#Kerim
Akşamdan sabaha kadar her yere haber salsak da gören, duyan yoktu! Berat etrafta dört dönerken dağdakilerin hesaplarını beklemekten başka çare yok gibiydi.
“Kardeşimi daha bulamadın mı!?”
Açılan kapıyla birlikte bağırarak içeriye giren doktorla, bir adım öne atıp önüne geçtim. Göz göze geldiğimizde “Sırası değil!” dedim.
“Ne sırası değil!? Akşamdan beri kardeşim gözükmüyor! Nerede, ne hâlde olduğunu bilmiyoruz?”
“Yerimizde mi oturuyoruz? Biz de bulmaya çalışıyoruz!”
Üzerime doğru hamle yaptığımda “Kerim!” diye bağıran Berat’a baktım. Gözleri doktor üzerinde gezinirken yanımıza yaklaştı. Başını aşağı yukarı sallayıp “Akit ve Hüseyin’i çağır!” dedi.
Odadan çıkıp avluya geçtim. Adamlar hazırda beklerken aşiret ağaları da gelmeye başlamışlardı. Akit’le göz göze geldiğimde baş işa
