When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" ค่อยๆ ปรับตัวแล้วกันนะครับ ยังไงเดี๋ยวพี่แวะมาเยี่ยมใหม่นะ " จินตพงษ์กล่าวลาฟ้ารดา " สวัสดีค่ะ "ฟ้ารดายกมือไหว้ลาอย่างนอบน้อม จินตพงษ์เดินออกไปเพื่อขึ้นรถ แล้วขับกลับไปที่โรงแรมของเขาเอง การที่เขาได้คุยกับฟ้ารดาเพียงเล็กน้อยมันทำให้เขารู้ว่า ฟ้ารดาไม่ใช่คนแบบที่ภูวดลเป็นกังวล ออกจะเป็นคนที่น่าสงสารด้วยซ้ำไป ในเวลาช่วงเย็น ภูวดลเดินทางกลับมาจากเข้าไปตรวจงานในปางไม้ ซึ่งมันทำให้คนงานในปางไม้ค่อนข้างแปลกใจ เพราะพ่อเลี้ยงหนุ่มเพิ่งจะผ่านพิธีแต่งงานมาเมื่อคืน แต่กลับเข้าไปทำงานในปางไม้ตามปกติ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ เขารีบตรวจงานให้เสร็จ ก่อนจะเดินทางกลับมาที่บ้าน ภูวดลเดินเข้ามายังบ้านไม้สักทองทั้งหลัง ทั้งบ้านตอนนี้เงียบกริบ มีเพียงนางอุ่นที่กำลังเก็บกวาดเล็กๆน้อยอยู่ ชายหนุ่มกวาดสายตามองหามารดา และผู้หญิงที่เขาไม่อยากจะสนใจ " แม่ไปไหนล่ะป้าอุ่น " ภูวดลถามด้วยความสงสัยเพราะปกติท่านจะต้