แอ๊ด....
เมษาเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบเฉย ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกกับสิ่งที่ได้ยินก่อนหน้านี้ แต่เธอรู้ตัวเองดีว่าอยู่ในจุดที่ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้ จึงไม่อยากทำตัวให้เขาลำบากใจ
"เรื่องที่น้องชาย...."
"เย็นนี้คุณอยากทานอะไรดีคะ" พ่อเลี้ยงหนุ่มตั้งใจจะอธิบายเรื่องที่น้องชายเขาพูด แต่หญิงสาวก็พูดดักทางขึ้นมาก่อน
"ฉันไม่กินอะไรทั้งนั้นจนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง"
"เรื่องอะไรคะ? " เมษาเอียงคอถาม
"อย่าทำแบบนี้ได้ไหม ฉันรู้ว่าเธอได้ยินที่น้องชายฉันพูด ฉันแค่อยากอธิบายและยืนยันว่ามันจะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน ฉันไม่ใช่เด็กที่พ่อจะมาบังคับให้แต่งกับคนนั้นคนนี้ ฉัน-เลือก-เอง-ได้" นฤนาทเน้นย้ำเพื่อให้เธอรู้ว่าเขาเลือกเธอ
"เราอย่าคุยเรื่องนี้กันอีกเลยค่ะ" เมษาตัดบทเพราะเธอไม่อยากให้ความหวังตัวเองว่าคนที่เขาเลือกคือเธอ
"ไม่คุยก็ได้ แต่เธอเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม"
