาสมุด
