When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ภูวดลกระดกไวน์แทนน้ำเปล่า ทิพย์สุดามองด้วยความเป็นห่วง เธอไม่รู้ว่าภูวดลเป็นอะไร ขณะที่สายตาของภูวดลยังแอบมองฟ้ารดาและจินตพงษ์เรื่อยๆ โดยที่ทิพย์สุดาไม่ทันสังเกตุ หลังจากแนะนำฟ้ารดากับบิดามารดาของจินตพงษ์แล้ว เขาพาฟ้ารดามาหาภูวดล " ปล่อยน้องฟ้าไว้คนเดียวได้ไงวะ " จินตพงษ์เย้าภูวดล โดยที่ไม่ทราบว่าภูวดล มีความคุกรุ่นเกี่ยวกับตัวเขาอยู่แล้ว " ก็ปล่อยไว้ให้แกคาบไปแดกไง " ภูวดลแดกดันด้วยความไม่พอใจ จินตพงษ์มองออก เขายังคงแกล้งภูวดลต่อ เพื่อให้ภูวดลแสดงความรู้สึกที่มีต่อฟ้ารดาออกมา ว่าทั้งหมดมันคือความรัก หรือแค่หมาหวงก้างเท่านั้น " ช่วยไม่ได้ ก็แกไม่ดูแลน้องฟ้าให้ดีเอง " จินตพงษ์ไม่สนใจสายตาของภูวดลที่มองเขาด้วยความไม่พอใจ " น้องฟ้าครับนั่งโต๊ะนี้แหล่ะครับ เดี๋ยวพี่นั่งเป็นเพื่อนเอง " จินตพงษ์อยากจะแกล้งภูวดลที่ปากไม่ตรงกับใจ ทิพย์สุดามองจินตพงษ์ด้วยความไม่พอใจ " พี่เอทำไมไม่พาคุณฟ้าไปนั