นฤนาทรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังล่องลอยอยู่ในความฝัน ความฝันที่แสนวาบหวามเมื่อเขาคลับคล้ายคลับคลาว่าเห็นเจ้าของใบหน้าอ่อนหวานกำลังปรนเปรอความสุขให้เขาอยู่ที่กลางตัก แต่แล้วเขาก็ถูกปลุกให้ตื่นจากความฝันเมื่อมีเสียงอะไรซักอย่างหล่นกระแทกกับพื้นตามด้วยเสียงอุทานของใครสักคน พ่อเลี้ยงหนุ่มรีบลืมตาขึ้นแล้วก็พบว่าสิ่งที่เขาคิดว่ามันเป็นความฝัน แท้จริงแล้วมันเป็นความจริงเพียงแต่คนที่นั่งอยู่ตรงหว่างขาไม่ใช่คนที่เขาใฝ่ฝันถึง
เพล้ง!!!
"ว๊าย! ตาเถร" เดือนตกใจกับภาพตรงหน้าจนเผลอร้องอุทานออกมาพร้อมกับปล่อยปิ่นโตในมือตกกระแทกพื้น ทั้งข้าวและกับข้าวที่เมษาทำสุดฝีมือก็กระจัดกระจายเต็มพื้น
"เธอ! เมษา! " พ่อเลี้ยงหนุ่มมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าแล้วรีบหันไปมองคนที่ยืนตาค้างอยู่ประตูด้วยความตกใจ เขาจึงรีบจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง
"เมษา! เธอจะบ้าหรือไงยืนบื้ออยู่ได้ เรารีบกลับกันเถอะ" เดือนร
