รันที่กลับบ้านมาก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านก่อนจะตะโกนเรียกพ่อกับแม่เสียงดัง ก่อนจะมาเธอไม่ได้บอกใครล่วงหน้าเพราะเธออยากมาเซอร์ไพร์ทุกคน
“คุณพ่อคุณแม่ขา... รันกลับมาแล้ว”
สายฟ้าและรรินได้ยินเสียงของลูกสาวมาก่อนที่จะเจ้าตัวจะโผล่หน้ามาให้เห็นอีก และก็เป็นแบบนี้ประจำตั้งแต่เด็กจนตอนนี้โตจนเข้ามหาลัยแล้วนิสัยก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย
“รันคิดถึงคุณแม่ที่สุดเลยค่ะ” รันเข้ามากอดแม่ด้วยความคิดถึงก่อนจะหอมแก้วซ้ายขวาเสียงดังเป็นการตบท้าย
“คิดถึงแต่ไม่ยอมกลับบ้านเลยนะ” รรินอดไม่ได้ที่จะพูดหยอกลูกสาวไม่ได้ แต่เธอก็เข้าใจว่าเรียนหมอจะเรียนหนักกว่าเรียนสาขาอื่น ๆ
“ก็รันเรียนหนักนี่ค่ะ”
“คิดถึงแต่แม่คนเดียวเหรอ ไม่คิดถึงพ่อบ้างหรือไง” สายฟ้าที่นั่งอยู่ด้วยอดแซวลูกสาวตัวเองไม่ได้จนรันต้องรีบลุกเข้าไปกอดพ่อพร้อมพูดอ้อนสายฟ้าเสียงอ่อนเสียงหวานก่อนจะหอมแก้วซ้ายขวาไม่ต่างกับที่ทำกับแม่
“รันก็คิดถึงพ่อเหมือนกัน
