When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" ไหว้พระเถอะจ้ะ ตาเอ ลมอะไรหอบมาหรือลูก " แม่เลี้ยงขวัญใจกล่าวด้วยน้ำเสียงเมตตา " พอดีผมว่าจะมาหาไอ้ภูนะครับ เลยแวะมาฝากท้องพอจะได้มั้ย " จินตพงษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม " ได้สิลูก สำหรับเอมาเมื่อไหร่ก็ได้ น้ายินดีต้อนรับเสมอ " แม่เลี้ยงขวัญใจกล่าวด้วยรอยยิ้ม จินตพงษ์หันไปยิ้มทักทายภูวดล ทิพย์สุดาและฟ้ารดา " สวัสดีครับน้องฟ้า วันนี้เป็นไงบ้าง " จินตพงษ์เอ่ยทักทายฟ้ารดาเพียงคนเดียว นั่นยิ่งทำให้แม่เลี้ยงขวัญใจแปลกใจ ในพฤติกรรมของจินตพงษ์ " แล้วไงกัน เพื่อนไม่ทัก แต่ไปทักเมียเพื่อน " ภูวดลแสร้งเอ่ยปากต่อว่าภูวดล " เพื่อนทักบ่อยแล้ว ทักเมียเพื่อนดีกว่า " จินตพงษ์เย้าภูวดล ภูวดลรู้สึกตงิดใจเล็กน้อย แต่ด้วยความที่เขาไม่ค่อยจะสนใจฟ้ารดาอยู่แล้ว เขาจึงไม่รู้สึกอะไร ในขณะที่แม่เลี้ยงขวัญใจจะเป็นลม ทำไมมันต้องผิดฝาผิดตัวแบบนี้ คู่ที่แต่งงานกันก็เกลียดกันแทบจะไม่มองหน้า ฝ่ายสามีก็มีหญิงมาหาถึงที