รุ่งเช้า...
"อืม..." เมษาขยับตัวเมื่อรู้สึกเหมือนมีแสงไฟมาส่องหน้า พอลืมตาขึ้นก็เห็นแสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา ร่างบางรีบดีดตัวขึ้นแต่ก็ต้องนอนลงตามเดิมเมื่ออาการปวดศรีษะพุ่งจี๊ดขึ้นมาทันทีเพราะเธอรีบลุกแบบกระทันหัน
"โอ๊ย! " นฤนาทที่อยู่ในห้องน้ำรีบวิ่งออกมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงร้องของหญิงสาว
"เมษา! เป็นอะไร เจ็บตรงไหน รีบบอกฉันมา" น้ำเสียงและท่าทางเป็นห่วงเป็นใยของเขาทำเอาคนป่วยถึงกับหุบยิ้มเอาไว้ไม่ไหว เธอยิ้มออกมาจนเขามองตาค้าง เพราะตั้งแต่ที่พาเธอมาอยู่ที่นี่เขาไม่เคยเห็นเธอยิ้มให้เขาแบบนี้มาก่อนมีแต่ยิ้มให้คนอื่น
"เมื่อกี๊ฉันรีบลุกไปหน่อยก็เลยปวดหัวและหน้ามืดแต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นวันนี้ก็นอนพักให้เต็มที่นะ ฉันต้องไปเคลียร์งานให้เสร็จพรุ่งนี้จะได้มีเวลาอยู่กับเธอทั้งวัน" นฤนาทเอ่ยพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เอ่อท้นไปด้วยความรู้สึกรักใคร่เอ็นดู
"แน้..
