Adeline’s POV
NAGISING ako dahil sa masilaw na tumatama sa aking mukha at pagmulat ko ng aking mata ay agad akong umatras nang salubungin ako ng sinag ng haring araw. Napalinga ako.
“Good morning, sweetheart.”
Maaliwalas ang mukha ni ninong at hindi ko alam kung kanina pa ba niya ako tinititigan.
“Good morning din, ninong. Where are we?” tanong ko sa kanya dahil narito pa rin kami sa kotse niya, ngunit nang makita ko ang harapan ay bigla akong napalingon sa kanya.
“Anong ibig sabihin nito? bakit nandito tayo? Wilson, bakit mo ako dinala dito!” Pakiramdam ko ay tumaas ang dugo ko sa galit nang narito kami sa labas ng aming mansyon. Umiiyak na ako dahil parang bumabalik sa akin ang mga pananakit ng aking pamilya.
“Adeline, calm down. Calm down, sweetheart.”
Winawaksi ko ang kam
