When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" เงียบทำไม ยอมรับแล้วสิว่าเธอผิด " ภูวดลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสะใจ ฟ้ารดาได้แต่เหลือบตาไปมองเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลง เพื่อตัดการสนทนาระหว่างเขากับเธอ ฟ้ารดาภาวนาให้วันนี้ผ่านไปเร็วๆ เธอไม่อยากไปไหนมาไหนเพียงลำพังกับภูวดลแบบนี้ ภูวดลมองเห็นฟ้ารดาหลับตาลง เขาได้แต่ยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ แค่ได้แกล้งพูดให้ฟ้ารดารู้สึกไม่ดี นิดๆหน่อยๆ ทำไมเขาถึงรู้สึกมีความสุข รถกระบะสี่ประตูเคลื่อนไปบนถนนเรื่อยๆ เพื่อมุ่งหน้าไปถึงจุดหมาย นั่นคือ รีสอร์ทบ้านไร่ริมธาร รีสอร์ทบ้านไร่ริมธาร ภูวดลจอดรถก่อนจะเรียกฟ้ารดาให้ลงจากรถ เธอรีบลงจากรถทันที โดยไม่รอให้ภูวดลมาเปิดประตูรถให้ เพราะฟ้ารดาไม่คิดว่าคนอย่างภูวดลจะมีความเป็นสุภาพบุรุษกับเธอ จริงดังคาดภูวดลลงจากลงได้ เขาก็ยืนรอเธอลงมาตามหลัง ภูวดลเดินนำฟ้ารดาเข้าไปบริเวณส่วนจัดงานเลี้ยง ฟ้ารดาเดินตามภูวดลด้วยความอึดอัด เพราะเธอไม่รู้จักใครที่นี่นอกจากจินตพงษ์ "